تحدی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
تحدّی قرآن به چه معناست؟{{پایان سوال}}
تحدی قرآن به چه معناست؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}'''تحدی قرآن'''، به معنای هماوردجویی برای اثبات عجز مخالفان است. [[قرآن]] به عنوان [[معجزه]] پیامبر اسلام(ص) بارها در سوره‌های مختلف دعوت به مقابله به مثل نموده است. قرآن کریم، در پنج آیه، منکران رسالت و حقانیت قرآن را به آوردن کتاب و آیه‌ای به مانند این کتاب وحیانی، تحدی کرده است. تحدی و مبارزه‌طلبی قرآن، همه‌جانبه است و علاوه بر فصاحت و بلاغت شامل معانی و معارف قرآن نیز هست.
 
== کلیات ==
پیامبران راستین می‌بایست نشانه‌ای همراه داشته باشند که علامت امتیاز آنان از مدعیان دروغگو و سند حقانیّت آن‌ها باشد. روی این اصل لازم است هر پیامبری معجزه‌ای بیاورد که گواه صدق رسالتش گردد. پیامبری که دارای معجزه است، لازم است مردم را به مقابله به مثل دعوت کند. او باید علامت و نشانه درستی گفتار خود را معجزه خویش معرفی کند تا اگر دیگران می‌توانند همانند آن را بیاورند. این کار را در اصطلاح تحدّی گویند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۸ و ۱۲۹.</ref>
 
[[قرآن]] به عنوان [[معجزه]] پیامبر اسلام(ص) بارها در سوره‌های مختلف دعوت به مقابله به مثل نموده است.<ref>اسراء / ۸۸؛ هود / ۱۳ و ۱۴؛ یونس / ۳۸.</ref> آنچه در تحدّی مطرح است آن است که خداوند در قرآن خطاب به پیامبر می‌فرماید: «به آنان بگو اگر این قرآن افترایی است که من به خدا بسته‌ام و کلامی است که خود من آن را ساخته و پرداخته‌ام و چیزی است که می‌شود غیر من نیز مثل آن را ساخته و پرداخته کند، در صورتی که در این گفتار خود صادق می‌شود غیر من نیز مثل آن را ساخته و پرداخته کند، در صورتی که در این گفتار خود صادق و جدّی هستید ده سوره مثل آن را بیاورید و اگر به تنهایی نتوانستید از کسانی دیگر از قبیل خدایان خود که گمان می‌کنید معبود شما هستند و در هنگام حاجت به آن‌ها متوسّل می‌شوید استعانت بجوئید.<ref>اشاره به آیه ۱۳ سوره هود دارد.</ref> /<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۴۱.</ref>
 
تحدی مشتمل بر قیاس و برهان است آن هم قیاس استثنائی. بدین گونه که اگر این کتاب، کلام‌الله نباشد پس کلامی بشری است و اگر بشری باشد پس شما هم که بشر هستید باید بتوانید مثل آن را بیاورید و چون تالی باطل است (یعنی شما نمی‌توانید و نتوانستید مثل آن را بیاورید). پس مقدم نیز باطل است (یعنی کلام، کلام‌الله است نه حرف بشر) پس قیاس تحدّی مشتمل بر قاعده تماثل است؛ یعنی اگر کاری را بشر توانست انجام دهد دیگر همنوعان او نیز می‌توانند مماثل آن را انجام دهند و اگر این کتاب (قرآن) را بشر آورده است پس شما هم که بشر هستید باید بتوانید کتابی مانند آن و معجزه‌ای چون آن بیاورید.<ref>جوادی آملی، عبدالله، قرآن در قرآن ـ تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۲۸.</ref>


== معنای تحدی ==
== معنای تحدی ==
...
تحدی، اصطلاحی در [[علوم قرآنی]] و [[کلام اسلامی]]، به معنای هماوردجویی قرآن کریم، یا در تعریف گسترده‌تر آن، هماوردجویی هر پیامبر آورندهٔ معجزه با هدف اثبات عجز مخالفان. این اصطلاح که بر تبیین ویژه‌ای از هماوردجویی قرآن کریم استوار است، نخستین بار در نوشته‌های کلامی سده ۳ قمری رواج یافت.<ref>معموری، علی، «تحدی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۴، ذیل مدخل.</ref>


