آیه «ان الله و ملائکته یصلون علی النبی»: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خداوند در آیه ۵۶ سوره مانده می‌فرماید: خداوند بر پیامبر درود می‌فرستد و از مؤمنان نیز می‌خواهد با گفتن «الهم صلی علی محمد و…» از خدا بخواهند که بر پیامبر درود فرستد آیا این دور نیست؟
صلوات خداوند و فرشتگان و مؤمنین بر پیامبر(ص) در آیه ۵۶ سوره احزاب به چه معناست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{جعبه اطلاعات آیه
| عنوان =آیه ۵۶ سوره احزاب
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| اندازه تصویر =
| نام‌های دیگر =
| واقع در سوره =احزاب
| شماره آیه =۵۶
| جزء =۲۲
| شأن نزول =
| مکان نزول =مدینه
| موضوع =صلوات و درود بر پیامبر(ص)، مؤمنان و فرشتگان
| درباره =
| سایر =
| آیات مرتبط =
}}
براساس آیه ۵۶ سوره احزاب، خداوند و فرشتگان بر پیامبر اسلام(ص) درود و سلام می‌فرستند. در این آیه خداوند از مؤمنان می‌خواهد آنها هم بر پیامبر درود فرستند. مفسران معنای درود خداوند را رحمت او دانسته‌اند و درود ملائکه، تزکیه آنها بر پیامبر است و معنای درود مؤمنان را طلب رحمت و دعا تفسیر کرده‌اند.


== مقدمه ==
== متن آیه ==
یکی از عبادت‌های مهم در اسلام که فواید زیادی را دربردارد و بشر به وسیله آن به مقاصد خود می‌رسد و وظیفه هر فرد مسلمان در شبانه روز است؛ موضوع صلوات بر پیامبر و آل او(ع) است، که نوعی ارتباط میان انسان و آفریدگار جهان است؛ لذا فرمود: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا}}<ref>. احزاب/۵۶.</ref> خداوند وفرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او درود فرستید و سلام گوئید.
{{قرآن بزرگ|إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ ۚ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا
 
| سوره = احزاب
لفظ «صلاه» که در آیه استعمال شده، در لغت و استعمال شرعی معانی متعدد دارد، در لغت به معنای دعا، تبریک و تمجید است،<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۰۴ه‍. ق، ص۴۹۰.</ref> و بعضی گفته‌اند: صلاه در لغت به معنای تعظیم است، لذا نماز را این خاطر صلاه می‌گویند که مشتمل بر تعظیم پروردگار است، اما در عرف شرعی اگر به خدا نسبت داده شود، معنای رحمت، تزکیه و ثنا مراد است و اگر به غیر خدا نسبت داده شود، به معنای دعا و تصدیق و اقرار به فضیلت کسی است که به او صلوات فرستاده می‌شود، در این موضوع روایتی درکتاب «ثواب الاعمال» شیخ صدوق نقل شده<ref>ثواب الاعمال، قم، چاپ امیر، چاپ دوم، ۱۳۶۸ ش، ص۱۵۶، عن الکاظم(ع) انه سئل: ما معنی صلاه الله و صلاه الملائکته و صلاه المؤمنین؟ قال(ع): صلاه الله رحمه من الله، و صلاه الملائکه تزکیه منهم له و صلاه المؤمنین دعاء منهم له. ترجمه: از امام کاظم - علیه السلام- پرسیدند معنای صلوات خدا، چیست؟ فرمود: درود خدا، رحمت اوست و درود ملائکه، تزکیه آنها بر پیامبر است، و درود مؤمن دعای ایشان بر رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم- می‌باشد.</ref> و در کتاب «حاشیه» ملا عبدالله گفته: «الصلاه هی بمعنی الدعاء أی طلب الرحمه، و إذا اسند إلی الله تجرد عن معنی الطلب و یراد به الرحمه»،<ref>حاشیه ملا عبدالله، تعلیقات از سید مصطفی حسینی دشتی، چاپ دوم، ۱۳۶۳، ص۱۵.</ref> یعنی صلاه (در اصل) به معنای دعا، یعنی طلب رحمت است، هنگامی که به خدا نسبت داده شود از معنای طلب، برهنه می‌شود و فقط رحمت مراد است.
| آیه = ۵۶
 
| ترجمه = خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و به فرمانش بخوبی گردن نهید.
بعد از روشن شدن معنای صلاه، می‌پردازیم به توضیح آیه، خداوند در این آیه می‌فرماید: «به راستی که خدا رحمت می‌فرستد و فرستگان او طلب رحمت می‌کنند، برای پیغمبر(ص) ای گروه مؤمنین شما طلب رحمت کنید و درود فرستید بر پیامبر».
}}
 
