تفسیر موضوعی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(بارگزاری اولیه)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
تاريخچه ي تفسير موضوعي را بيان كرده و ادله ي مخالفين و موافقين اين تفسير را بيان كنيد؟
تفسیر موضوعی قرآن چگونه است؟ ادله مخالفین و موافقین این تفسیر را بیان کنید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
منظور از تفسير موضوعي، آن است كه آيات مختلفي كه درباره ي يك موضوع در سراسر قرآن کریم در حوادث و فرصت هاي مختلف نازل شده است، جمع آوري و جمع بندي شده تا از مجموع آن، نظر قرآن کریم درباره ي آن موضوع روشن گردد.
'''تفسیر موضوعی قرآن'''، به معنای گردآوری آیاتی است که در یک موضوع در حوادث و فرصت‌های مختلف نازل شده است، تا از مجموع آن‌ها نظر [[قرآن]] درباره آن موضوع مشخص شود. در روایاتی از [[اهل بیت(ع)]]، برای بیان موضوعی، آیات مختلفی که در آن موضوع در قرآن آمده است، ذکر شده است. برخی از مخالفان تفسیر موضوعی، عدم توجه به قبل و بعد آیات برای فهم یک موضوع را زیان بار می‌دانند. در مقابل موافقین تفسیر موضوعی، استفاده اهل بیت(ع) از این شکل تفسیر را، با استناد به روایاتی اثبات می‌کنند.


در مورد تاريخچه ي تفسير موضوعي مي توان به دو ديدگاه اشاره نمود.
== تعریف و تاریخچه ==
منظور از تفسیر موضوعی، آن است که آیات مختلفی که درباره یک موضوع در سراسر قرآن در حوادث و فرصت‌های مختلف نازل شده است، جمع‌آوری و جمع‌بندی شده تا از مجموع آن، نظر قرآن درباره آن موضوع روشن گردد.


الف: در تفاسير گذشته، اگر چه تفسير به اين نام كمتر به چشم مي خورد ولي مي توان مشابه حركت معاصر در تفسير موضوعي را در زمان هاي گذشته نيز جستجو نمود.
این تفسیر را به دو قسم می‌توان لحاظ کرد:
* منظور از تفسیر موضوعی قرآن، تفسیر تمامی قرآن به روش موضوعی و احصاء تمامی موضوعات این کتاب مقدّس باشد. مانند تفسیر موضوعی قرآن کریم، اثر آیت الله جوادی آملی. این شکل از تفسیر در زمان معاصر ایجاد شده است.
* تفسیر موضوعی به معنای فراهم آوردن آیات مشابه و هم مضمون که مجموع آن در یک جا دسته‌بندی شده و درباره آن بحث و بررسی شود. این نوع تفسیر سابقه طولانی دارد مثل آیات الاحکام محمد بن صائب کلبی متوفای ۱۴۶ هجری قمری.


ب: اين كه بگوييم به طور كلّي تفسير موضوعي يك اصطلاح مستحدث و پديده ي نوظهوري است، مطلب ناصوابي است.<ref>ر.ك: علوي مهر، حسين، روش ها و گرايش هاي تفسيري، انتشارات اسوه، ص۳۶۵.</ref> البتّه تفسير موضوعي را به دو قسم مي توان لحاظ نمود:
== تفسیر موضوعی در روایات ==
روایتی در [[اعتبار کتاب کافی|اصول کافی]]، از امام کاظم(ع) نقل شده است که حضرت خطاب به هشام بن الحکم، در موضوع اهل عقل و فهم، استناد به آیاتی از قرآن می‌کنند.<ref>کلینی، الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۱۳.</ref> در حدیث دیگری در [[اعتبار کتاب بحارالانوار|کتاب بحار الانوار]] از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است که ایشان، به بررسی چند موضوع با استناد به آیات قرآن می‌پردازند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۴، باب ۵، حدیث ۱، ص۹۲.</ref>


