توسل به حضرت عیسی(ع): تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا توسل به حضرت عیسی(ع) اشکال دارد؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
}}.<ref>روحانی، سید محمدکاظم، شفاعت و توسل، ۱۳۸۳ش، ص۵۰.</ref> | }}.<ref>روحانی، سید محمدکاظم، شفاعت و توسل، ۱۳۸۳ش، ص۵۰.</ref> | ||
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی میشود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را | با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی میشود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را داشته باشد. | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =کلام | | شاخه اصلی =کلام | ||
|شاخه فرعی۱ =امامت عامه | | شاخه فرعی۱ =امامت عامه | ||
|شاخه فرعی۲ =توسل | | شاخه فرعی۲ =توسل | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| نمایه = شد | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = شد | | بازبینی نویسنده = | ||
| ارزیابی کمی = شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[ar:التوسل بالمسيح علیه السلام]] | |||
[[en:Recourse to Jesus (a)]] | |||
[[es:Intermediación a Jesús (P)]] | |||
[[ps:په حضرت عيسی(ع) باندی توسل]] | |||
[[رده:حضرت عیسی]] | [[رده:حضرت عیسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۹
آیا توسل به حضرت عیسی(ع) اشکال دارد؟
توسل یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد خداوند، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجتها. انبیای الهی در زمره کسانی هستند که نزد خداوند محترم هستند و به وسیله آنها میتوان به خداوند نزدیک شد؛ بنابراین چون حضرت عیسی(ع) یکی از پیامبران و بندگان صالح خدا است، جایز است او را واسطه قرار داد و خداوند را به حق او خواند و حاجت خواست.
مسلمانان در توسل، تنها خداوند را حاجت دهنده میدانند و از اولیای الهی میخواهند برای برآورده شدن حاجتشان از درگاه الهی درخواست کنند؛ بنابراین، درخواست دعا، مؤثر دانستن غیر خدا نیست، بلکه اعتراف به این مطلب است که تنها حاجت دهنده و مؤثر در عالم هستی خدا است.[۱]
در آیه ۳۵ سوره مائده آمده است: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَه…؛ ای مؤمنان پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید﴾.[۲]
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی میشود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را داشته باشد.