توسل به حضرت عیسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا | آیا توسل به حضرت عیسی(ع) اشکال دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[توسل]] یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد [[خداوند]]، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجت‌ها | [[توسل]] یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد [[خداوند]]، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجت‌ها. انبیای الهی در زمره کسانی هستند که نزد خداوند محترم هستند و به وسیله آنها می‌توان به خداوند نزدیک شد؛ بنابراین چون [[حضرت عیسی(ع)]] یکی از [[پیامبران]] و بندگان صالح خدا است، جایز است او را واسطه قرار داد و خداوند را به حق او خواند و حاجت خواست. | ||
مسلمانان در توسل، تنها خداوند را حاجت دهنده می‌دانند و از اولیای الهی می‌خواهند برای برآورده شدن حاجتشان از درگاه الهی درخواست کنند؛ بنابراین، درخواست [[دعا]]، مؤثر دانستن غیر خدا نیست، بلکه اعتراف به این مطلب است که تنها حاجت دهنده و مؤثر در عالم هستی خدا است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج۴، ص۳۷۰–۳۶۵؛ روحانی، سید محمد کاظم، شفاعت و توسل، نشر معارف، قم، ۱۳۸۳ش، ص۶۲.</ref> | |||
در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] آمده است: {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَه… | |||
| ترجمه = ای مؤمنان پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید | |||
}}.<ref>روحانی، سید محمدکاظم، شفاعت و توسل، ۱۳۸۳ش، ص۵۰.</ref> | |||
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی می‌شود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را داشته باشد. | |||
==جستارهای وابسته== | |||
==== | |||
* [[توسل]] | * [[توسل]] | ||
* [[توسل به غیر خداوند]] | * [[توسل به غیر خداوند]] | ||
| خط ۴۹: | خط ۲۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی =کلام | |||
| شاخه فرعی۱ =امامت عامه | |||
| شاخه فرعی۲ =توسل | |||
| شاخه فرعی۳ = | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = - | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| بازبینی = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| ارزیابی کمی = شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[ar:التوسل بالمسيح علیه السلام]] | |||
[[en:Recourse to Jesus (a)]] | |||
[[es:Intermediación a Jesús (P)]] | |||
[[ps:په حضرت عيسی(ع) باندی توسل]] | |||
[[رده:حضرت عیسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۹
سؤال
آیا توسل به حضرت عیسی(ع) اشکال دارد؟
توسل یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد خداوند، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجت‌ها. انبیای الهی در زمره کسانی هستند که نزد خداوند محترم هستند و به وسیله آنها می‌توان به خداوند نزدیک شد؛ بنابراین چون حضرت عیسی(ع) یکی از پیامبران و بندگان صالح خدا است، جایز است او را واسطه قرار داد و خداوند را به حق او خواند و حاجت خواست.
مسلمانان در توسل، تنها خداوند را حاجت دهنده می‌دانند و از اولیای الهی می‌خواهند برای برآورده شدن حاجتشان از درگاه الهی درخواست کنند؛ بنابراین، درخواست دعا، مؤثر دانستن غیر خدا نیست، بلکه اعتراف به این مطلب است که تنها حاجت دهنده و مؤثر در عالم هستی خدا است.[۱]
در آیه ۳۵ سوره مائده آمده است: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَه…؛ ای مؤمنان پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید﴾.[۲]
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی می‌شود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را داشته باشد.