خائف بودن امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
در زیارت روز جمعه | در زیارت روز جمعه امام زمان(ع) خطاب به او گفته شده: «أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ؛ ای پاک‌سرشت ترسان». منظور از این ترس چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | |||
'''خائف''' به معنای ترسان، وصفی در [[زیارت امام زمان در روز جمعه|زیارت روز جمعه]] است که [[امام زمان(ع)]] با آن توصیف شده است. در این زیارت آمده: «أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ؛ ای پاک‌سرشت ترسان». در روایات نیز، یکی از [[دلایل غیبت امام زمان(ع)]] ترس از کشته شدن معرفی شده است.<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۴۳، باب ۱۷۹، حدیث۱؛ ابن بابویه، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۶۱، باب ۳۴، حدیث۵.</ref> مقصود از «ترس»، ترس از [[شهادت]] نیست؛ بلکه ترس او، از این است که با کشته شدن وعده الهی مبنی بر جهانی شدن اسلام، عملی نشود. | |||
اگر ترس ناشی از خودخواهی باشد و انسان حاضر نباشد برای حفظ دین از خطر استقبال کند، ضدّ شجاعت است؛ ولی اگر ترس از هدر رفتن و بی‌خاصیت شدن باشد کاری نیکو؛ بلکه واجب است؛ چون کشته شدنی نیکو است که نتیجه داشته باشد؛ نه کشته شدنی که بدون فایده باشد. | |||
در این رابطه | امام زمان(ع) آخرین امام شیعیان است؛ بنابراین وقتی زمینه سیاسی و اجتماعی برای جهانی شدن اسلام وجود ندارد، حکمت الهی می‌طلبد او تا پیش از فراهم شدن زمینه حکومت جهانی، در غیبت بماند؛ بنابراین برخی در این رابطه گفته اند با اينكه انسان خائن، خائف است «الخائن خائف» و شخص مهذّب و بى گناه و پاك، از كسى بيم ندارد، امّا آن حضرت با آن حريم پاك، از اظهار (و نشان دادن خود) خائف است.<ref>بزرگمهرنيا، عبد الحسن، مشتاقى و مهجورى، تهران، موعود عصر(عج)، چ1، 1388ش، ص411.</ref> | ||
برخی محققان مراد از خائف در این زیارت را ترس او از خدا دانسته‌اند.<ref> عربان، رسول، «[https://rasekhoon.net/article/show/1180155 المهذب الخائف]»، پایگاه راسخون، تاریخ بازدید: ۶ مهر ۱۴۰۰ش.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۸: | خط ۱۹: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =مهدویت | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| تکمیل = | | بازبینی نویسنده = | ||
| اولویت = | | تکمیل = شد | ||
| کیفیت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت =ج | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۴
سؤال
در زیارت روز جمعه امام زمان(ع) خطاب به او گفته شده: «أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ؛ ای پاک‌سرشت ترسان». منظور از این ترس چیست؟
درگاه‌ها
خائف به معنای ترسان، وصفی در زیارت روز جمعه است که امام زمان(ع) با آن توصیف شده است. در این زیارت آمده: «أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ؛ ای پاک‌سرشت ترسان». در روایات نیز، یکی از دلایل غیبت امام زمان(ع) ترس از کشته شدن معرفی شده است.[۱] مقصود از «ترس»، ترس از شهادت نیست؛ بلکه ترس او، از این است که با کشته شدن وعده الهی مبنی بر جهانی شدن اسلام، عملی نشود.
اگر ترس ناشی از خودخواهی باشد و انسان حاضر نباشد برای حفظ دین از خطر استقبال کند، ضدّ شجاعت است؛ ولی اگر ترس از هدر رفتن و بی‌خاصیت شدن باشد کاری نیکو؛ بلکه واجب است؛ چون کشته شدنی نیکو است که نتیجه داشته باشد؛ نه کشته شدنی که بدون فایده باشد.
امام زمان(ع) آخرین امام شیعیان است؛ بنابراین وقتی زمینه سیاسی و اجتماعی برای جهانی شدن اسلام وجود ندارد، حکمت الهی می‌طلبد او تا پیش از فراهم شدن زمینه حکومت جهانی، در غیبت بماند؛ بنابراین برخی در این رابطه گفته اند با اينكه انسان خائن، خائف است «الخائن خائف» و شخص مهذّب و بى گناه و پاك، از كسى بيم ندارد، امّا آن حضرت با آن حريم پاك، از اظهار (و نشان دادن خود) خائف است.[۲]
برخی محققان مراد از خائف در این زیارت را ترس او از خدا دانسته‌اند.[۳]
منابع
- ↑ ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۴۳، باب ۱۷۹، حدیث۱؛ ابن بابویه، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۶۱، باب ۳۴، حدیث۵.
- ↑ بزرگمهرنيا، عبد الحسن، مشتاقى و مهجورى، تهران، موعود عصر(عج)، چ1، 1388ش، ص411.
- ↑ عربان، رسول، «المهذب الخائف»، پایگاه راسخون، تاریخ بازدید: ۶ مهر ۱۴۰۰ش.