== آیات تحدی ==
تحدی در لغت، به معنای منازعه در کاری برای غلبه بر دیگران است و نیز از کسی خواستن تا در کاری با تو برابری کند، تا عجز او آشکار شود. در عرف مسلمانان، تحدّی به امر خداوند با مخالفان و منکران وحی و نبوّت اطلاق می‌شود که مفاد آن، درخواست هماوردی با کلام وحیانی قرآن است، و قرآن آنان را به تحدی در سخن فراخواند. بعضی اظهار تحدّی را برای اثبات اعجاز و [[نبوت]] لازم می‌دانند.<ref>قاضی‌زاده، کاظم، «بررسی سیر نزولی تحدی در آیات قرآن»، پژوهش‌های قرآنی، شماره ۳.</ref>
قرآن کریم، در پنج آیه، تحدّی کرده است. جز یکی از این آیات، بقیه خطاب با معاندان ومنکران وحی و نبوّت است. این آیات را به ترتیب نزول، مرور می‌کنیم:


(قل لئن اجتمعت الانس و الجنّ علی أن یأتوا بمثل هذا القرآن لایأتون بمثله ولوکان بعضهم لبعض ظهیراً) اسراء / ۸۸ ترتیب نزول:۵۰
== جایگاه ==
[[قرآن]] به عنوان [[معجزه]] پیامبر اسلام(ص) بارها در سوره‌های مختلف دعوت به مقابله به مثل نموده است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۴۱.</ref> قرآن این مطلب را بیان کرده است که این کتابی است غیرقابل تقلید و ما فوق بشری و جن و انس قادر نیست مثل این قرآن را بیاورد.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۴۴۸.</ref> و این تحدی عام است؛ یعنی خطاب به همه انسان‌ها اعم از همعصران [[پیامبر(ص)]] و اعم از عربها و همه ادوار و همه سرزمین‌هاست.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۷.</ref> تحدی را مهم‌ترین دلیل بر اعجاز قرآن کریم می‌دانند.<ref>معرفت، محمد هادی، قم، دانشگاه مفید، ۱۳۹۵ش، ص۳۵۱.</ref>


بگو: اگر آدمیان و پریان فراهم آیند تا مانند این قرآن را بیارند، هرگز مانند آن را نیارند، هرچند بعضی از آنان یار و هم پشت بعضی باشند.
قرآن کریم، در پنج سوره مکی و مدنی، منکران رسالت و حقانیت قرآن را به آوردن مانندی برای این کتاب وحیانی، تحدی کرده است. به رغم وحدت سیاق، گاهی به مجموعه قرآن، زمانی به ده سوره، یک سوره یا حتی به کلامی چون قرآن، تحدّی صورت پذیرفته است. در پنج آیه، مستقیم یا غیرمستقیم تحدی کرده است. با وجود مشابهت مضمون آیات تحدی، که از اواخر دوران مکه تا اوایل دوران هجرت نازل شده است، بین آنها تفاوت‌هایی نیز دیده می‌شود. گاهی به مجموعه قرآن تحدّی شده است، زمانی به ده سوره، جایی به یک سوره و در آیه‌ای به سخنی مانند قرآن.<ref>قاضی‌زاده، کاظم، «بررسی سیر نزولی تحدی در آیات قرآن»، پژوهش‌های قرآنی، شماره ۳.</ref>


(ام یقولون افتریه قل فأتوا بسورة مثله وادعوا من استطعتم من دون اللّه ان کنتم صادقین) یونس / ۳۸ ترتیب نزول:۵۱
قرآن نشان می‌دهد که از همان ابتدای نزول- یعنی از دوران مکه- به اصطلاح متکلمین، متحدی بوده است یعنی از آن اوّلی که نازل شده است مقرون به این دعوا بوده است که این کلام کلام فوق بشری است، این کلام کلام غیرقابل تقلید است و مردم را به مبارزه طلبیده است، نه تنها مردم آن محیط و مردم آن عصر را، بلکه مردم همه زمان‌ها.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۴۴۸.</ref>