مقام پیامبر اسلام(ص) آن قدر والا است که آفریدگار عالم هستی و تمام فرشتگان که تدبیر این جهان به فرمان حق بر عهدهٔ آنها است، بر او درود می‌فرستند؛ اکنون که چنین است شما نیز با این پیام جهان هستی هم آهنگ شوید و بر او درود بفرستید و سلام گویید، و در برابر فرمان او تسلیم شوید. او گوهر گران‌قدر عالم آفرینش است و اگر به لطف الهی در دسترس شما قرار گرفته، مبادا ارج و مقام او را در پیش گاه پروردگار و نزد فرشتگان همه آسمان‌ها فراموش کنید، او یک انسان است و از میان شما برخواسته ولی نه یک انسان عادی، کسی است که یک جهان در وجود او خلاصه شده است.
 
نکته قابل ذکر این است که تعبیر به «یصلّون» به صورت فعل مضارع دلیل بر استمرار است، یعنی پیوسته خداوند و فرشته‌گان رحمت و درود بر او می‌فرستند، رحمت و درودی پیوسته و جاودانی، اما درباره کیفیت صلوات بر پیامبر(ص) در روایات بی‌شماری که از طریق شیعه و سنی رسیده صریحاً آمده است که آل محمد(ص) را هنگام صلوات بر محمد(ص) اضافه کنید، از باب نمونه فقط به یک مورد اشاره می‌شود، در تفسیر «الدر المنثور» از کتاب‌های معتبر اهل سنت مثل صحیح مسلم، صحیح بخاری، سنن ابی داود، سنن ترمذی، سنن نسائی، سنن ابن ماجه و سنن ابن مردویه، از شخصی به نام کعب بن عجره نقل می‌کند که وقتی این آیه نازل شد گفتیم: ای رسول خدا! سلام بر شما را شناختیم، پس صلوات بر شما چگونه است؟ آن حضرت فرمودند: «بگویید: اللهم صلّ علی محمد و آل محمد.<ref>سیوطی، جلال الدین، تفسیر الدر المنثور، بیروت، انتشارات دراالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۱ه‍. ق، ج۵، ص۴۰۶–۴۱۲.</ref> علاوه بر این روایت، روایات دیگری نیز نقل کرده‌اند.
 
علامه طباطبایی در این باره می‌گوید: صلوات خدا بر پیغمبر به معنای انعطاف او به وی است به وسیله رحمتش، البته انعطافی مطلق، چون در آیه شریفه صلوات را مقید به قیدی نکرده، همچنین صلوات ملائکه او بر آن جناب، انعطاف ایشان است بر وی، به این که او را تزکیه نموده، برایش استغفار کنند، و صلوات مؤمنین بر او انعطاف ایشان است، به وسیله درخواست رحمت برای او.
 
و در این که قبل از امر به مؤمنین که بر او صلوات بفرستید، نخست صلوات خود و ملائکه خود را ذکر کرد، دلالتی هست بر این که صلوات مؤمنین بر آن جناب، پیروی خدای سبحان و متابعت ملائکه اوست، و از طریق شیعه و سنی روایت بسیار زیاد رسیده است در این که طریق صلوات فرستادن بر آن جناب، این است که از خدا بخواهند بر او و آل او صلوات بفرستد.<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان، مترجم سید محمد باقر همدانی، نشر بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی، چاپ دوم، ۱۳۶۶، ج۱۶، ص۵۲۹.</ref>
 
اما در رابطه با دور باید گفت: در تعریف دور دو تعبیر به کار برده شده است: یکی این که «توقف الشییء علی نفسه»، یعنی چیزی وابسته به خودش باشد. تعبیر دیگر این که «توقّف الشییء علی ما یتوقّف علیه» یعنی چیزی وابسته باشد بر چیز دیگر که آن چیز دیگر وابسته به آن اولی باشد. به عنوان مثال می‌گوییم: الف وابسته به باء هست، و باء وابسته به الف است، نتیجهٔ این کلام این می‌شود که الف وابسته به الف است، بطلان دور مثل بطلان اجتماع نقیضین و اجتماع ضدین، بدیهی و آشکار است، و عقل مستقلاً حاکم بر این بطلان است.
 