۱.منظور از تفسير موضوعي قرآن کریم، تفسير تمامي قرآن کریم به روش موضوعي و احصاء تمامي موضوعات اين كتاب مقدّس باشد. بديهي است كه اگر مراد از تفسير موضوعي، همين قسم باشد مي توان گفت كه تاريخچه ي اين گونه از تفسير مربوط به همين عصر مي باشد. مانند تفسير موضوعي قرآن كريم، اثر آيت الله جوادي آملي.
از جمله علمایی که در این موضوع پیشگام بوده‌اند؛ [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] است، که در ابتدای هر یک از فصول کتاب بحار الانوار، آیات مربوط به آن موضوع را جمع‌آوری کرده است، و در برخی موارد نظرات مفسّران را نیز نقل کرده است.<ref>ایزدی مبارکه، کامران، شروط و آداب تفسیر و مفسر، تهران: انتشارات امیر کبیر، ص۳۶۸.</ref>


۲.اگر پرداختن به يكي از موضوعات قرآني را بتوان تفسير موضوعي نام نهاد در اين صورت بايد گفت: تفسير موضوعي به معناي فراهم آوردن آيات مشابه (در لفظ و محتوا) و هم مضمون كه مجموع آن ها را در يك جا دسته بندي نموده و درباره ي آن به بحث و بررسي پرداخته شود، امري است كه سابقه ي طولاني دارد مثل آيات الاحكام محمد بن صائب كلبي متوفاي ۱۴۶ هجري قمري.<ref>ر.ك: همان.</ref>  
== آراء موافقین و مخالفین تفسیر موضوعی ==
عمده دلیل مخالفین، این است که اگر جایگاه آیه در نظر گرفته نشود و بدون توجه به ما قبل و ما بعد آیه، به آن پرداخته شود و با آیات دیگری در این موضوع کنار هم قرار گیرد، آیا همان معنایی را خواهد رساند که این آیه  در ارتباط با طرح کلّی و تربیتی قرآن کریم در نظر گرفته می‌شود. توجّه به همبستگی آیات سوره‌ها در تفسیر قرآن، بسیار حائز اهمیّت است؛ زیرا تجزیه آیات قرآن و تفسیر هر یک جدای از تمامی آن، بیش از هر چیز برای قرآن کریم زیان آور است.<ref>مقالات و بررسی‌ها، دفتر ۴۸–۴۷، ص۱۲۴، مقاله نطق و تکلّم در قرآن.</ref>


هم چنين اگر پرداختن به يك موضوع از موضوعات قرآني را، تفسير موضوعي بدانيم بايد گفت كه تاريخچه ي آن حتّي به روايات معصومين(ع) مي رسد. چنان كه در حديث شريفي در اصول كافي، حضرت موسي بن جعفر(ع) خطاب به هشام بن الحكم، در موضوع اهل عقل و فهم، استناد به آياتي از قرآن كريم مي كند.<ref>كليني، الكافي، تحقيق علي اكبر غفاري، تهران: دارالكتب الاسلاميه، ج۱، ص۱۳.</ref> و نيز در حديث ديگري در كتاب بحارالانوار از وجود مقدّس پيامبر اكرم(ص) كه خطاب به ابن مسعود مي باشد به بررسي چند موضوع با استناد به آيات قرآن مي پردازد.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، چاپ بيروت، ج۷۴، باب ۵، حديث ۱ ، ص۹۲.</ref> و نيز از جمله علمايي كه در اين موضوع پيشگام بوده¬اند؛ مرحوم مجلسي است كه در ابتداي هر يك از فصول بحارالانوار، آيات مربوط به آن موضوع را جمع آوري كرده، سپس يك ديد كل،ي به همه ي آن ها مي افكند و در برخي موارد نظرات مفسّران بزرگ را نقل كرده و در تفسير آن آيات مي كوشد.<ref>ايزدي مباركه، كامران، شروط و آداب تفسير و مفسر،تهران: انتشارات امير كبير، ص۳۶۸.</ref> ولي با اين همه، بايد اعتراف كرد كه هر يك از اين كتاب ها، ناظر به تفسير موضوعي در يك زمينه ي محدود و معيّن است و هيچ كدام تفسيري جامع پيرامون تمام يا بيشتر موضوعات مهم قرآني به حساب نمي آيد. امّا در مورد مخالفين و موافقين تفسير موضوعي قرآن کریم، اگرچه احصاء نمودن همه ي آن ها مشكل است ولي از بين مخالفين نظرات سه نفر بيان مي شود كه بر اين روش از تفسير اشكالاتي وارد نموده اند.  
عمده ادله موافقین تفسیر موضوعی این است که، این تفسیر در خود روایات [[ائمه(ع)]] ریشه دارد و به این شکل استفاده شده است.


