بنای بر قبور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} بحث در تحريم و ممانعت و مبارزه امامان با ساخت گنبد و بارگاه بر قبرها است. آخوندها مي‌گويند اين وهابی‌ها هستند كه با گنبد و بارگاه مبارزه مي‌كنند، با اين تعريف، امامان یازده‌گانه حتي براي یک‌بار يك روايت معتبر...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}


{{سوال}} بحث در تحريم و ممانعت و مبارزه امامان با ساخت گنبد و بارگاه بر قبرها است. آخوندها مي‌گويند اين وهابی‌ها هستند كه با گنبد و بارگاه مبارزه مي‌كنند، با اين تعريف، امامان یازده‌گانه حتي براي یک‌بار يك روايت معتبر و صحيح نفرمودند و وجود ندارد كه گفته باشند بر هيچ قبري گنبد و بارگاه بسازيد، و اين نشان مي‌دهد امامان با تعريف خود آقايان وهابي بوده‌اند! از طرف ديگر روايات بسيار در کتاب‌های خود شيعه وجود دارد كه از تزيين و تعمير و نقاشي و نمازخواندن در كنار قبور نهي شده است.
{{سوال}}فردی چنین ادعا می‌کرد: «روحانیان شیعه می‌گويند اين وهابی‌ها هستند كه با گنبد و بارگاه مبارزه مي‌كنند؛ در حالی که امامان شیعه(ع) حتی يک روايت معتبر و صحيح نفرمودند که بر قبری گنبد و بارگاه بسازيد. اين نشان می‌دهد که امامان(ع) با تعريف خود آقايان وهابي بوده‌اند! از طرف ديگر، روايات بسياری در کتاب‌های خود شيعه وجود دارد كه از تزيين، تعمير، نقاشی و نمازخواندن در كنار قبور نهی شده است. آیا این ادعاها صحیح است؟


{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


بر اساس روایات اهل‌بیت(ع) و سخنان فقهای و علمای شیعه ساختن بارگاه و سقف بر قبور برای اینکه هیچ نفعی به حال اموات ندارد، کراهت دارد. ساختن بارگاه بر قبور انبیا و اولیا هرچند هیچ نفعی به حال صاحب قبر ندارد؛ اما با توجه به اینکه آثار مثبت برای مسلمانان دارد و همچنین مصداق احترام و تجلیل از بزرگان دین به شمار می‌آید، مسلمانان بر قبور آنان بارگاه می‌سازند. اما وهابیت و پیروان این تفکر ساختن بارگاه بر قبور را شرک دانسته و مسلمانان را برای این عمل تکفیر نموده و کشتن آنان را واجب می‌دانند.
'''بنای بر قبور''' و ساختن بارگاه و سقف برای مقابر عامه از نظر [[شیعه]]، برای اینکه هیچ نفعی به حال اموات ندارد، مکروه دانسته شده، برخلاف ساختن بارگاه بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) که مستحب به‌شمار رفته است.  


مقدمه:
بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی(ع) در سیره و سنت مسلمانان مذاهب مختلف عملی جایز و نیکو به شمار می‌رفته است. وجود مقابر قدیمی و بناهای کهن بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) نشانه‌ای بر این موضوع دانسته شده است.


این شبهه با احادیث و موضع امامان اهل‌بیت(ع) درباره ساختن بنا و قبه بر قبور، مذهب شیعه را هدف قرار داده و از آن نتیجه گرفته که تفکر و رأی امامان معصوم موافق با تفکر وهابیت است و این شیعیان و آخوندهای شیعه هستند که برخلاف نظر امامانشان رفتارمی کنند و بر قبور امامانشان بارگاه و قبه می‌سازند. در این نوشته به این شبهه هواداران وهابیت پاسخ‌داده‌شده است.  
در میان مذاهب مختلف اسلامی [[وهابیت]] ساختن بارگاه بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) را شرک دانسته‌اند و مسلمانان را برای این عمل تکفیر کرده‌اند. آنان به دلیل این عقاید دست به تخریب اماکن مقدس مسلمانان زده‌اند. استدلال‌های دینی وهابیت بر حرمت بنای بر قبور مورد نقد و رد قرار گرفته است.


