خلود در جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{نیازمند گسترش}}
{{سوال}}
{{سوال}}
معنای خلود در آتش چیست؟
معنای خلود در آتش چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}'''خلود در جهنم''' به معنای بقاء همیشگی در [[عذاب]] جهنم است. ۴۰ آیه در [[قرآن]] در مورد خلود در جهنم آمده است که برخی از این آیات قید ابدی بودن خلود را همراه دارد. بنابر آیات و روایات، کفار، [[منافقین]] و گناهکارانی که از روی عناد و آگاهی به معصیت می‌پردازند در [[جهنم]] خالد خواهند بود.


==تعریف==
{{پاسخ}}
خلود در لغت به معنای بقای طولانی و به معنای ابدیت است. '''خلود در جهنم'''<ref>ابن منظور، لسان العرب، قم، نشر ادب الحوزه، ۱۴۱۵ هـ ق، ج۳، ص۱۶۴.</ref> عبارت از همیشگی و جاودان بودن در عذاب است.
 
'''خلود در جهنم''' به معنای بقاء همیشگی در [[عذاب]] جهنم است. ۴۰ آیه در [[قرآن]] در مورد خلود در جهنم آمده که در برخی با تعبیر «ابداً» بر خلود تأکید شده است. بنابر آیات و روایات، کافران، منافقان و گناهکارانی که از روی آگاهی به معصیت پرداخته‌اند، برای همیشه در [[جهنم]] خواهند بود.
 
انسان‌هایی که در دنیا مؤمن به خدا بودند ولی گناهانی انجام داده‌اند، بر اساس آیات و روایات ماندن آنها در جهنم دائمی نیست. بلکه پس از این که گناهان آن‌ها به واسطه عقوبت و عذاب الهی در جهنم از بین رفت، از آنجا خارج می‌گردند.


==خروج از جهنم پس از عذاب==
==مفهوم شناسی==
[[بهشت و جهنم]] هر دو دوام و بقای ابدی دارند. مطابق آنچه از آیات و روایات استفاده می‌شود، انسان‌هایی که داخل بهشت می‌گردند، از آن منزلگاه دیگر خارج نمی‌شوند و در آن جا منزلگاه ابدی آنها خواهد بود.
خلود در لغت به معنای بقای طولانی و به معنای ابدیت است. خلود در جهنم عبارت از همیشگی و جاودان بودن در عذاب است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، قم، نشر ادب الحوزه، ۱۴۱۵ هـ ق، ج۳، ص۱۶۴.</ref>


امّا جهنم و عذاب آن با این که دایمی و ابدی است، ولی انسان‌هایی که در دنیا مؤمن به خدا بودند ولی گناهانی انجام داده‌اند، بر اساس آیات و روایات ماندن آنها در جهنم دائمی نمی‌باشد. بلکه پس از این که گناهان آن‌ها به واسطه عقوبت و عذاب الهی در جهنم از بین رفت از آنجا خارج می‌گردند. چنانچه [[امام رضا(ع)]] می‌فرماید: گنهکاران از اهل [[توحید]] و خداپرستی، داخل در آتش [[جهنم]] می‌شوند، پس از عذاب و عقوبت از آن خارج می‌شوند.<ref>همان، ص۳۶۲.</ref>
[[توصیف بهشت با تصورات محدود انسانی|بهشت]] و [[جهنم]] بقای ابدی دارند. براساس آیات و روایات، انسان‌هایی که داخل بهشت می‌گردند، دیگر از آن خارج نمی‌شوند و آنجا منزلگاه ابدی آنها خواهد بود. با توجه به آیات قرآن و روایات، چند گروه در جهنم پیوسته حضور خواهند داشت:
* [[کفر|کافران]] و مشرکان
* [[منافقین]]
* افرادی که از روی دشمنی و با علم و آگاهی، خداوند را معصیت می‌کنند.
 
البته انسان‌هایی که در دنیا مؤمن به خدا بودند ولی گناهانی انجام داده‌اند، بر اساس آیات و روایات ماندن آنها در جهنم دائمی نیست. بلکه پس از این که گناهان آن‌ها به واسطه عقوبت و عذاب الهی در جهنم از بین رفت، از آنجا خارج می‌گردند.


==آیات خلود==
==آیات خلود==
خط ۲۶: خط ۳۶:
*{{قرآن|خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۖ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا|ترجمه=همیشه در آن جاودانه اند، و سرپرست و یاوری نیابند.|سوره=احزاب|آیه=۶۵}}
*{{قرآن|خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۖ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا|ترجمه=همیشه در آن جاودانه اند، و سرپرست و یاوری نیابند.|سوره=احزاب|آیه=۶۵}}
*{{قرآن|إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا|ترجمه=آنچه می‌توانم جز رساندن پیام او و انجام دادن رسالتهای او نیست؛ و هر که خدا و پیامبرش را نافرمانی کند، نصیب او آتش جهنم است که همواره در آن خواهند بود|سوره=جن|آیه=۲۳}}
*{{قرآن|إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا|ترجمه=آنچه می‌توانم جز رساندن پیام او و انجام دادن رسالتهای او نیست؛ و هر که خدا و پیامبرش را نافرمانی کند، نصیب او آتش جهنم است که همواره در آن خواهند بود|سوره=جن|آیه=۲۳}}
==خالدین در جهنم==
با توجه به آیات قرآن و روایات، چند گروه در جهنم پیوسته حضور خواهند داشت.
{{ستون|۲}}
*کفار و مشرکین
*[[منافقین]]
*معصیت کاران: آن‌هایی که از روی عناد و دشمنی و با علم و آگاهی معصیت خدا را می‌کنند.
{{پایان}}
[[امام رضا(ع)]] می‌فرماید: خداوند کافران را از آتش خارج نمی‌کند و آنها را وعده به آتش [[جهنم]] و باقی ماندن در آن داده است.<ref>بحار الانوار، همان؛ و خصال صدوق، بیروت، چاپ الوفاء، انتشارات جامعه مدرسین، ص۶۰۳.</ref>
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بیشتر==
*تفسیر المیزان، ترجمه انتشارات جامعه مدرسین، ج، ص۶۲۲ تا ۶۲۶.
*تفسیر نمونه، ج۹، ص۲۴۱ تا ۲۴۵ و ج۹، ص۲۳۹ تا ۲۴۶.
*کتاب اسرار الصلوه، حضرت امام (ره)، چاپ مرکز نشر آثار حضرت امام (ره)، چ ششم، ص۲۳۲ و ۳۹۰.
*کتاب نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، آیت الله مهدوی کنی، نشر دفتر فرهنگ و نشر اسلامی، ج۱، ص۳۸۳، چ هفتم.
*کتاب بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی (ره)، ج۸، ص۳۴۱ تا ۳۶۴.
*تصویری از بهشت و جهنم، تألیف احمد حبیبیان، نشر سازمان تبلیغات، ص۲۹۳ تا ۳۲۴.
*بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی، ج۸، ص۲۸۵.