بلکه می‌گویند: آن را خود بافته است، بگو: اگر راستگویید، پس سوره ای مانند آن بیاورید وهرکه را جز خدا توانید، [به یاری]بخوانید.
مفسران گفته‌اند زمانی خداوند تحدی کرده است؛ یعنی از منکران و معاندان می‌خواهد که اگر قرآن را غیر وحیانی و غیر الهی می‌دانند نظیری برای آن بیاورند که کفار [[مکه]] وقتی که با دعوت پیامبر(ص) و کلام الهی روبه‌رو شدند، از استماع آن خودداری می‌کردند و دیگران را هم بازمی‌داشتند (فصلت، ۲۶) یا می‌گفتند این جز سخن انسان نیست. (مدثر، ۲۵) یا می‌گفتند اگر می‌خواستیم همانند این می‌گفتیم. این جز افسانه‌های پیشینیان [اساطیرالاولین] نیست. (انفال، ۳۱).<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۶.</ref>


(ام یقولون افتریه قل فأتوا بعشر سور مثله مفتریات وادعوا من استطعتم من دون اللّه ان کنتم صادقین) هود / ۱۳ ترتیب نزول: ۵۲
== تحدی در تمام معارف قرآن ==
تحدی و مبارزه طلبی قرآن، همه‌جانبه است و علاوه بر فصاحت و بلاغت شامل معانی و معارف قرآن نیز هست.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش. ج۱۰، ص۲۴۲.</ref>


بلکه می‌گویند: آن را خود بافته است، بگو: اگر راستگویید، شماهم ده سوره بربافته مانند این بیاورید وهرکه را جز خدا توانید، [به یاری] بخوانید.
[[علامه طباطبایی]] معتقد است تحدی به همه خصوصیات قرآن و آن صفات کمال و فضیلتی است که قرآن دارد، و امتیازات قرآن در دو خصوصیت فصاحت و بلاغت خلاصه نمی‌شود. گفته است: «قرآن مشتمل است بر مخ معارف الهی، و جوامع شرایع، چه در باب عبادات، چه قوانین مدنی، چه سیاسی، چه اقتصادی، چه قضایی، چه اخلاق کریمه و آداب نیکو، چه قصص درست انبیاء و امت‌های گذشته، و ملاحم (پیشگویی‌های غیبی)، و چه در باب أوصاف ملائکه و جن و آسمان و زمین، چه در باب حکمت و موعظت و وعده و تهدید، و چه در باب اخبار مربوط به آغاز و انجام خلقت. و نیز قرآن مشتمل است بر قوت حجت و عظمت بیان و نور و هدایت، آنهم بدون اینکه در تمامی این باب‌های مختلف یک سخنش مخالف با سخن دیگرش باشد.»<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش. ج۱۰، ص۹۳.</ref>


(ام یقولون تقوّله بل لایؤمنون. فلیأتوا بحدیث مثله ان کانوا صادقین)
== آیات تحدی ==
 
قرآن کریم، در پنج آیه، تحدی کرده است:
طور / ۳۳–۳۴ ترتیب نزول: ۷۶
* {{قرآن|قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَیٰ أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هٰذَا الْقُرْآنِ لَا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا|ترجمه=بگو: «اگر انس و جن گرد آیند تا نظیر این قرآن را بیاورند، مانند آن را نخواهند آورد، هر چند برخی از آنها پشتیبان برخی [دیگر] باشند.»|سوره=اسراء|آیه=۸۸}}
 
* {{قرآن|أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ|ترجمه=یا می‌گویند: «آن را به دروغ ساخته است؟» بگو: «اگر راست می‌گویید، سوره‌ای مانند آن بیاورید، و هر که را جز خدا می‌توانید، فرا خوانید.»|سوره=یونس|آیه=۳۸}}
بلکه می‌گویند: آن را از خود فرابافته است، [نه چنین است] بلکه [به سبب گردنکشی و حسد] ایمان نمی‌آورند. پس سخنی مانند آن بیاورند اگر راستگویند.
* {{قرآن|أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَیَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ|ترجمه=یا می‌گویند: «این [قرآن] را به دروغ ساخته است.» بگو: «اگر راست می‌گویید، ده سوره برساخته‌شده مانند آن بیاورید و غیر از خدا هر که را می‌توانید فرا خوانید.»|سوره=هود|آیه=۱۳}}
 