پاسخ شبهه:
== روایات بنای بر قبور ==
از امامان شیعه(ع) فقط بر کراهت ساختن قبه و بارگاه بر قبور عامهٔ مردم احادیثی نقل‌ شده است. فقهای شیعه بر طبق همین روایات بر کراهت این عمل تأکید کرده‌اند.<ref>برای نمونه ن.ک: مکی العاملی، شمس‌الدین محمد، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۱۶. </ref> علت این کراهت در این روایات بیان‌ شده است: ساختن قبه و بارگاه برای مردگان هیچ سودی ندارد. پس، از منظر فقهای شیعه ساختن قبه برای مردگان کاری لغو است. در این روایات، بر حرمت این عمل حکم نشده است.<ref>علامة الحلی، حسن بن یوسف، نهایة الإحکام فی معرفة الأحکام، تحقيق السيد مهدی الرجائی، قم، مؤسسة إسماعيليان للطباعة و النشر و التوزيع، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۸۴.</ref>


از امامان اهل‌بیت(ع)فقط بر کراهت ساختن قبه و بارگاه بر قبور عامه مردم احادیثی نقل‌شده است و فقها و علمای شیعه نیز بر طبق همین روایات بر این کراهت اجماع نموده‌اند. علت آن‌هم در این روایات بیان‌شده که ساختن قبه و بارگاه برایانان هیچ سودی ندارد؛ ازاین‌رو ساختن قبه برایانان یک کار و عمل لغو است. اما در این در این روایات اصلاً بر حرمت این عمل حکم نشده است تا مشکلی فقهی و اعتقادی برای مسلمانان ایجاد کند.  
از [[امام کاظم(ع)]] روایت‌شده که ساختن بنا بر قبور، نشستن در آنها، گچ‌کاری مقابر و استفاده از گل در داخل قبر به صلاح نیست.<ref>الطوسى، محمد بن الحسن، تهذيب الأحكام، تحقيق السید حسن الخِرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۱.</ref>


از امام کاظم(ع) روایت‌شده که فرمود: «لا يصلح البناء عليه و لا الجلوس و لا تجصيصه‏ و لا تطيينه»<ref>طوسى، محمد بن الحسن، تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان) ج۱، ص۴۶۱، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چ۴، ۱۴۰۷ق.</ref>یعنی ساختن بنا بر قبور و نشستن بر آن‌ها و نیز گچ کاری قبر و استفاده نمودن گل در داخل قبر به صلاح نیست.
در روایتی از [[امام صادق(ع)]] نقل‌شده که بنایی بر قبور نسازید و سقف‌های خانه را مصور نکنید؛ زیرا رسول خدا(ص) از این کارها کراهت داشت.<ref>الطوسى، تهذيب الأحكام، ج۱، ص۴۶۱.</ref>


در روایتی از امام صادق(ع) نقل‌شده که فرمود: «لا تبنوا على القبور و لا تصوروا سقوف البيوت فإن رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله) كره ذلك».<ref>همان.</ref> یعنی بنایی بر قبور نسازید و سقف‌های خانه را مصور نکنید؛ زیرا رسول گرامی اسلام(ص) از آن کراهت داشت.
[[علامهٔ حلی]] (۶۴۷-۷۲۶ق) می‌گوید که به دلیل وجود روایاتی ساختن بنا بر قبور کراهت دارد؛ زیرا پیامبر اسلام(ص) از گچ‌کاری قبور، ساختن بنا بر آنها و اینکه چیزی بر آنها نوشته‌ شود نهی کرده به دلیل اینکه این‌ اعمال از زینت‌های دنیا است و میت هیچ نیازی به آنها ندارد.<ref>علامة الحلی، نهایة الإحکام فی معرفة الأحکام، ج۲، ص۲۸۴.
 
علامه حلی می‌گوید که به دلیل روایات ساختن بنا بر قبور کراهت دارد؛ زیرا پیامبر اسلام(ص) از گچ کاری قبور و از اینکه بنایی بر آن‌ها ساخته شود و اینکه چیزی بر آن‌ها نوشته‌شده است نهی نموده به دلیل اینکه این‌ها از زینت‌های دنیا است و میت هیچ نیازی به آن‌ها ندارد.<ref>علامه حلی، نهايه الإحكام، ج۲، ص۲۸۴، تحقيق : السيد مهدي الرجائي، قم، مؤسسه إسماعيليان للطباعه والنشر والتوزيع، چ۲، ۱۴۱۰ق.
</ref>
</ref>


از این ‌روایات به دست می‌آید که ساختن بنا و قبه و امثال این‌ها بر قبور عامه مردم کراهت دارد؛ زیرا هیچ نفعی از آن‌ها به میت نمی‌رسد. اما حرمت و غیر جایز بودن ساختن بنا حتی بر قبور انسان‌های معمولی از این احادیث به دست نمی‌آید.
== بنای بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) ==
 
