| 
				   | 
				
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | 
| خط ۱: | 
خط ۱: | 
 | {{شروع متن}}  |  | {{شروع متن}}  | 
 | {{سوال}}  |  | {{سوال}}  | 
 | برای اثبات غیبت امام عصر(عج) دلایل عقلی وجود دارد؟  |  | آیا برای اثبات وجود امام زمان(عج) در عصر غیبت دلیل عقلی وجود دارد؟  | 
 | {{پایان سوال}}  |  | {{پایان سوال}}  | 
 | {{پاسخ}}  |  | {{پاسخ}}  | 
 | امامت امام زمان «ع»، وجود و غیبت حضرت از مباحث امامت خاصه است. در امامت خاصه مستقیماً نمیتوان از دلیل عقلی بهره گرفت[چون برهان و دلیل عقلی نمیتواند معرف فرد یا احوالات شخصی او باشد و معنای این جمله که : «جزیی نه کاسب است نه مکتسب» همین است]، بلکه دلیل عقلی امامت عامه و ضرورت وجود امام «ع» در تمام زمانها را اثبات میکند؛ وجود امام زمان «ع» وقتی ضروری شد و از نظر تاریخی هم تولد ایشان ثابت شد، خبر روشنی نیز نسبت به مرگ گزارش نشد و حضورش هم موانع داشت پس حتماً باید غائب باشد چون جهان و جهانیان نمیتوانند بدون امام به نظام و زندگی ادامه دهند.  |  | {{درگاه|مهدویت}}  | 
 |  | امامت [[امام زمان(ع)]]، وجود و غیبت حضرت از مباحث [[امامت]] خاصه است. در امامت خاصه نمیتوان از دلیل عقلی بهره گرفت، چون برهان و دلیل عقلی نمیتواند معرِّف فرد یا احوالات شخصی او باشد، بلکه دلیل عقلی امامت عامه و ضرورت وجود امام در تمام زمانها را اثبات میکند؛ وجود امام زمان(ع) وقتی ضروری شد و از نظر تاریخی هم تولد ایشان ثابت شد، خبر روشنی نیز نسبت به مرگ گزارش نشد و حضورش هم مانع داشت پس حتماً باید غائب باشد.  | 
 | 
  |  | 
  | 
 | به عبارت دیگر اقامه دلیل عقلی بر یک امر جزئی مانند وجود خارجی یک شخص و احوالات او چه امام باشد یا غیر امام، ممکن نیست و از حیطه عقل بیرون میباشد، اما اقامه ادله عقلی بر عنوان کلی مانند (وجود امام حی و ضرورت آن در هر زمان) که مصداق خارجی آن با ادله قطعی نقلی و تاریخی ثابت میشود، امر معقول و ممکن است.  |  | به عبارت دیگر اقامه دلیل عقلی بر یک امر جزئی مانند وجود خارجی یک شخص و احوالات او چه امام باشد یا غیر امام، ممکن نیست و از حیطه عقل بیرون میباشد، اما اقامه ادله عقلی بر عنوان کلی مانند (وجود امام زنده و ضرورت آن در هر زمان) که مصداق خارجی آن با ادله قطعی نقلی و تاریخی ثابت میشود، امر معقول و ممکن است.  | 
 | 
  |  | 
  | 
 | با توجه به آنچه در مقدمه توضیح داده شد باید گفت: یکی از اصول اساسی مکتب تشیع، این است که جهان هستی و زمین هرگز بی امام نخواهد بود. چه آن که بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد. این مسئله به قدری حائز اهمیّت است که امام صادق(ع) فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که میمیرد امام است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه: حاج سید جواد مصطفوی، ح۴۵۷.</ref>
  |  | 
 | 
  |  | 
  | 
 | مبنای این اصل امور ذیل اند:
  |  | 
 | 
  |  | 
 | الف) همانطور که وجود پیامبران برای رشد و تکامل بشر لازم و ضروری است، وجود امام هم برای حفظ دین و ادامهٔ برنامهٔ پیامبر ضرورت دارد.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | ضرورت وجود انسان معصوم و حجت الاهی در همهٔ زمانها با استناد به دلایل متعدد عقلی در امامت عامه است. یکی از دلایل، این است که نبوت و امامت یک فیض معنوی از جانب خداوند و لطف است و بر اساس قاعده لطف چنین لطفی برخدا لازم است، پس نصب امام بر خدا لازم است.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | الطاف وجود امام غایب را میتوان در موارد زیر برشمرد: ۱. حراست از دین خداوند در سطح کلی.<ref>شریف العلماء، کشف القناع، نشر العلمیه، قم، بی تا، ص۱۴۸.</ref> ۲. تربیت نفوس مستعد. ۳. بقای مذهب. ۴. وجود الگویی زنده که بتواند مقتدای مردم قرار بگیرد.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | ب) امام واسطه فیض تکوین است: اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده و جهان هستی فرو میپاشد. محمد بن فضیل میگوید از حضرت رضا(ع) پرسیدم آیا روزی روی زمین بی امام خواهد بود؟ فرمود: نه، گفتم از امام صادق(ع) روایت شده که اگر روی زمین بی امام باشد، زمین یا بندگان مورد خشم خداوند قرار میگیرد. فرمود: نه اصلاً زمینی و بشری نمیماند، همه از بین میرفتند.<ref>همان: ح۴۵۲.</ref>
  |  | 
 | 
  |  | 