==منابع==
==منابع==
خط ۵۴: خط ۴۱:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = معاد
| شاخه فرعی۱ = معاد
|شاخه فرعی۲ = خلود
| شاخه فرعی۲ = خلود
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۶۸: خط ۵۵:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶


سؤال

معنای خلود در آتش چیست؟


خلود در جهنم به معنای بقاء همیشگی در عذاب جهنم است. ۴۰ آیه در قرآن در مورد خلود در جهنم آمده که در برخی با تعبیر «ابداً» بر خلود تأکید شده است. بنابر آیات و روایات، کافران، منافقان و گناهکارانی که از روی آگاهی به معصیت پرداخته‌اند، برای همیشه در جهنم خواهند بود.

انسان‌هایی که در دنیا مؤمن به خدا بودند ولی گناهانی انجام داده‌اند، بر اساس آیات و روایات ماندن آنها در جهنم دائمی نیست. بلکه پس از این که گناهان آن‌ها به واسطه عقوبت و عذاب الهی در جهنم از بین رفت، از آنجا خارج می‌گردند.

مفهوم شناسی

خلود در لغت به معنای بقای طولانی و به معنای ابدیت است. خلود در جهنم عبارت از همیشگی و جاودان بودن در عذاب است.[۱]

بهشت و جهنم بقای ابدی دارند. براساس آیات و روایات، انسان‌هایی که داخل بهشت می‌گردند، دیگر از آن خارج نمی‌شوند و آنجا منزلگاه ابدی آنها خواهد بود. با توجه به آیات قرآن و روایات، چند گروه در جهنم پیوسته حضور خواهند داشت:

  • کافران و مشرکان
  • منافقین
  • افرادی که از روی دشمنی و با علم و آگاهی، خداوند را معصیت می‌کنند.

البته انسان‌هایی که در دنیا مؤمن به خدا بودند ولی گناهانی انجام داده‌اند، بر اساس آیات و روایات ماندن آنها در جهنم دائمی نیست. بلکه پس از این که گناهان آن‌ها به واسطه عقوبت و عذاب الهی در جهنم از بین رفت، از آنجا خارج می‌گردند.

آیات خلود

قرآن در ۴۰ آیه در مورد خلود در جهنم سخن گفته است. در زیر به برخی از این آیات اشاره می‌گردد:

  • ﴿بَلَیٰ مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ؛ آری، هر کس اعمالی زشت اندوخت و کردار بدش به او احاطه نمود چنین کسانی اهل دوزخ‌اند و در آن آتش پیوسته معذّب خواهند بود.(بقره:۸۱)
  • ﴿وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْکُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ هِیَ حَسْبُهُمْ ۚ وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِیمٌ؛ خدا آتش دوزخ را به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده، در آن جاودانه اند، همان برای آنان بس است و خدا لعنتشان کرده و برای آنان عذابی پایدار است.(توبه:۶۸)
  • ﴿وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا ۖ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ؛ و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند آنها اهل آتش دوزخ و در آن جاودان مخلّدند و آنجا بسیار بد منزلگاهی است.(تغابن:۱۰)
  • ﴿وَعَدَ اللَّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْکُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها هِیَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیم؛ خدا آتش دوزخ را به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده، در آن جاودانه اند، همان برای آنان بس است و خدا لعنتشان کرده و برای آنان عذابی پایدار است.(فاطر:۳۶)

در آیات دیگر، خلود ابدی در جهنم با عبارت «ابدا» وعده داده شده است. در ذیل به بعضی از این آیات اشاره می‌شود:

  • ﴿إِلَّا طَرِیقَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۚ وَکَانَ ذٰلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرًا؛ مگر به راه دوزخ که در آن جاودانه اند؛ و این کار بر خدا آسان است.(نساء:۱۶۹)
  • ﴿خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۖ لَا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا؛ همیشه در آن جاودانه اند، و سرپرست و یاوری نیابند.(احزاب:۶۵)
  • ﴿إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا؛ آنچه می‌توانم جز رساندن پیام او و انجام دادن رسالتهای او نیست؛ و هر که خدا و پیامبرش را نافرمانی کند، نصیب او آتش جهنم است که همواره در آن خواهند بود(جن:۲۳)

منابع

  1. ابن منظور، لسان العرب، قم، نشر ادب الحوزه، ۱۴۱۵ هـ ق، ج۳، ص۱۶۴.