{{جعبه نقل‌قول|مسعودی (درگذشتهٔ ۳۴۶ق): و بر گورهای آنان [خاندان رسالت] سنگی از مرمر است که بر آن چنین نوشته شده: به‌نام خداوند بخشندهٔ بخشایش‌گر؛ این گور فاطمه سرور زنان دو عالم و دختر رسول خدا، که سلام خداوند بر ایشان باد، است. و گور حسن پسر علی(ع) و علی پسر حسین(ع) و محمد پسر علی(ع) و جعفر پسر محمد(ع).<ref>المسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق یوسف اسعد داغر، قم، مؤسسة دارالهجرة، ج۳، ص۲۸۵.</ref>|تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px}}
اما قبور انبیا و اولیای الهی با قبور عامه مردم تفاوت دارد. هرچند در احادیث به‌صورت صریح از سوی اهل‌بیت دستور داده نشده است که بر قبور آن‌ها قبه و بارگاهی ساخته شود؛ اما احادیثی از اهل‌بیت(ع) نقل‌شده که ساختن قبه و بارگاه بر قبور آنان امر پسندیده و مورد تأیید پیامبر اسلام(ص) است.
در فقه شیعه بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی(ع) مکروه دانسته نشده است.<ref>مکی العاملی، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، قم، ج۱، ص۱۱۶.</ref> فقهای شیعه حکم به استحباب این کار داده‌اند و آن را مطابق سیرهٔ مسلمانان دانسته‌اند.<ref>الحسینی العاملی، محمدجواد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامة، حققه  و علق عليه محمد باقر الخالصی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۸۱.</ref>
 
شیخ طوسى به سند خود از ابو عامر واعظ اهل حجاز چنین نقل مى‌كند: «من به خانۀ جعفر بن محمد (علیه‌السلام) رفتم و به او گفتم كسى كه به زیارت امیر مؤمنان برود و قبر او را آباد كند چه پاداشى دارد؟ امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: پدرم از پدرش و او از حسین بن على و او از على بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) نقل كرد كه پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) فرمود: اى على! تو را در سرزمین عراق مى‌كشند و در آنجا به خاك سپرده مى‌شوى، على (علیه‌السلام) مى‌گوید: به پیامبر(صلی‌الله علیه و آله)  گفتم: كسانى كه قبرهاى ما را زیارت كنند و در آبادى آن بكوشند و پیوسته به آنجا رفت‌وآمد كنند چه پاداشى دارند؟ پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) فرمود: اى اباالحسن! خدا مرقد تو را و مرقد فرزندان تو را بخشى از سرزمین بهشت و قسمتى از خاك آن قرار داده است و خدا دل‌هاى انسان‌هاى بزرگوار و برگزیده از بندگان خود را به شما علاقه‌مند ساخته است. آنان براى تقرب به خدا و اظهار دوستى با پیامبر (صلی‌الله علیه و آله)، اذیت و آزار را در راه شما پذیرا مى‌شوند و قبور شمارا آباد مى‌كنند، آنگاه افزود: على جان! آنان كسانى هستند كه مورد شفاعت من قرار مى‌گیرند و در حوض(كوثر) بر من وارد مى‌شوند. على جان! هر كس قبور شمارا آباد سازد و به آنجا رفت‌وآمد كند، بسان آن است كه سلیمان بن داود را در ساختن بیت‌المقدس یارى كرده باشد، و هر كس قبور شمارا زیارت كند پاداش هفتاد حج به‌جز حجه الاسلام دارد. هر كس از زیارت شما بازگردد، از گناهان پاك مى‌گردد و بمانند كسى است كه تازه به دنیا آمده باشد. على جان! دوستداران خود را به نعمت‌هایى كه نمونۀ آن‌ها را نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده است و نه به خاطر كسى آمده است مژده‌ده! البته انسان‌هاى بى¬ارزش، زائران قبور شمارا نكوهش مى‌كنند. آنان شروران امت من‌اند و شفاعت من به آنان نمى‌رسد و در حوض بر من وارد نمى‌شوند.» <ref>طوسى، محمد بن الحسن، تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان) ، ج۶، ص۲۲، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چ۴، ۱۴۰۷ق.</ref>
 
این حدیث نه‌تنها ساختن بنا و قبه را بر قبور انبیا و اولیای الهی مکروه و ناپسند نمی‌داند، بلکه آن را مستحب دانسته و از سوی پیامبر اسلام(ص) مسلمانان بر آن تشویق شده در حدی که موجب شفاعت آن حضرت از کسانی می‌شود که قبور امام علی و فرزندان او را تعمیر نموده و به زیارت آنان بروند.
 
