رابطه جنسی در دوران عقد: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۶: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
بعد از خوانده شدن [[صیغه نکاح|صیغه عقد]]، دختر و پسر، با یکدیگر زن و شوهر می‌شوند و از نظر [[شرع]] و قانون همه آثار [[ازدواج]] را دارا می‌شوند. مرد در این زمان حق هرگونه لذت جنسیِ حلال از همسرش را دارد؛ ولی مرسوم است که نزدیکی (مقاربت جنسی) را تا [[زفاف|شب عروسی]] به تأخیر می‌اندازند؛ رعایت این رسم بهتر دانسته شده است.<ref>امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳، ص۲۲۳.</ref>


مقدمه: بعد از اجرای صیغه عقد، دختر و پسر، با یکدیگر زن و شوهر می‌شوند و شرعاً و قانوناً همه آثار ازدواج بر آنها مترتب می‌شود و از آن زمان همه مخارج زن، از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن، دارو و دکتر همه بر عهده داماد می‌باشد. لیکن مرسوم چنین است که زن قبل از عروسی مطالبه نفقه نمی‌کند و شوهر هم نمی‌پردازد ولی اگر مطالبه کرد باید پرداخت شود. مرد نیز در این زمان حق هر گونه تمتع مشروع را از همسرش دارد لیکن مرسوم چنین است که تمتع مخصوص زناشویی را تا شب عروسی به تأخیر می‌اندازند و بهتر هم همین است.<ref>امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳، ص۲۲۳.</ref> برای این مطلب دلایل چندی موجود می‌باشد که در ذیل به چند دلیل اشاره می‌شود:
اگر در صیغه ازدواج موقت شرط کنند که بعضی از بهره‌گیری‌های جنسی مانند آمیزش جنسی را نداشته باشند، مرد فقط می‌تواند در محدوده مورد توافق بهره جنسی ببرد. هرگاه زن به آمیزش رضایت داد، مرد می‌تواند با او نزدیکی کند.<ref>امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل المحشی، ج‏۲، ص ۴۸۲.</ref>
 
دلایل:
 
دلیل اول: دوران نامزدی فرصت بسیار مناسبی است که دختر و پسر به‌طور دقیقی روحیات یکدیگر را بشناسند و در فرصت‌های مناسب از خلق و خوی همدیگر، آگاهی پیدا کنند و ببینند آیا می‌توانند با طرف مقابل زندگی مشترک تشکیل دهند؛ و اگر اینطور نباشد و مثلاً به مشکلی برخوردند در این صورت جدایی در این دوران به مراتب راحت تر از زمانی است که زندگی مشترک تشکیل داده‌اند یا آثار بکارت همسر در دوران عقد از بین رفته باشد که در این صورت دختر آسیب‌های فراوان خواهد خورد.<ref>بستان، حسین، اسلام و جامعه‌شناسی خانواده، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص۴۹،</ref>
 
دلیل دوم: در بین عرف مردم رسم بر این است که در دوران عقد دختر و پسر با هم انس بیشتری پیدا می‌کنند و از طرفی از لحاظ اقتصادی دختر و پسر زمینه تأمین یک زندگی مشترک را فراهم می‌کنند و در این میان می‌توانند از همدیگر تمتع‌های جنسی حاصل کنند، ولی این تمتعات باید به اندازه ای نباشد که آثار بکارت را از بین ببرد. از بین بردن بکارت چه با رضایت هر دو طرف چه با خواست مرد باشد، در برخی فرهنگها زشت به نظر می‌آید و اگر فامیل به این مطلب پی ببرند خیلی ناراحت خواهند شد.<ref>امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳، ص۲۲۴.</ref>


دلیل سوم: اگر به صورت غیررسمی آثار بکارت دختر از بین برود، نوعی احساس منفی برای دختر و حتی پسر دست می‌دهد، چون ممکن است دختر و پسری که به صورت غیررسمی و در دوران عقد این کار را کرده‌اند، تحت تأثیر آن فرهنگ که ازاله بکارت را در شب زفاف برای زن و مرد شأن و منزلتی می‌دانند، خود را از این منزلت محروم می‌بینند؛ و این مسئله خاطره ناخوشی برای دختر می‌شود.<ref>امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳، ج۲، ص۱۱۱.</ref>
دوران عقد فرصت مناسبی است که دختر و پسر روحیات یکدیگر را بهتر بشناسند و اگر به مشکلی برخورده و زندگی با طرف دیگر را به مصلحت ندانستند، جدایی آن‌ها آسان‌تر از زمانی است که زندگی مشترک را شروع کرده‌اند؛ زیرا [[بکارت|بکارت همسر]] در دروان عقد از میان نرفته و آسیب‌های جدایی کمتر خواهد بود.<ref>بستان، حسین، اسلام و جامعه‌شناسی خانواده، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص۴۹،</ref>