۱.دكتر سيّد محمد باقر حجتي.<ref>ر.ك: كيهان فرهنگي، سال ۶، شماره ۱، ص۵.</ref>
۲. حميد زنجاني.<ref>زنجاني، حميد، مباني و روش هاي تفسير قرآن،تهران: انتشارات وزارت ارشاد، چاپ اول، ص۱۸۸.</ref>
۳. سيّد محمد موسوي خوئيني ها.<ref>مجله ي حوزه، قم: دفتر تبليغات اسلامي، شماره ۳۷ ـ ۳۸، ص۷۳، مصاحبه با حجه الاسلام سيّد محمد موسوي خوئيني ها.</ref>
عمده دليل مخالفين، اين است كه: اگر جايگاه آيه را در نظر نگيريم و مجرد از ماقبل و مابعد به آن بپردازيم و با آيات ديگري كه آن ها هم مجرد از ماقبل و مابعد خود شده، كنار هم قرار دهيم آيا همان معنايي را خواهد رساند كه اين آيه را در ارتباط با طرح كلّي و تربيتي قرآن کریم در نظر مي گيريم؟<ref>مجله ي حوزه، همان.</ref>
استاد عبدالكريم بي آزار شيرازي در اين زمينه به مقاله ي پروفسور عرفان شهيد، استناد مي نمايدكه: توجّه به همبستگي آيات سوره در تفسير قرآن کریم، بسيار حائز اهميّت است؛ زيرا تجزيه ي آيات قرآن کریم و تفسير هر يك جداي از تمامي آن، بيش از هر چيز براي قرآن کریم زيان آور است.<ref>مقالات و بررسي ها، دفتر ۴۸ ـ ۴۷، ص۱۲۴، مقاله ي نطق و تكلّم در قرآن.</ref>
و از ميان موافقين اين نوع تفسير، نيز سه نفر را نام برده كه خود صاحب تفسير موضوعي در اين عصر مي باشند. البتّه ادله ي موافقين تفسير موضوعي اين است که اين گونه از تفسير در خود روايات ائمه معصومين(ع) ريشه دارد.
اهمّ تفاسير موضوعي اين دوره عبارتند از:
۱.مفاهيم القرآن، اثر آيت الله جعفر سبحاني و ترجمه ي آن با عنوان منشور جاويد قرآن.
۲. تفسير موضوعي قرآن، اثر آيت الله عبدالله جوادي آملي.
۳.تفسير پيام قرآن، اثر آيت الله ناصر مكارم شيرازي و ديگران.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
۱.روش ها و گرايش هاي تفسيري، اثر حسين علوي مهر.
۲. تفسير موضوعي قرآن، ج۱، اثر استاد عبدالله جوادي آملي.
۳. پيام قرآن، ج۱، اثر استاد ناصر مكارم شيرازي و همكاران.
۴. درباره ي شناخت قرآن، اثر محمد علي گرامي.
۵. منشور جاويد، ج۱، اثراستاد جعفر سبحاني.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== مطالعه بیشتر ==
<references />
* تفسیر موضوعی قرآن، ج۱، اثر استاد عبدالله جوادی آملی.
* پیام قرآن، ج۱، اثر استاد ناصر مکارم شیرازی و همکاران.
* درباره شناخت قرآن، اثر محمد علی گرامی.
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = فهم و تفسیر
| شاخه فرعی۱ = تفسیر
|شاخه فرعی۲ = روش‌ها و مبانی تفسیری
| شاخه فرعی۲ = روش‌ها و مبانی تفسیری
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی نویسنده =
  | تکمیل =  
| ارزیابی کمی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت = ب
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۷