افزون بر این‌ها محبت اهل‌بیت بر مسلمانان در قرآن کریم فرض قرار داده‌شده است و ساختن قبه و بارگاه بر قبور امامان اهل‌بیت(ع) از محبت و احترام مسلمانان نسبت به اهل‌بیت(ع) حکایت دارد.  
 
ازنظر اهل سنت محبت اهل‌بیت بر همه مسلمانان واجب گردیده است. قرآن کریم فرموده است: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّه فِی الْقُرْبى‏<ref>شوری /۳۳.</ref>؛ بگو: من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‏كنم جز دوست داشتن نزدیكانم [اهل‌بیتم‏]». این آیه شریفه به‌اتفاق مفسرین شیعه و سنی دلالت روشن بر وجوب محبت اهل‌بیت که عبارت‌اند از علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) دارد. در کتاب‌های معتبر اهل سنت آمده هنگامی‌که آیه مودت نازل گردید از پیامبر(ص) سؤال شد این قرابت شما کیست که محبت آنان بر ما واجب گردیده است؟ رسول خدا(ص) فرمود : علی و فاطمه و دو فرزند او.<ref>ابی سعود، محمد بن محمد، تفسیر ابی سعود، (إرشاد العقل السليم إلى مزايا القرآن الكريم) ، ج۸ ص۳۰ بیروت، دار إحياء التراث العربي، بی تا؛ - بيروت؛ قرطبی، محمد بن احمد انصاری، افسیر قرطبی (الجامع لأحكام القرآن)، ج۱۶، ص۲۲ ، قاهره، دار الشعب ، بی‌تا.</ref>
 
در صحیح ابن حبان و مستدرک حاکم و دیگر کتاب‌های اهل سنت حدیثی از پیامبر اسلام(ص) نقل‌شده که محبت با اهل‌بیت را واجب و دشمنی با آنان را موجب رفتن به جهنم دانسته است. پیامبر(ص) فرمود: «وَالَّذِی نَفْسِی بِیدِهِ لا یبْغِضَنَّ أَهْلَ الْبَیتِ رَجُلٌ إِِلا أَدْخَلَهُ اللَّهُ النَّارَ ؛ قسم به آن‌کسی که جان من در دست اوست کسی با اهل‌بیت دشمنی نمی‌کند مگر اینکه خداوند او را داخل آتش جهنم کند».<ref>بستی تمیمی، محمد بن حبان بن أحمد ، صحیح ابن حبان، ج۴ص ۴۳۵، حدیث ۶۵۷۸؛ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرك على الصحیحین، ج۳ ص۱۶۲، حدیث: ۴۷۱۷.</ref> آلوسی از این حدیث این نتیجه را گرفته که محبت اهل‌بیت بر همه مسلمانان فرض است.<ref>آلوسی بغدادی، سید محمود، روح‌المعانی، ج۲۵،ص۳۲، بیروت، دار احیاءالتراث.</ref>  
 
احترام و محبت به اهل‌بیت بعد از وفات آنان با تکریم محل دفن آنان و ساختن بارگاه و قبه بر قبور آنان نمودی بیشتر دارد و یاد آنان با حفظ مقابر و بارگاه‌های آنان پایدار می‌ماند. اگر بر قبر پیامبر اسلام(ص) و امامان معصوم بنای وجود نمی‌داشت و مانند قبرهای سایر مردم با خاک یکسان بودند یاد آنان بعد از قرن‌ها به فراموشی سپرده می‌شد. چنانکه قبور مقدس و مبارک اکثر انبیای الهی به همی دلیل نامعلوم گردیده و هیچ اثری از آن‌ها باقی نمانده است.


