بازگشت مردگان نزد خانواده در دنیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezvani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در روایتی آمده است: «درشب جمعه مردگان به آسمان دنیا و خانه‌های خود سر می‌زنند و التماس خیرات می‌کنند» آیا این روایت وجود دارد و معتبر است؟
آیا این چنین روایتی وجود دارد: «شب‌های جمعه، مردگان به آسمان دنیا و خانه‌های خود سر می‌زنند و التماس خیرات می‌کنند.»؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''بازگشت مردگان نزد خانواده در دنیا''' که بیانگر ارتباط ارواح مردگان با نزدیکانشان در دنیاست از مسائلی است که در [[روایات شیعه]] به آن تصریح شده است. در این روایات مقدار توجه [[روح]] به دنیای زندگان به میزان درجه [[ایمان]] و قدر و منزلت او نزد [[خداوند]] بستگی دارد. طبق روایات، اموات برای دریافت حسنات و خیرات از طرف خانواده خویش، در اوقات خاصی مثل شب‌های جمعه به دنیا بر می‌گردند تا توشه‌ای از طرف خانواده دریافت کنند. [[اهل بیت(ع)|اهل‌بیت(ع)]] سفارش کرده‌اند در شب‌های جمعه برای اموات، خیرات شود چرا که ایشان به همین منظور نزد اقوام خویش حاضر می‌شوند.


طبق آیات و روایات اسلامی روح انسان پس از مرگ در عالمی بنام «عالم برزخ» قرار می‌گیرد ولی ارتباطش به کلی با دنیا قطع نمی‌شود. مقدار این ارتباط بستگی به درجه ایمان و فضیلت‌های ارواح دارد؛ آنها که نزد خداوند مقربتر و محبوب‌تر بودند از إذن بیشتری برای دیدار از دنیا، برخوردار خواهند بود، و آنهایی که درجه ایمانشان کمتر است، ارتباط کمتری با دنیا خواهند داشت.
== امکان ارتباط ارواح مردگان با دنیا ==
 
طبق روایات اسلامی، روح انسان پس از مرگ در عالَمی به‌نام [[برزخ|عالم بَرزخ]] قرار می‌گیرد. ولی ارتباط این شخص به کلی با عالَم دنیا قطع نمی‌شود. مقدار این ارتباط بستگی به درجه [[ایمان]] ارواح دارد. آنها که نزد [[خداوند]] مقرب‌تر و محبوب‌تر هستند، از فرصت بیشتری برای بازگشت به عالم دنیا برخوردار خواهند بود و آنهایی که درجه ایمانشان کمتر است، ارتباط کمتری با دنیا خواهند داشت.
در روایتی از امام کاظم نقل شده است که روح مومن می‌تواند پس از مرگ هم به دیدار خانواده‌اش برود. برخی هر روز، برخی دو روز یکبار و برخی چند روز یکبار می‌توانند خانواده‌شان را در دنیا ببیند و میزان رفت و آمد هر کس وابسته به قدر منزلت و جایگاه معنوی است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۷.</ref>
 
همچنین امام کاظم در پاسخ کسی که از دیدار اموات از خانواده اش پرسیده بود، فرمود: هر کس به قدر منزلتش، در هر جمعه، در هر ماه و یا در هر سال می تواند به خانواده‌اش سر بزند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۷.</ref>


در روایتی است از امام صادق(ع) که فرمودند: إنّ المؤمن لیزور اهله فیری ما یحبّ و یستر عنه ما یکره و إن الکافر لیزور اهله فیری ما یکره و یستر عنه ما یحبّ؛ یعنی روح مؤمن خانواده اش را زیارت می‌کند و در این دیدار فقط چیزهایی را می‌بیند که باعث مسرّت اوست یا کافر در دیدارش با خانواده، فقط چیزهایی را می‌بیند که باعث ناراحتی او می‌شود.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۶.</ref>
{{جعبه نقل قول|<small>پیامبر اسلام(ص):</small>  


