جزع: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
معنای «جزع» چیست؟ | معنای «جزع» چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | |||
{{درگاه|واژه‌ها}} | |||
'''جزع''' در لغت به قطعه‌ای از زمین گفته می‌شود که به یک سمت متمایل، منحرف، کج شده باشد؛<ref>فراهیدی، خلیل، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۱۷، ذیل واژه جزع. شیبانی، محمد، کتاب الجیم، قاهره، الهيئه العامه لشئون المطابع الاميريه، چاپ اول، ۱۹۷۵م، ج۱، ص۱۱۶.</ref> بی‌تابی از مصیبت و گرفتاری؛<ref>ابن دريد، محمد، جمهره اللغه، ج۱، ص۴۶۹، ذیل واژه جزع.</ref> ناشکیبایی در گرفتاری‌ها را جزع گویند؛ چون از مسیر تحمل و بردباری منحرف می‌شود.<ref> ابن فارس، احمدمعجم مقاییس اللغه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۵۳. ابن منظور، محمد، لسان العرب، بیروت، دار الفکر للطباعه و النشر و التوزيع، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۴۷.</ref> | |||
به کسی که اعتراض می‌کند باز گویند جزع کرده است.<ref>شیبانی، محمد، کتاب الجیم، قاهره، الهيئه العامه لشئون المطابع الاميريه، چاپ اول، ۱۹۷۵م ، ج۱، ص۱۲۵.</ref> باید اعتراض نمی‌کرد ولی از مسیر منحرف شده و لب به اعتراض گشوده است. | |||
اگر بر افراد بی‌صبر گفته می‌شود جزع کرده است،<ref>ابن دريد، محمد، جمهره اللغه، ج۱، ص۴۶۹، ذیل واژه جزع.</ref> به خاطر همین است که انسان باید درباره گرفتاری‌های بی‌تابی نکند و صبر کند و سخنان و یا رفتار ناشایستی از خود نشان ندهد. | |||
واژه جزع در [[قرآن]] دو بار تکرار شده و در هر دو به معنای صبر نکردن می‌باشد: | |||
{{ | * {{قرآن| قالُوا لَوْ هَدانَا اللَّهُ لَهَدَيْناكُمْ سَواءٌ عَلَيْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحيصٍ| ترجمه= (در قيامت مستکبران به ضعفا) مىگويند: اگر خدا ما را هدايت كرده بود، ما نيز شما را هدايت مىكرديم! چه بيتابى كنيم و چه شكيبايى، تفاوتى براى ما ندارد؛ راه گريزى براى ما نيست!|سوره=ابراهیم|آیه=۲۱}} | ||
{{ | * {{قرآن| إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً|ترجمه=هنگامى كه بدى به او رسد بيتابى مىكند.|سوره= معارج|آیه=۲۰}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۹: | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = | ||
| تیترها =- | | تیترها =- | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۶: | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴
سؤال
معنای «جزع» چیست؟
درگاه‌ها
جزع در لغت به قطعه‌ای از زمین گفته می‌شود که به یک سمت متمایل، منحرف، کج شده باشد؛[۱] بی‌تابی از مصیبت و گرفتاری؛[۲] ناشکیبایی در گرفتاری‌ها را جزع گویند؛ چون از مسیر تحمل و بردباری منحرف می‌شود.[۳]
به کسی که اعتراض می‌کند باز گویند جزع کرده است.[۴] باید اعتراض نمی‌کرد ولی از مسیر منحرف شده و لب به اعتراض گشوده است.
اگر بر افراد بی‌صبر گفته می‌شود جزع کرده است،[۵] به خاطر همین است که انسان باید درباره گرفتاری‌های بی‌تابی نکند و صبر کند و سخنان و یا رفتار ناشایستی از خود نشان ندهد.
واژه جزع در قرآن دو بار تکرار شده و در هر دو به معنای صبر نکردن می‌باشد:
- ﴿قالُوا لَوْ هَدانَا اللَّهُ لَهَدَيْناكُمْ سَواءٌ عَلَيْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحيصٍ؛ (در قيامت مستکبران به ضعفا) مىگويند: اگر خدا ما را هدايت كرده بود، ما نيز شما را هدايت مىكرديم! چه بيتابى كنيم و چه شكيبايى، تفاوتى براى ما ندارد؛ راه گريزى براى ما نيست!﴾(ابراهیم:۲۱)
- ﴿إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً؛ هنگامى كه بدى به او رسد بيتابى مىكند.﴾(معارج:۲۰)
منابع
- ↑ فراهیدی، خلیل، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۱۷، ذیل واژه جزع. شیبانی، محمد، کتاب الجیم، قاهره، الهيئه العامه لشئون المطابع الاميريه، چاپ اول، ۱۹۷۵م، ج۱، ص۱۱۶.
- ↑ ابن دريد، محمد، جمهره اللغه، ج۱، ص۴۶۹، ذیل واژه جزع.
- ↑ ابن فارس، احمدمعجم مقاییس اللغه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۵۳. ابن منظور، محمد، لسان العرب، بیروت، دار الفکر للطباعه و النشر و التوزيع، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۴۷.
- ↑ شیبانی، محمد، کتاب الجیم، قاهره، الهيئه العامه لشئون المطابع الاميريه، چاپ اول، ۱۹۷۵م ، ج۱، ص۱۲۵.
- ↑ ابن دريد، محمد، جمهره اللغه، ج۱، ص۴۶۹، ذیل واژه جزع.