اما دیدگاه وهابی‌ها درباره قبور و ساختن بارگاه هیچ شباهتی ا دیدگاه اهل‌بیت و امامان معصوم ندارد که در این شبهه به آن اذعان شده است. وهابی‌ها ساختن بنا و قبه بر قبور را بالاتر از حرام موجب شرک و سازندگان و زیارت کنندگان قبرهای انبیا و اولیای الهی را مشرک دانسته و کشتن آنان را واجب می‌دانند.
این احکام بر اساس برخی روایات است که در جوامع شیعی مندرج است. از جمله روایتی که [[شیخ طوسى]] (۳۸۵-۴۶۰ق) به سند خود از ابوعامر، واعظ اهل حجاز، چنین نقل مى‌كند: «من به خانۀ [[جعفر بن محمد(ع)]] رفتم و به او گفتم كسى كه به زیارت امیرمؤمنان(ع) برود و قبر او را آباد كند چه پاداشى دارد. [[امام صادق(ع)]] فرمود که از پدرم از پدرش و او از [[حسین بن على(ع)]] و او از [[على بن ابی‌طالب(ع)]] نقل كرد كه پیامبر(ص) فرمود که اى على! تو را در سرزمین عراق مى‌كشند و در آنجا به خاک سپرده مى‌شوى. على(ع) مى‌گوید که به پیامبر(ص)  گفتم که كسانى كه قبرهاى ما را زیارت كنند و در آبادى آن بكوشند و پیوسته به آنجا رفت‌وآمد كنند چه پاداشى دارند. پیامبر(ص) فرمود که اى اباالحسن! خدا مرقد تو را و مرقد فرزندان تو را بخشى از سرزمین بهشت و قسمتى از خاک آن قرار داده است و خدا دل‌هاى انسان‌هاى بزرگوار و برگزیده از بندگان خود را به شما علاقه‌مند ساخته است. آنان براى تقرب به خدا و اظهار دوستى با پیامبر(ص) سختی در راه شما را پذیرا مى‌شوند و قبور شما را آباد مى‌كنند. آنگاه افزود که على جان! آنان كسانى هستند كه مورد شفاعت من قرار مى‌گیرند و در حوض (كوثر) بر من وارد مى‌شوند؛ على جان! هر كس قبور شما را آباد سازد و به آنجا رفت‌وآمد كند، بسان آن است كه [[سلیمان بن داود(ع)]] را در ساختن بیت‌المقدس یارى كرده باشد و هر كس قبور شما را زیارت كند پاداش هفتاد حج به‌‌جز حجة‌الاسلام دارد. هر كس از زیارت شما بازگردد از گناهان پاک مى‌گردد و بمانند كسى است كه تازه به دنیا آمده باشد. على جان! دوستداران خود را به نعمت‌هایى كه نمونۀ آنها را نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده است و نه به خاطر كسى آمده است مژده‌ ده. انسان‌هاى بى‌ارزش زائران قبور شما را نكوهش مى‌كنند. آنان شروران امت من‌ هستند و شفاعت من به آنان نمى‌رسد و در حوض بر من وارد نمى‌شوند.»<ref>الطوسى، تهذيب الأحكام، ج۶، ص۲۲.</ref>


وهابیت قبور بزرگان دین را با بهانه رفع شرک و عبودیت غیر خدا تخریب می‌کند. آنان می‌پندارند که مسلمانان با زیارت نمودن قبر بزرگان دین و حتی قبور غیر بزرگان، آن‌ها را می‌پرستند و گمان می‌کنند که قبور بزرگان دین، معبود و خدای کسانی است که به زیارت آن‌ها می‌روند این مطالب بهانه‌ای بیش نیست زیرا همگان می‌دانند که زیارت قبور انبیا و اولیای الهی هیچ ربطی با پرستش آنان ندارد. وهابی درواقع به علت دشمنی بنی‌امیه با خاندان رسول‌الله(ص) از آنان پیروی نموده درصدد تخریب قبرهای اهل‌بیت(ص) حتی قبر پیامبر اسلام(ص) هستند.  
بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی سیره و سنت مسلمانان از صدر اسلام بوده است. وجود آرامگاه‌های قدیمی دلیلی بر این ادعا به‌شمار رفته است. همچنین، در متون مختلف اسلامی نشانی‌هایی از بنای بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) وجود دارد.<ref>السبحانی، جعفر، صیانة الآثار الاسلامیة، قم، مؤسسة الامام الصادق(ع)، ۱۴۳۸ق، ص۴۸-۷۸.</ref>


ابن باز مفتی وهابیت گفته است اگر قبه رسول خدا تخریب شود اشکالی ندارد بلکه حق این است که باید تخریب شود. لکن بعضی جاهلان این کار را تحمل نمی‌توانند و تخریب‌کنندگان را متهم به بغض نسبت به پیامبر می‌کنند و به همین دلیل دولت سعودی این قبه را تخریب نکرده و همان‌طور باقی گذاشته است... درحالی‌که وجود قبه بر قبر رسول خدا بدعت است.<ref>بن باز، عبدالعزیر بن عبدالله، فتاوی نور علی الدرب، (متوفی: ۱۴۲۰ق) جمع کننده: محمد بن سعد شویعر،(قدم لها عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد آل الشیخ) ج۲، ص۳۳۶-۳۳۹، بی‌جا، ‌بی‌تا.</ref>
== وهابیت و بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی‌(ع) ==
از میان مذاهب مختلف اسلامی، وهابیت بر تحریم دفن اموات در مساجد و ساخت بنا و بارگاه بر قبور و نیز وجوب ویرانی بناهای ساخته‌شده بر قبور و بیرون‌آوردن جسد مردگانی که در مساجد دفن شده‌اند حکم کرده‌اند.<ref>ابن تیمیة، أحمد بن عبد الحليم، مجموع الفتاوى، تحقیق عبد الرحمن بن محمد بن قاسم، المدینة النبویة، مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف، ۱۴۱۶ق، ج۱۷، ص۴۶۳.</ref>