نکته که باید در این‌جا قبل از مطالبی که در پی می‌آید اشاره گردد این است که باید توجه داشت کسی که برای اموات از بستگان نظیر پدر و مادر و هرکسی دیگر می‌خواهد کاری خیری انجام دهد، در قدم اول بهترین عمل و پر فایده‌ترین عمل برای اموات آن است که تکلیف واجبی که بهر هر دلیل او انجام نداده، سعی شود که به نیت او و به جای او آن عمل انجام شود، چون انجام هر عمل خیر مستحبی به نیت میت با تمام ارزشی که دارد هرگز به اندازه اداء دین واجب از گردن میت چه از سنخ حق الله باشد و چه حق الناس، بهتر و مهم‌تر نیست، چون بزرگان علم اخلاق بر آن هستند که اگر عبادت یا عملی واجبی در دنیا از انسان فوت شود به اندازه همان کار انسان از قرب و فیضی الهی دور و محروم است و از دایره بندگی و اطاعت فاصله دارد.<ref>محمد شجاعی، طریق عمل تزکیه، ج۲، ص۲۶۶ و ۲۲۸، نشر سروش تهران، ۱۳۸۰ ش.</ref> پس اگر با این رویکرد به مسئله توجه شود باید گفت اداء حقوق واجب از گردن میت بهترین و پر فایده‌ترین عمل است برای اموات، ولی اگر واجبی از او ترک نشده یا فردی که می‌خواهد برای آن میت کاری خیر انجام دهد از آن خبر ندارد و نمی‌داند که آیا واجبی بر گردن او هست یا نه و حتی نیاز به این نمی‌بیند که احتیاطاً عملی را به عنوان واجبی که از او ترک شده انجام دهد، در این صورت هر کدام از اعمال خیر اگر با اخلاص کامل انجام شود مفید است.
ارواح مؤمنان هر جمعه به آسمان دنیا می‌آیند، چنین خطاب می‌کنند «از آن اموالی که در دست ما بود و حالا در دست شما است و عذاب و حساب آن بر ماست، مهربانی کنید به درهمی، قرص نانی، لباسی.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۳۰.</ref>}}
در روایتی از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده که روح مؤمن می‌تواند پس از [[مرگ]] هم به دیدار خانواده‌اش برود. برخی هر روز، برخی دو روز یکبار و برخی چند روز یکبار می‌توانند خانواده‌شان را در دنیا ببیند و میزان رفت و آمد هر کس وابسته به منزلت و جایگاه او دارد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۷.</ref> همچنین امام کاظم در پاسخ کسی که از دیدار اموات از خانواده پرسیده بود، فرمود: هر کس به قدر منزلتش، در هر جمعه، در هر ماه یا در هر سال می‌تواند به خانواده‌اش سر بزند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۷.</ref>


ارواح مؤمنان منتظر بازماندگان خویش
[[امام صادق(ع)]] نقل شده که روح مؤمن خانواده‌اش را زیارت می‌کند و در این دیدار فقط چیزهایی را می‌بیند که باعث مسرت اوست و [[کافر]] در دیدارش با خانواده، فقط چیزهایی را می‌بیند که باعث ناراحتی او می‌شود.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۶.</ref>


۱. از پیامبر نقل شده است که فرمود: هدیه بفرستید برای مردگان خود پس گفتم که چیست هدیه مردها؟ فرمود: صدقه و دعا و فرمود ارواح مؤمنین می‌آیند هر جمعه به آسمان دنیای مقابل خانه‌ها و منزل‌های خود و فریاد می‌کنند هر یک از ایشان به آواز حزین با گریه، ای اهل من و ای پدر من و مادر من و خویشان من مهربانی کنید بر ما (خدا رحمت کند شما را) به آنچه بود در دست ما و عذاب و حساب آن بر ماست و نفعش برای غیر ما و هر یک فریاد می‌کنند خویشان خود را که مهربانی کنید بر ما به درهمی یا قرص نانی یا جامه‌ای که خداوند بپوشاند شما را از جامه بهشت پس گریست رسول خدا و ما هم گریه کردیم.<ref>شیخ عباس قمی، منازل الآخره،انتشارات استاد احمد مطهری، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص۴۴.</ref>
=== طلب خیرات اموات از خانواده ===
۲. در روایتی آمده است: زیارت اهل قبور در روزهای جمعه موجب می‌شود امواتی که در تنگی باشند، در فراخی قرار گیرند.<ref>منازل الآخره، ص۲۸ به نقل از قطب راوندی. و نیز در روایتی از امام باقر (علیه السلام) به نقل از کلینی.</ref>
روایات بسیاری بیان کرده‌اند که اموات برای طلب خیرات نزد خانواده خود می‌روند و از ایشان انتظار دارند، کار نیکی انجام داده و ثواب آن را به مردگان خویش هدیه کنند:
* [[پیامبر(ص)]] فرمود: هدیه بفرستید برای مردگان خود. پرسیدند چه هدیه‌ای؟ فرمود: [[صدقه]] و [[دعا]]. فرمود: ارواح مؤمنین هر جمعه مقابل خانه‌ها و منزل‌های نزدیکان خویش می‌آیند و به آواز حزین و گریه فریاد می‌کنند؛ ای اهل من و خویشان من مهربانی کنید بر ما، به آنچه بود در دست ما و عذاب و حساب آن بر ماست و نفعش برای غیر ما. هر یک فریاد می‌کنند خویشان خود را که مهربانی کنید بر ما به درهمی یا قرص نانی یا جامه‌ای که خداوند بپوشاند شما را از جامه بهشت .<ref>شیخ عباس قمی، منازل الآخره، نتشارات احمد مطهری، چاپ اول، ۱۳۷۹ش، ص۴۴.</ref>