* {{قرآن|فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ|ترجمه=پس اگر راست می‌گویند، سخنی مثل آن بیاورند.|سوره=طور|آیه=۳۴}}
(وان کنتم فی ریب ممّا نزّلنا علی عبدنا فأتوا بسورة من مثله وادعوا شهدائکم من دون اللّه ان کنتم صادقین. فان لم تفعلوا و لن تفعلوا فاتّقوا النّار آلتی وقودها الناس و الحجارة اعدّت للکافرین) بقره /۲۳–۲۴ ترتیب نزول: ۸۷
* {{قرآن|وَإِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَیٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ|ترجمه=و اگر در آنچه بر بنده خود نازل کرده‌ایم شک دارید، پس -اگر راست می‌گویید- سوره‌ای مانند آن بیاورید؛ و گواهان خود را -غیر خدا- فرا خوانید.|سوره=بقره|آیه=۲۳}}
 
واگر درباره آنچه بر بنده خویش فرو فرستادیم در شک وگمانید، سوره ای مانند آن بیاورید و بجز خدا گواهان [و یاران] خود را بخوانید اگر راستگویید و اگر نکردید و هرگز نتوانید کرد، پس از آتشی که هیمه اش آدمیان و سنگهاست و برای کافران آماده شده، بپرهیزید.
 
== مفهوم ==
..
 
== اعجاز ==
مهم‌ترین دلیل بر اعجاز قرآن کریم، تحدّی (مبارزه طلبی) است؛ یعنی قرآن کریم از همگان دعوت کرده است، اگر توانایی دارند، کلامی مانند آن بیاورند.<ref>معرفت، شیخ محمد هادی، قم، دانشگاه مفید، ۱۳۹۵ش، ص۳۵۱.</ref>
 
== تیتر ==
قرآن کریم، در پنج سوره مکی ومدنی، منکران رسالت و حقانیت قرآن را به آوردن مانندی برای این کتاب وحیانی، تحدّی کرده است. به رغم وحدت سیاق، گاهی به مجموعه قرآن، زمانی به ده سوره، یک سوره ویا حتی به کلامی چون قرآن، تحدّی صورت پذیرفته است. در پنج آیه، مستقیم و یا غیرمستقیم تحدّی کرده است. با وجود مشابهت مضمون آیات تحدّی، که از اواخر دوران مکه تا اوایل دوران هجرت نازل شده است، بین آنها تفاوتهایی نیز دیده می‌شود. گاهی به مجموعه قرآن تحدّی شده است، زمانی به ده سوره، جایی به یک سوره و درآیه ای به سخنی مانند قرآن. تحدّی در لغت، به معنی: منازعه درکاری برای غلبه بردیگران است ۵و نیز: از کسی خواستن تا درکاری با تو برابری کند، تا عجز او آشکار شود. ۶ درعرف مسلمانان، تحدّی به امر خداوند با مخالفان ومنکران وحی و نبوّت اطلاق می‌شود که مفاد آن، درخواست هماوردی با کلام وحیانی قرآن است، چرا که معاندان می‌گفتند:
 
(لو نشاء لقلنا مثل هذا ان هذا الاّ اساطیر الاوّلین) انفال/۳۱
 
یا اظهار می‌کردند:
 
(ان هذا الاّ قول البشر) مدثر/ ۲۵
 
و (انّما یعلّمه بشر) نحل/ ۱۰۳
 
و قرآن آنان را به تحدّی در سخن فراخواند. بعضی اظهار تحدّی را برای اثبات اعجاز و نبوّت لازم می‌دانند.<ref>قاضی زاده کاظم، بررسی سیر نزولی تحدی در آیات قرآن، پژوهش‌های قرآنی، شماره ۳.</ref>


== تیتر ==
{{مطالعه بیشتر}}
تَحَدّی، اصطلاحی در علوم قرآنی و کلام اسلامی، به معنای هماورد جویی قرآن کریم، یا در تعریف گسترده‌تر آن، هماورد جویی هر پیامبر آورندهٔ معجزه با هدف اثبات عجز مخالفان. این اصطلاح که بر تبیین ویژه‌ای از هماوردجویی قرآن کریم استوار است، نخستین بار در نوشته‌های کلامی سدهٔ ۳ق/ ۹م رواج یافت. برپایهٔ تبیین یاد شده که خود پیشینه‌ای‌کهن دارد، قرآن کریم در زیبایی ادبی و جنبه‌های هنری با مخالفان هماوردجویی کرده، و رقیبی نیافته است.<ref>معموری، علی، «تحدی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۴، ذیل مدخل.</ref>{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* ...
* القرآن یتحدی، السید محمد الحسینی الشیرازی، بیروت، بی‌تا.
* القرآن یتحدی، محمد سید طنطاوی، الجامعة الإسلامیة، بالمدینة المنورة، ۱۴۰۴ق.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۷۴: خط ۴۶:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۸۳: خط ۵۵:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۷