نتیجه:
یکی از مفتیان وهابیت گفته است که اگر قبهٔ رسول خدا(ص) تخریب شود، اشکالی ندارد، بلکه از نظر شرعی حق این است که تخریب شود. اما چون بعضی جاهلان این کار را تحمل نمی‌کنند و تخریب‌کنندگان را متهم به بغض نسبت به [[پیامبر(ص)]] می‌کنند، دولت سعودی این قبه را تخریب نکرده و همان‌طور باقی گذاشته است؛ درحالی‌که وجود قبه بر قبر رسول خدا(ص) بدعت است.<ref>بن باز، عبدالعزیر بن عبدالله، فتاوی نور علی الدرب، تحقیق محمد بن سعد شویعر، قدم لها عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد آل الشیخ، بی‌جا، بی‌نا، ج۲، ص۳۳۶-۳۳۹.</ref>


ازآنچه بیان شد این نتیجه به دست می‌آید که امامان اهل‌بیت(ع) مانند وهابی‌ها هرگز نگفته‌اند ساختن بنا و قبه بر قبور شرک و بدعت و موجب شرک و کفر می‌شود بلکه فرموده‌اند به دلیل اینکه قبه و بارگاه برای آنان هیچ سودی ندارد، عمل ناپسند و مکروه محسوب می‌گردد. اما قبه و بارگاه بر قبور انبیا و امامان معصوم دارای مصالح و منافعی است که نمی‌توان از آن دست برداشت.  
وهابیان بنابر چنین نظری قبور بزرگان دین را به بهانهٔ رفع [[شرک]] و عبودیت غیر خدا تخریب می‌کنند. آنان معتقدند که مسلمانان با زیارت‌کردن قبر بزرگان دین آنها را می‌پرستند و قبور این بزرگان دین معبود و خدای کسانی است که به زیارت آنها می‌روند. آنان برای نظر خود به روایاتی تکیه کرده‌اند. سند و دلالت این روایات بر نظر وهابیت از سوی محققان مورد خدشه قرار گرفته است.<ref>السبحانی، صیانة الآثار الاسلامیة، ص۷۹-۹۹.</ref> 


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =ادیان و مذاهب
  | شاخه فرعی۱ =  
  | شاخه فرعی۱ =اسلام
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =  
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =  
  | نمایه =  
  | نمایه =  
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =  
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی =  
  | تکمیل =  
  | تکمیل =  
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۴


سؤال
فردی چنین ادعا می‌کرد: «روحانیان شیعه می‌گويند اين وهابی‌ها هستند كه با گنبد و بارگاه مبارزه مي‌كنند؛ در حالی که امامان شیعه(ع) حتی يک روايت معتبر و صحيح نفرمودند که بر قبری گنبد و بارگاه بسازيد. اين نشان می‌دهد که امامان(ع) با تعريف خود آقايان وهابي بوده‌اند! از طرف ديگر، روايات بسياری در کتاب‌های خود شيعه وجود دارد كه از تزيين، تعمير، نقاشی و نمازخواندن در كنار قبور نهی شده است. آیا این ادعاها صحیح است؟


بنای بر قبور و ساختن بارگاه و سقف برای مقابر عامه از نظر شیعه، برای اینکه هیچ نفعی به حال اموات ندارد، مکروه دانسته شده، برخلاف ساختن بارگاه بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) که مستحب به‌شمار رفته است.

بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی(ع) در سیره و سنت مسلمانان مذاهب مختلف عملی جایز و نیکو به شمار می‌رفته است. وجود مقابر قدیمی و بناهای کهن بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) نشانه‌ای بر این موضوع دانسته شده است.

در میان مذاهب مختلف اسلامی وهابیت ساختن بارگاه بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) را شرک دانسته‌اند و مسلمانان را برای این عمل تکفیر کرده‌اند. آنان به دلیل این عقاید دست به تخریب اماکن مقدس مسلمانان زده‌اند. استدلال‌های دینی وهابیت بر حرمت بنای بر قبور مورد نقد و رد قرار گرفته است.