روایات بیانگر رسیدن نذر و کارهای نیک به اموات
۱. پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: روزی حضرت عیسی (علیه السلام) از کنار قبری گذشت که صاحب آن در عذاب بود، سال بعد نیز گذر کرد ولی از عذاب صاحب قبر خبری نبود، سبب را از خداوند پرسید، وحی آمد که از این میّت فرزندی صالح به بلوغ رسید و برای مردم راهی درست کرد و یتیمی را پناه داد به برکت آن از پدر گذشتیم.<ref>بحار الانوار، پیشین، ج۶، ص۲۲۰، حدیث ۱۵؛ حق الیقین، مجلسی، ص۴۸۹.</ref>
۲. امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر گاه شخصی به نیت میتی صدقه دهد، خداوند جبرئیل را فرمان می‌دهد که این هدیه را به قبر او برساند؛<ref>بحار الانوار، پیشین، ج۶، ص۲۲۰، حدیث ۱۵؛ حق الیقین، مجلسی، ص۲۹.</ref>
۳. و نیز فرمود: به واسطه نمازی که برای میت خوانده می‌شود، تنگی قبر او به فراخی تبدیل می‌شود.<ref>کلینی، محمد، الفروع من الکافی، کتاب الجنائز، باب المسأله فی القبر، ج۳، ص۲۳۶، حدیث ۶.</ref>
۴. در روایتی صحیحهٔ سعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌پرسد، آیا صدقه دادن من برای روح مادرم سودی دارد؟ پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمو: بلی.<ref>کلینی، محمد، الفروع من الکافی، کتاب الجنائز، باب المسأله فی القبر، ج۳، ص۱۳۳، حدیث ۶، به نقل از فرقان القرآن، ص۱۳۳.</ref>
۵. امام صادق فرمود: چه مانعی دارید، از اینکه نیکی به پدر و مادر کنید - زنده باشد یا مرده حتماً به نیابت آنها نماز و روزه و تصدق و حج کنید که پاداشش برای آنها و شما نوشته شود، به علاوه ثواب صله رحم را نیز دارد.<ref>کلینی، محمد، اصول کافی، ترجمه: مصطفوی، تهران، انتشارات علمیه اسلامیه. ج۳، باب البرّ بالوالدین، ص۲۳۸، ج۲۱.</ref>
۶. باز فرمود: «همانا روزه و تصدیق و حج و عمره و هر عمل نیکی از شما میت را سود می‌بخشد و از عذاب نجات می‌بخشد و بوی ابلاغ می‌شود که این پاداش به وسیله فرزند یا برادر دینی تو است».<ref>حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چهارم، ۱۳۹۱. ج۵، ص۳۶۸، ح/۱۵.</ref>
۷. امام صادق فرمود: خواندن قرآن برای پدر و مادر باعث تخفیف گناهان آنها می‌شود و لو کافر باشند.[۱۳]
۸. پیامبر اسلام فرمود: هرگاه بچه‌ای به مکتب رفته همراه معلم بسم اللَّه الرحمن الرحیم را بگوید، خداوند برائت و آزادی آن کودک و پدر و مادر (از دنیا رفته‌ای او را) و معلم را امضاء می‌کند.[۱۴]
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
==مطالعه بیشتر==
* کلینی، فروع کافی، ج۳، ص۲۳۰، باب إن المیّت یزور اهلَه.
* علامه طباطبائی، حیات پس از مرگ، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
* علی راجی، ابعاد تربیتی معاد، قم، انتشارات زائر.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =کلام
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ =معاد
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =مرگ
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸

سؤال

آیا این چنین روایتی وجود دارد: «شب‌های جمعه، مردگان به آسمان دنیا و خانه‌های خود سر می‌زنند و التماس خیرات می‌کنند.»؟

بازگشت مردگان نزد خانواده در دنیا که بیانگر ارتباط ارواح مردگان با نزدیکانشان در دنیاست از مسائلی است که در روایات شیعه به آن تصریح شده است. در این روایات مقدار توجه روح به دنیای زندگان به میزان درجه ایمان و قدر و منزلت او نزد خداوند بستگی دارد. طبق روایات، اموات برای دریافت حسنات و خیرات از طرف خانواده خویش، در اوقات خاصی مثل شب‌های جمعه به دنیا بر می‌گردند تا توشه‌ای از طرف خانواده دریافت کنند. اهل‌بیت(ع) سفارش کرده‌اند در شب‌های جمعه برای اموات، خیرات شود چرا که ایشان به همین منظور نزد اقوام خویش حاضر می‌شوند.

امکان ارتباط ارواح مردگان با دنیا

طبق روایات اسلامی، روح انسان پس از مرگ در عالَمی به‌نام عالم بَرزخ قرار می‌گیرد. ولی ارتباط این شخص به کلی با عالَم دنیا قطع نمی‌شود. مقدار این ارتباط بستگی به درجه ایمان ارواح دارد. آنها که نزد خداوند مقرب‌تر و محبوب‌تر هستند، از فرصت بیشتری برای بازگشت به عالم دنیا برخوردار خواهند بود و آنهایی که درجه ایمانشان کمتر است، ارتباط کمتری با دنیا خواهند داشت.

پیامبر اسلام(ص):

ارواح مؤمنان هر جمعه به آسمان دنیا می‌آیند، چنین خطاب می‌کنند «از آن اموالی که در دست ما بود و حالا در دست شما است و عذاب و حساب آن بر ماست، مهربانی کنید به درهمی، قرص نانی، لباسی.[۱]

در روایتی از امام کاظم(ع) نقل شده که روح مؤمن می‌تواند پس از مرگ هم به دیدار خانواده‌اش برود. برخی هر روز، برخی دو روز یکبار و برخی چند روز یکبار می‌توانند خانواده‌شان را در دنیا ببیند و میزان رفت و آمد هر کس وابسته به منزلت و جایگاه او دارد.[۲] همچنین امام کاظم در پاسخ کسی که از دیدار اموات از خانواده پرسیده بود، فرمود: هر کس به قدر منزلتش، در هر جمعه، در هر ماه یا در هر سال می‌تواند به خانواده‌اش سر بزند.[۳]

امام صادق(ع) نقل شده که روح مؤمن خانواده‌اش را زیارت می‌کند و در این دیدار فقط چیزهایی را می‌بیند که باعث مسرت اوست و کافر در دیدارش با خانواده، فقط چیزهایی را می‌بیند که باعث ناراحتی او می‌شود.[۴]

طلب خیرات اموات از خانواده

روایات بسیاری بیان کرده‌اند که اموات برای طلب خیرات نزد خانواده خود می‌روند و از ایشان انتظار دارند، کار نیکی انجام داده و ثواب آن را به مردگان خویش هدیه کنند:

  • پیامبر(ص) فرمود: هدیه بفرستید برای مردگان خود. پرسیدند چه هدیه‌ای؟ فرمود: صدقه و دعا. فرمود: ارواح مؤمنین هر جمعه مقابل خانه‌ها و منزل‌های نزدیکان خویش می‌آیند و به آواز حزین و گریه فریاد می‌کنند؛ ای اهل من … و خویشان من مهربانی کنید بر ما، به آنچه بود در دست ما و عذاب و حساب آن بر ماست و نفعش برای غیر ما. هر یک فریاد می‌کنند خویشان خود را که مهربانی کنید بر ما به درهمی یا قرص نانی یا جامه‌ای که خداوند بپوشاند شما را از جامه بهشت ….[۵]


منابع

  1. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۳۰.
  2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۷.
  3. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۷.
  4. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، موسسّه الوفاء، ج۶، ص۲۵۶.
  5. شیخ عباس قمی، منازل الآخره، نتشارات احمد مطهری، چاپ اول، ۱۳۷۹ش، ص۴۴.