نتیجه‌گیری:
با توجه به نیکو ندانستن [[ازاله بکارت]] در دوران عقد در برخی فرهنگ‌های دیگر، بهتر است در دوران عقد نزدیکی انجام نشود. این عمل در صورت اطلاع بستگان، ممکن است باعث ایجاد ناراحتی و اختلاف شود.<ref>امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۱۱.</ref>


با توجه به دلایل گفته شده آشکار می‌شود که گرچه در دوران عقد هر گونه تمتع و لذت جنسی از همسر مشروع و قانونی می‌باشد ولی ممکن است خانواده دختر و پسر نسبت به از بین رفتن بکارت در دوران عقد احساس خوبی نداشته باشند و آن را امری ناپسند و غیر مطلوب و خطرناک بدانند؛ بنابراین بهتر است این مسئله به شب عروسی موکول شود و در دوران نامزدی از تمتعات دیگری استفاده شود که منجر به از بین رفتن بکارت نشود. در پایان لازم است ذکر شود که اگر دوران نامزدی از حد متعارف و منطقی خود که حدود چند ماه است فراتر نرود دختر و پسر این مدت کوتاه را آسانتر پرهیز کرده و دچار مشکلات از این قبیل نمی‌گردند.
== جستارهای وابسته ==
{{پایان پاسخ}}


{{مطالعه بیشتر}}
* [[رابطه جنسی در دوران نامزدی]]
 
==مطالعه بیشتر=
* مظاهری، علی اکبر، جوانان و دوران نامزدی، قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۸.
* ایمانی، محسن، بررسی ابعاد تربیتی و روان شناختی دوران عقد، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۸۱.
* صادقیان هرات، محمد، دوران عقد، مشهد: آفتاب دانش، ۱۳۸۲.
* حسین‌خانی، هادی، دوران عقد، تهران: کانون اندیشه جوان، ۱۳۹۴.
* زیلاهی، لایوش، نامزدی، ترجمهٔ عبدالله توکل، تهران: سرایش، ۱۳۹۰.
* مصطفوی، جواد، بهشت خانواده، قم: دارالفکر، ۱۳۸۸.
* پاک نژاد، رضا، ازدواج مکتب انسان سازی، قم: نشر اخلاق، ۱۳۷۴.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۸: خط ۲۱:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = تربیت و مشاوره
  | شاخه اصلی = تربیت و مشاوره
|شاخه فرعی۱ = خانواده
| شاخه فرعی۱ = خانواده
|شاخه فرعی۲ = ازدواج
| شاخه فرعی۲ = ازدواج
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =
| ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:دوران عقد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲

سؤال

روابط جنسی همسران در دوران عقد چگونه است؟

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


بعد از خوانده شدن صیغه عقد، دختر و پسر، با یکدیگر زن و شوهر می‌شوند و از نظر شرع و قانون همه آثار ازدواج را دارا می‌شوند. مرد در این زمان حق هرگونه لذت جنسیِ حلال از همسرش را دارد؛ ولی مرسوم است که نزدیکی (مقاربت جنسی) را تا شب عروسی به تأخیر می‌اندازند؛ رعایت این رسم بهتر دانسته شده است.[۱]

اگر در صیغه ازدواج موقت شرط کنند که بعضی از بهره‌گیری‌های جنسی مانند آمیزش جنسی را نداشته باشند، مرد فقط می‌تواند در محدوده مورد توافق بهره جنسی ببرد. هرگاه زن به آمیزش رضایت داد، مرد می‌تواند با او نزدیکی کند.[۲]

دوران عقد فرصت مناسبی است که دختر و پسر روحیات یکدیگر را بهتر بشناسند و اگر به مشکلی برخورده و زندگی با طرف دیگر را به مصلحت ندانستند، جدایی آن‌ها آسان‌تر از زمانی است که زندگی مشترک را شروع کرده‌اند؛ زیرا بکارت همسر در دروان عقد از میان نرفته و آسیب‌های جدایی کمتر خواهد بود.[۳]

با توجه به نیکو ندانستن ازاله بکارت در دوران عقد در برخی فرهنگ‌های دیگر، بهتر است در دوران عقد نزدیکی انجام نشود. این عمل در صورت اطلاع بستگان، ممکن است باعث ایجاد ناراحتی و اختلاف شود.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳، ص۲۲۳.
  2. امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل المحشی، ج‏۲، ص ۴۸۲.
  3. بستان، حسین، اسلام و جامعه‌شناسی خانواده، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص۴۹،
  4. امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۱۱.