روایات بنای بر قبور

از امامان شیعه(ع) فقط بر کراهت ساختن قبه و بارگاه بر قبور عامهٔ مردم احادیثی نقل‌ شده است. فقهای شیعه بر طبق همین روایات بر کراهت این عمل تأکید کرده‌اند.[۱] علت این کراهت در این روایات بیان‌ شده است: ساختن قبه و بارگاه برای مردگان هیچ سودی ندارد. پس، از منظر فقهای شیعه ساختن قبه برای مردگان کاری لغو است. در این روایات، بر حرمت این عمل حکم نشده است.[۲]

از امام کاظم(ع) روایت‌شده که ساختن بنا بر قبور، نشستن در آنها، گچ‌کاری مقابر و استفاده از گل در داخل قبر به صلاح نیست.[۳]

در روایتی از امام صادق(ع) نقل‌شده که بنایی بر قبور نسازید و سقف‌های خانه را مصور نکنید؛ زیرا رسول خدا(ص) از این کارها کراهت داشت.[۴]

علامهٔ حلی (۶۴۷-۷۲۶ق) می‌گوید که به دلیل وجود روایاتی ساختن بنا بر قبور کراهت دارد؛ زیرا پیامبر اسلام(ص) از گچ‌کاری قبور، ساختن بنا بر آنها و اینکه چیزی بر آنها نوشته‌ شود نهی کرده به دلیل اینکه این‌ اعمال از زینت‌های دنیا است و میت هیچ نیازی به آنها ندارد.[۵]

بنای بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع)

مسعودی (درگذشتهٔ ۳۴۶ق): و بر گورهای آنان [خاندان رسالت] سنگی از مرمر است که بر آن چنین نوشته شده: به‌نام خداوند بخشندهٔ بخشایش‌گر؛ این گور فاطمه سرور زنان دو عالم و دختر رسول خدا، که سلام خداوند بر ایشان باد، است. و گور حسن پسر علی(ع) و علی پسر حسین(ع) و محمد پسر علی(ع) و جعفر پسر محمد(ع).[۶]

در فقه شیعه بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی(ع) مکروه دانسته نشده است.[۷] فقهای شیعه حکم به استحباب این کار داده‌اند و آن را مطابق سیرهٔ مسلمانان دانسته‌اند.[۸]

این احکام بر اساس برخی روایات است که در جوامع شیعی مندرج است. از جمله روایتی که شیخ طوسى (۳۸۵-۴۶۰ق) به سند خود از ابوعامر، واعظ اهل حجاز، چنین نقل مى‌كند: «من به خانۀ جعفر بن محمد(ع) رفتم و به او گفتم كسى كه به زیارت امیرمؤمنان(ع) برود و قبر او را آباد كند چه پاداشى دارد. امام صادق(ع) فرمود که از پدرم از پدرش و او از حسین بن على(ع) و او از على بن ابی‌طالب(ع) نقل كرد كه پیامبر(ص) فرمود که اى على! تو را در سرزمین عراق مى‌كشند و در آنجا به خاک سپرده مى‌شوى. على(ع) مى‌گوید که به پیامبر(ص)  گفتم که كسانى كه قبرهاى ما را زیارت كنند و در آبادى آن بكوشند و پیوسته به آنجا رفت‌وآمد كنند چه پاداشى دارند. پیامبر(ص) فرمود که اى اباالحسن! خدا مرقد تو را و مرقد فرزندان تو را بخشى از سرزمین بهشت و قسمتى از خاک آن قرار داده است و خدا دل‌هاى انسان‌هاى بزرگوار و برگزیده از بندگان خود را به شما علاقه‌مند ساخته است. آنان براى تقرب به خدا و اظهار دوستى با پیامبر(ص) سختی در راه شما را پذیرا مى‌شوند و قبور شما را آباد مى‌كنند. آنگاه افزود که على جان! آنان كسانى هستند كه مورد شفاعت من قرار مى‌گیرند و در حوض (كوثر) بر من وارد مى‌شوند؛ على جان! هر كس قبور شما را آباد سازد و به آنجا رفت‌وآمد كند، بسان آن است كه سلیمان بن داود(ع) را در ساختن بیت‌المقدس یارى كرده باشد و هر كس قبور شما را زیارت كند پاداش هفتاد حج به‌‌جز حجة‌الاسلام دارد. هر كس از زیارت شما بازگردد از گناهان پاک مى‌گردد و بمانند كسى است كه تازه به دنیا آمده باشد. على جان! دوستداران خود را به نعمت‌هایى كه نمونۀ آنها را نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده است و نه به خاطر كسى آمده است مژده‌ ده. انسان‌هاى بى‌ارزش زائران قبور شما را نكوهش مى‌كنند. آنان شروران امت من‌ هستند و شفاعت من به آنان نمى‌رسد و در حوض بر من وارد نمى‌شوند.»[۹]

بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی سیره و سنت مسلمانان از صدر اسلام بوده است. وجود آرامگاه‌های قدیمی دلیلی بر این ادعا به‌شمار رفته است. همچنین، در متون مختلف اسلامی نشانی‌هایی از بنای بر قبور انبیاء و اولیاء الهی(ع) وجود دارد.[۱۰]

وهابیت و بنای بر قبور اولیاء و انبیاء الهی‌(ع)

از میان مذاهب مختلف اسلامی، وهابیت بر تحریم دفن اموات در مساجد و ساخت بنا و بارگاه بر قبور و نیز وجوب ویرانی بناهای ساخته‌شده بر قبور و بیرون‌آوردن جسد مردگانی که در مساجد دفن شده‌اند حکم کرده‌اند.[۱۱]

یکی از مفتیان وهابیت گفته است که اگر قبهٔ رسول خدا(ص) تخریب شود، اشکالی ندارد، بلکه از نظر شرعی حق این است که تخریب شود. اما چون بعضی جاهلان این کار را تحمل نمی‌کنند و تخریب‌کنندگان را متهم به بغض نسبت به پیامبر(ص) می‌کنند، دولت سعودی این قبه را تخریب نکرده و همان‌طور باقی گذاشته است؛ درحالی‌که وجود قبه بر قبر رسول خدا(ص) بدعت است.[۱۲]

وهابیان بنابر چنین نظری قبور بزرگان دین را به بهانهٔ رفع شرک و عبودیت غیر خدا تخریب می‌کنند. آنان معتقدند که مسلمانان با زیارت‌کردن قبر بزرگان دین آنها را می‌پرستند و قبور این بزرگان دین معبود و خدای کسانی است که به زیارت آنها می‌روند. آنان برای نظر خود به روایاتی تکیه کرده‌اند. سند و دلالت این روایات بر نظر وهابیت از سوی محققان مورد خدشه قرار گرفته است.[۱۳]

منابع

  1. ↑ برای نمونه ن.ک: مکی العاملی، شمس‌الدین محمد، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۱۶.
  2. ↑ علامة الحلی، حسن بن یوسف، نهایة الإحکام فی معرفة الأحکام، تحقيق السيد مهدی الرجائی، قم، مؤسسة إسماعيليان للطباعة و النشر و التوزيع، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۸۴.
  3. ↑ الطوسى، محمد بن الحسن، تهذيب الأحكام، تحقيق السید حسن الخِرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۱.
  4. ↑ الطوسى، تهذيب الأحكام، ج۱، ص۴۶۱.
  5. ↑ علامة الحلی، نهایة الإحکام فی معرفة الأحکام، ج۲، ص۲۸۴.
  6. ↑ المسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق یوسف اسعد داغر، قم، مؤسسة دارالهجرة، ج۳، ص۲۸۵.
  7. ↑ مکی العاملی، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، قم، ج۱، ص۱۱۶.
  8. ↑ الحسینی العاملی، محمدجواد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامة، حققه و علق عليه محمد باقر الخالصی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۸۱.
  9. ↑ الطوسى، تهذيب الأحكام، ج۶، ص۲۲.
  10. ↑ السبحانی، جعفر، صیانة الآثار الاسلامیة، قم، مؤسسة الامام الصادق(ع)، ۱۴۳۸ق، ص۴۸-۷۸.
  11. ↑ ابن تیمیة، أحمد بن عبد الحليم، مجموع الفتاوى، تحقیق عبد الرحمن بن محمد بن قاسم، المدینة النبویة، مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف، ۱۴۱۶ق، ج۱۷، ص۴۶۳.
  12. ↑ بن باز، عبدالعزیر بن عبدالله، فتاوی نور علی الدرب، تحقیق محمد بن سعد شویعر، قدم لها عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد آل الشیخ، بی‌جا، بی‌نا، ج۲، ص۳۳۶-۳۳۹.
  13. ↑ السبحانی، صیانة الآثار الاسلامیة، ص۷۹-۹۹.
مقاله‌های مرتبط
برگرفته از «https://fa.wikipasokh.com/index.php?title=بنای_بر_قبور&oldid=73461»