سؤال
تحدی قرآن به چه معناست؟

تحدی قرآن، به معنای هماوردجویی برای اثبات عجز مخالفان است. قرآن به عنوان معجزه پیامبر اسلام(ص) بارها در سوره‌های مختلف دعوت به مقابله به مثل نموده است. قرآن کریم، در پنج آیه، منکران رسالت و حقانیت قرآن را به آوردن کتاب و آیه‌ای به مانند این کتاب وحیانی، تحدی کرده است. تحدی و مبارزه‌طلبی قرآن، همه‌جانبه است و علاوه بر فصاحت و بلاغت شامل معانی و معارف قرآن نیز هست.

معنای تحدی

تحدی، اصطلاحی در علوم قرآنی و کلام اسلامی، به معنای هماوردجویی قرآن کریم، یا در تعریف گسترده‌تر آن، هماوردجویی هر پیامبر آورندهٔ معجزه با هدف اثبات عجز مخالفان. این اصطلاح که بر تبیین ویژه‌ای از هماوردجویی قرآن کریم استوار است، نخستین بار در نوشته‌های کلامی سده ۳ قمری رواج یافت.[۱]

تحدی در لغت، به معنای منازعه در کاری برای غلبه بر دیگران است و نیز از کسی خواستن تا در کاری با تو برابری کند، تا عجز او آشکار شود. در عرف مسلمانان، تحدّی به امر خداوند با مخالفان و منکران وحی و نبوّت اطلاق می‌شود که مفاد آن، درخواست هماوردی با کلام وحیانی قرآن است، و قرآن آنان را به تحدی در سخن فراخواند. بعضی اظهار تحدّی را برای اثبات اعجاز و نبوت لازم می‌دانند.[۲]

جایگاه

قرآن به عنوان معجزه پیامبر اسلام(ص) بارها در سوره‌های مختلف دعوت به مقابله به مثل نموده است.[۳] قرآن این مطلب را بیان کرده است که این کتابی است غیرقابل تقلید و ما فوق بشری و جن و انس قادر نیست مثل این قرآن را بیاورد.[۴] و این تحدی عام است؛ یعنی خطاب به همه انسان‌ها اعم از همعصران پیامبر(ص) و اعم از عربها و همه ادوار و همه سرزمین‌هاست.[۵] تحدی را مهم‌ترین دلیل بر اعجاز قرآن کریم می‌دانند.[۶]

قرآن کریم، در پنج سوره مکی و مدنی، منکران رسالت و حقانیت قرآن را به آوردن مانندی برای این کتاب وحیانی، تحدی کرده است. به رغم وحدت سیاق، گاهی به مجموعه قرآن، زمانی به ده سوره، یک سوره یا حتی به کلامی چون قرآن، تحدّی صورت پذیرفته است. در پنج آیه، مستقیم یا غیرمستقیم تحدی کرده است. با وجود مشابهت مضمون آیات تحدی، که از اواخر دوران مکه تا اوایل دوران هجرت نازل شده است، بین آنها تفاوت‌هایی نیز دیده می‌شود. گاهی به مجموعه قرآن تحدّی شده است، زمانی به ده سوره، جایی به یک سوره و در آیه‌ای به سخنی مانند قرآن.[۷]

قرآن نشان می‌دهد که از همان ابتدای نزول- یعنی از دوران مکه- به اصطلاح متکلمین، متحدی بوده است یعنی از آن اوّلی که نازل شده است مقرون به این دعوا بوده است که این کلام کلام فوق بشری است، این کلام کلام غیرقابل تقلید است و مردم را به مبارزه طلبیده است، نه تنها مردم آن محیط و مردم آن عصر را، بلکه مردم همه زمان‌ها.[۸]