با توجه به مطالبی که بیان شد، جواب سؤال، روشن می‌شود، یعنی اولاً: صلوات خدا یک معنایی دارد و صلوات مؤمنین معانی دیگر، ثانیاً: نه صلوات خدا وابسته به صلوات مؤمنین است و نه صلوات مؤمنین وابسته به صلاه خدا است، تا دور پیش بیاید.


بنابراین اینکه وقتی می‌گوییم خداوند صلوات می‌فرستد، یعنی رحمت می‌فرستد، و هنگامی که می‌گوییم فرشته‌ها یا مردم صلوات می‌فرستند، یعنی از خدا طلب رحمت می‌کنند، در جای که معنای دور مرتبط بودن و وابسته بودن چیزی بر خودش است، و در این آیه هیچ‌کدام از صلوات خدا و مؤمنین با هم مرتبط و وابسته نیستند.
== معنای صلوات ==
{{پایان پاسخ}}
لفظ «صلاه» که در آیه ۵۶ [[سوره احزاب]] استعمال شده، در لغت و استعمال شرعی معانی متعدد دارد. در لغت به معنای دعا، تبریک و تمجید است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۰۴ه‍. ق، ص۴۹۰.</ref> و بعضی گفته‌اند: صلاه در لغت به معنای تعظیم است، لذا نماز را به این خاطر صلاه می‌گویند که مشتمل بر تعظیم پروردگار است؛ اما در عرف شرعی اگر به خدا نسبت داده شود، معنای رحمت، تزکیه و ثنا مراد است و اگر به غیر خدا نسبت داده شود، به معنای دعا و تصدیق و اقرار به فضیلت کسی است که به او صلوات فرستاده می‌شود. در این موضوع روایتی درکتاب «ثواب الاعمال» شیخ صدوق نقل شده است: «از [[امام کاظم(ع)]] پرسیدند معنای صلوات خدا چیست؟ فرمود: درود خدا، رحمت اوست و درود ملائکه، تزکیه آنها بر پیامبر است، و درود مؤمن دعای ایشان بر رسول‌الله(ص) می‌باشد.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، قم، چاپ امیر، چاپ دوم، ۱۳۶۸ ش، ص۱۵۶.</ref> و در کتاب «حاشیه» ملا عبدالله گفته شده: «صلاه (در اصل) به معنای دعا، یعنی طلب رحمت است، هنگامی که به خدا نسبت داده شود از معنای طلب، برهنه می‌شود و فقط رحمت مراد است.»<ref>حاشیه ملا عبدالله، تعلیقات از سید مصطفی حسینی دشتی، چاپ دوم، ۱۳۶۳، ص۱۵.</ref>
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
«صلات» و «صلوات» که جمع آن است هر گاه به خدا نسبت داده شود به معنی فرستادن رحمت است، و هر گاه به فرشتگان و مؤمنان منسوب گردد به معنی طلب رحمت می‌باشد. تعبیر به «یصلون» به صورت فعل مضارع دلیل بر استمرار است یعنی پیوسته خداوند و فرشتگان رحمت و درود بر او می‌فرستند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص ۴۱۶.</ref>
۱. تفسیر نمونه؛ ناصر مکارم شیرازی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۷، ص۴۱۶.