 | از این رو بی وجود امام(ع) و حجت الهی، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز عدم محض خواهند بود. به بیان فلاسفه فیض الهی باید از طریق صادر اول یا کاملترین موجود و با سیر تنزلی تدریجی و عقلی باشد.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | ج) امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است: چون قرآن کتاب همیشگی و زنده انسانها است، پس مخاطب حقیقی آن نیز باید همیشه وجود داشته باشد و این مخاطب حقیقی که قلب و روحش بستر و جایگاه وحی است، بعد از پیامبر اکرم(ص) جز ائمه و امام نمیتواند باشد.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | جریان زنده و مستمر و بقای استمرار قرآن و شب قدر جز با پذیرش وجود کسی که حامل و مهبط و مخاطب آنها باشد، قابل تصور نیست و چنین شخصی همان امام زمان خویش است.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | د) امام واسطه دائمی و عامل دوام فیض معرفت است: چنانکه خداوند متعال که فیّاض مطلق است، هرگز فیض هستی را دریغ نمیدارد، فیض معرفت را هم دریغ نخواهد داشت، بنابراین استمرار و دوام فیض معرفت، مستلزم آن است که در هر عصری، کسی که از بالاترین درجه کمالات بهرهمند است، گیرنده و واسطه این امر باشد و این واسطه همان وجود مقدس امام(ع) در هر عصری است.<ref>یثربی، سید یحیی، فلسفه امامت، ص۱۱۲–۱۲۷.</ref>
  |  | 
 | 
  |  | 
 | بر این اساس وجود امام در هر زمانی لازم است اما از آنجا که بنابر دلایل موثق و شواهد قطعی تاریخی یازده امام از این جهان رخت بر بستهاند، و بنا بر دلائل معتبر و مستند تاریخی امام دوازدهم(ع) پا به عرصه وجود نهاده است، حضور و وجود آن بزرگوار و استمرارش لازم و ضروری است و او در پرده غیبت.
  |  | 
 | 
  |  | 
 | پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام امیر المؤمنین(ع) که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمیماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجتها و برهانهای خدا باطل نگردد.<ref>اصول کافی، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.</ref>
  |  | 
 | 
  |  | 
 | از این رو همواره باید انسان کامل در زمین وجود داشته باشد و از آنجا که شرایط جهان به جائی رسید که حاکمان و مردمان، حضور امام معصوم درجامعه را بر ننافتند، تنها راه حفظ انسان کامل و استمرار فیض و کشته نشدن ولیّ_و نیز علل دیگری که بر ما پوشیده است_ غیبت او بود تا زمانی که زمینه ظهور آن بزرگوار فراهم گردد.
  |  | 
 | {{پایان پاسخ}}  |  | {{پایان پاسخ}}  | 
 | 
  |  | 
  | 
| خط ۳۸: | 
خط ۱۵: | 
 | {{پانویس}}  |  | {{پانویس}}  | 
 | {{شاخه  |  | {{شاخه  | 
 |   | شاخه اصلی =  |  |   | شاخه اصلی =کلام  | 
 | |شاخه فرعی۱ =  |  | | شاخه فرعی۱ =مهدویت  | 
 | |شاخه فرعی۲ =  |  | | شاخه فرعی۲ =امام زمان(ع)  | 
 | |شاخه فرعی۳ =  |  | | شاخه فرعی۳ =  | 
 | }}  |  | }}  | 
 | {{تکمیل مقاله  |  | {{تکمیل مقاله  | 
 |   | شناسه =  |  |   | شناسه =  | 
 |   | تیترها =  |  |   | تیترها =  | 
 |   | ویرایش =  |  |   | ویرایش =شد  | 
 |   | لینکدهی =  |  |   | لینکدهی =  | 
 |   | ناوبری =  |  |   | ناوبری =  | 
| خط ۵۲: | 
خط ۲۹: | 
 |   | تغییر مسیر =  |  |   | تغییر مسیر =  | 
 |   | ارجاعات =  |  |   | ارجاعات =  | 
 |   | بازبینی =  |  |   | ارزیابی کمی =شد  | 
 |   | تکمیل =  |  |   | تکمیل =  | 
 |   | اولویت =  |  |   | اولویت =د  | 
 |   | کیفیت =  |  |   | کیفیت =د  | 
 | }}  |  | }}  | 
 | {{پایان متن}}  |  | {{پایان متن}}  | 
سؤال
آیا برای اثبات وجود امام زمان(عج) در عصر غیبت دلیل عقلی وجود دارد؟
  
امامت امام زمان(ع)، وجود و غیبت حضرت از مباحث امامت خاصه است. در امامت خاصه نمیتوان از دلیل عقلی بهره گرفت، چون برهان و دلیل عقلی نمیتواند معرِّف فرد یا احوالات شخصی او باشد، بلکه دلیل عقلی امامت عامه و ضرورت وجود امام در تمام زمانها را اثبات میکند؛ وجود امام زمان(ع) وقتی ضروری شد و از نظر تاریخی هم تولد ایشان ثابت شد، خبر روشنی نیز نسبت به مرگ گزارش نشد و حضورش هم مانع داشت پس حتماً باید غائب باشد.
به عبارت دیگر اقامه دلیل عقلی بر یک امر جزئی مانند وجود خارجی یک شخص و احوالات او چه امام باشد یا غیر امام، ممکن نیست و از حیطه عقل بیرون میباشد، اما اقامه ادله عقلی بر عنوان کلی مانند (وجود امام زنده و ضرورت آن در هر زمان) که مصداق خارجی آن با ادله قطعی نقلی و تاریخی ثابت میشود، امر معقول و ممکن است.
منابع