سؤال

تفسیر موضوعی قرآن چگونه است؟ ادله مخالفین و موافقین این تفسیر را بیان کنید؟

تفسیر موضوعی قرآن، به معنای گردآوری آیاتی است که در یک موضوع در حوادث و فرصت‌های مختلف نازل شده است، تا از مجموع آن‌ها نظر قرآن درباره آن موضوع مشخص شود. در روایاتی از اهل بیت(ع)، برای بیان موضوعی، آیات مختلفی که در آن موضوع در قرآن آمده است، ذکر شده است. برخی از مخالفان تفسیر موضوعی، عدم توجه به قبل و بعد آیات برای فهم یک موضوع را زیان بار می‌دانند. در مقابل موافقین تفسیر موضوعی، استفاده اهل بیت(ع) از این شکل تفسیر را، با استناد به روایاتی اثبات می‌کنند.

تعریف و تاریخچه

منظور از تفسیر موضوعی، آن است که آیات مختلفی که درباره یک موضوع در سراسر قرآن در حوادث و فرصت‌های مختلف نازل شده است، جمع‌آوری و جمع‌بندی شده تا از مجموع آن، نظر قرآن درباره آن موضوع روشن گردد.

این تفسیر را به دو قسم می‌توان لحاظ کرد:

  • منظور از تفسیر موضوعی قرآن، تفسیر تمامی قرآن به روش موضوعی و احصاء تمامی موضوعات این کتاب مقدّس باشد. مانند تفسیر موضوعی قرآن کریم، اثر آیت الله جوادی آملی. این شکل از تفسیر در زمان معاصر ایجاد شده است.
  • تفسیر موضوعی به معنای فراهم آوردن آیات مشابه و هم مضمون که مجموع آن در یک جا دسته‌بندی شده و درباره آن بحث و بررسی شود. این نوع تفسیر سابقه طولانی دارد مثل آیات الاحکام محمد بن صائب کلبی متوفای ۱۴۶ هجری قمری.

تفسیر موضوعی در روایات

روایتی در اصول کافی، از امام کاظم(ع) نقل شده است که حضرت خطاب به هشام بن الحکم، در موضوع اهل عقل و فهم، استناد به آیاتی از قرآن می‌کنند.[۱] در حدیث دیگری در کتاب بحار الانوار از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که ایشان، به بررسی چند موضوع با استناد به آیات قرآن می‌پردازند.[۲]

از جمله علمایی که در این موضوع پیشگام بوده‌اند؛ علامه مجلسی است، که در ابتدای هر یک از فصول کتاب بحار الانوار، آیات مربوط به آن موضوع را جمع‌آوری کرده است، و در برخی موارد نظرات مفسّران را نیز نقل کرده است.[۳]

آراء موافقین و مخالفین تفسیر موضوعی

عمده دلیل مخالفین، این است که اگر جایگاه آیه در نظر گرفته نشود و بدون توجه به ما قبل و ما بعد آیه، به آن پرداخته شود و با آیات دیگری در این موضوع کنار هم قرار گیرد، آیا همان معنایی را خواهد رساند که این آیه در ارتباط با طرح کلّی و تربیتی قرآن کریم در نظر گرفته می‌شود. توجّه به همبستگی آیات سوره‌ها در تفسیر قرآن، بسیار حائز اهمیّت است؛ زیرا تجزیه آیات قرآن و تفسیر هر یک جدای از تمامی آن، بیش از هر چیز برای قرآن کریم زیان آور است.[۴]

عمده ادله موافقین تفسیر موضوعی این است که، این تفسیر در خود روایات ائمه(ع) ریشه دارد و به این شکل استفاده شده است.


مطالعه بیشتر

  • تفسیر موضوعی قرآن، ج۱، اثر استاد عبدالله جوادی آملی.
  • پیام قرآن، ج۱، اثر استاد ناصر مکارم شیرازی و همکاران.
  • درباره شناخت قرآن، اثر محمد علی گرامی.

منابع

  1. کلینی، الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۱۳.
  2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۴، باب ۵، حدیث ۱، ص۹۲.
  3. ایزدی مبارکه، کامران، شروط و آداب تفسیر و مفسر، تهران: انتشارات امیر کبیر، ص۳۶۸.
  4. مقالات و بررسی‌ها، دفتر ۴۸–۴۷، ص۱۲۴، مقاله نطق و تکلّم در قرآن.