مفسران گفته‌اند زمانی خداوند تحدی کرده است؛ یعنی از منکران و معاندان می‌خواهد که اگر قرآن را غیر وحیانی و غیر الهی می‌دانند نظیری برای آن بیاورند که کفار مکه وقتی که با دعوت پیامبر(ص) و کلام الهی روبه‌رو شدند، از استماع آن خودداری می‌کردند و دیگران را هم بازمی‌داشتند (فصلت، ۲۶) یا می‌گفتند این جز سخن انسان نیست. (مدثر، ۲۵) یا می‌گفتند اگر می‌خواستیم همانند این می‌گفتیم. این جز افسانه‌های پیشینیان [اساطیرالاولین] نیست. (انفال، ۳۱).[۹]

تحدی در تمام معارف قرآن

تحدی و مبارزه طلبی قرآن، همه‌جانبه است و علاوه بر فصاحت و بلاغت شامل معانی و معارف قرآن نیز هست.[۱۰]

علامه طباطبایی معتقد است تحدی به همه خصوصیات قرآن و آن صفات کمال و فضیلتی است که قرآن دارد، و امتیازات قرآن در دو خصوصیت فصاحت و بلاغت خلاصه نمی‌شود. گفته است: «قرآن مشتمل است بر مخ معارف الهی، و جوامع شرایع، چه در باب عبادات، چه قوانین مدنی، چه سیاسی، چه اقتصادی، چه قضایی، چه اخلاق کریمه و آداب نیکو، چه قصص درست انبیاء و امت‌های گذشته، و ملاحم (پیشگویی‌های غیبی)، و چه در باب أوصاف ملائکه و جن و آسمان و زمین، چه در باب حکمت و موعظت و وعده و تهدید، و چه در باب اخبار مربوط به آغاز و انجام خلقت. و نیز قرآن مشتمل است بر قوت حجت و عظمت بیان و نور و هدایت، آنهم بدون اینکه در تمامی این باب‌های مختلف یک سخنش مخالف با سخن دیگرش باشد.»[۱۱]

آیات تحدی

قرآن کریم، در پنج آیه، تحدی کرده است:

  • ﴿قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَیٰ أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هٰذَا الْقُرْآنِ لَا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ کَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا؛ بگو: «اگر انس و جن گرد آیند تا نظیر این قرآن را بیاورند، مانند آن را نخواهند آورد، هر چند برخی از آنها پشتیبان برخی [دیگر] باشند.»(اسراء:۸۸)
  • ﴿أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ؛ یا می‌گویند: «آن را به دروغ ساخته است؟» بگو: «اگر راست می‌گویید، سوره‌ای مانند آن بیاورید، و هر که را جز خدا می‌توانید، فرا خوانید.»(یونس:۳۸)
  • ﴿أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَیَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ؛ یا می‌گویند: «این [قرآن] را به دروغ ساخته است.» بگو: «اگر راست می‌گویید، ده سوره برساخته‌شده مانند آن بیاورید و غیر از خدا هر که را می‌توانید فرا خوانید.»(هود:۱۳)
  • ﴿فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ؛ پس اگر راست می‌گویند، سخنی مثل آن بیاورند.(طور:۳۴)
  • ﴿وَإِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَیٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ؛ و اگر در آنچه بر بنده خود نازل کرده‌ایم شک دارید، پس -اگر راست می‌گویید- سوره‌ای مانند آن بیاورید؛ و گواهان خود را -غیر خدا- فرا خوانید.(بقره:۲۳)


مطالعه بیشتر

  • القرآن یتحدی، السید محمد الحسینی الشیرازی، بیروت، بی‌تا.
  • القرآن یتحدی، محمد سید طنطاوی، الجامعة الإسلامیة، بالمدینة المنورة، ۱۴۰۴ق.

منابع

  1. معموری، علی، «تحدی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۴، ذیل مدخل.
  2. قاضی‌زاده، کاظم، «بررسی سیر نزولی تحدی در آیات قرآن»، پژوهش‌های قرآنی، شماره ۳.
  3. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۴۱.
  4. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۴۴۸.
  5. خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۷.
  6. معرفت، محمد هادی، قم، دانشگاه مفید، ۱۳۹۵ش، ص۳۵۱.
  7. قاضی‌زاده، کاظم، «بررسی سیر نزولی تحدی در آیات قرآن»، پژوهش‌های قرآنی، شماره ۳.
  8. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۴۴۸.
  9. خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۶.
  10. طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش. ج۱۰، ص۲۴۲.
  11. طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش. ج۱۰، ص۹۳.