۲. اثنی عشری؛ حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران، میقات، اول، ۱۳۶۳ه‍. ش، ج۱۰، ص۴۸۳.
=== تفاوت سلام و صلوات ===
{{پایان مطالعه بیشتر}}
[[پرونده:صلوات به خط ثلث.jpg|بندانگشتی|تابلو صلوات به خط نستعلیق]]
در اینکه میان صلواً و سلمواً چه فرقی است مفسران بحث‌های مختلفی دارند، آنچه مناسبتر با ریشه لغوی این دو کلمه، و ظاهر آیه قرآن به نظر می‌رسد این است که صلوه امر به طلب رحمت و درود فرستادن بر پیامبر است، اما سلام یا به معنی تسلیم در برابر فرمان‌های پیامبر گرامی اسلام است چنان‌که در آیه ۶۵ [[سوره نساء]] آمده است. یا به معنی سلام فرستادن بر پیامبر(ص) به عنوان السلام علیک یا رسول اللَّه و مانند آن می‌باشد، که محتوایش تقاضای سلامت پیامبر(ص) از پیشگاه خدا است. گرچه این دو معنی برای سلام کاملاً متفاوت به نظر می‌رسد، ولی با دقت می‌توان آنها را به نقطه واحدی معطوف کرد، و آن تسلیم قولی و عملی در برابر پیامبر(ص) است، زیرا کسی که به او سلام می‌فرستد و تقاضای سلامت او را از خدا می‌کند نسبت به او عشق می‌ورزد و او را به عنوان پیامبری واجب الاطاعه می‌شناسد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص ۴۱۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۴: خط ۴۷:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۰

سؤال

صلوات خداوند و فرشتگان و مؤمنین بر پیامبر(ص) در آیه ۵۶ سوره احزاب به چه معناست؟

آیه ۵۶ سوره احزاب
مشخصات آیه
واقع در سورهاحزاب
شماره آیه۵۶
جزء۲۲
اطلاعات محتوایی
مکان نزولمدینه
موضوعصلوات و درود بر پیامبر(ص)، مؤمنان و فرشتگان

براساس آیه ۵۶ سوره احزاب، خداوند و فرشتگان بر پیامبر اسلام(ص) درود و سلام می‌فرستند. در این آیه خداوند از مؤمنان می‌خواهد آنها هم بر پیامبر درود فرستند. مفسران معنای درود خداوند را رحمت او دانسته‌اند و درود ملائکه، تزکیه آنها بر پیامبر است و معنای درود مؤمنان را طلب رحمت و دعا تفسیر کرده‌اند.

متن آیه

معنای صلوات

لفظ «صلاه» که در آیه ۵۶ سوره احزاب استعمال شده، در لغت و استعمال شرعی معانی متعدد دارد. در لغت به معنای دعا، تبریک و تمجید است.[۱] و بعضی گفته‌اند: صلاه در لغت به معنای تعظیم است، لذا نماز را به این خاطر صلاه می‌گویند که مشتمل بر تعظیم پروردگار است؛ اما در عرف شرعی اگر به خدا نسبت داده شود، معنای رحمت، تزکیه و ثنا مراد است و اگر به غیر خدا نسبت داده شود، به معنای دعا و تصدیق و اقرار به فضیلت کسی است که به او صلوات فرستاده می‌شود. در این موضوع روایتی درکتاب «ثواب الاعمال» شیخ صدوق نقل شده است: «از امام کاظم(ع) پرسیدند معنای صلوات خدا چیست؟ فرمود: درود خدا، رحمت اوست و درود ملائکه، تزکیه آنها بر پیامبر است، و درود مؤمن دعای ایشان بر رسول‌الله(ص) می‌باشد.[۲] و در کتاب «حاشیه» ملا عبدالله گفته شده: «صلاه (در اصل) به معنای دعا، یعنی طلب رحمت است، هنگامی که به خدا نسبت داده شود از معنای طلب، برهنه می‌شود و فقط رحمت مراد است.»[۳]

«صلات» و «صلوات» که جمع آن است هر گاه به خدا نسبت داده شود به معنی فرستادن رحمت است، و هر گاه به فرشتگان و مؤمنان منسوب گردد به معنی طلب رحمت می‌باشد. تعبیر به «یصلون» به صورت فعل مضارع دلیل بر استمرار است یعنی پیوسته خداوند و فرشتگان رحمت و درود بر او می‌فرستند[۴]

تفاوت سلام و صلوات

تابلو صلوات به خط نستعلیق

در اینکه میان صلواً و سلمواً چه فرقی است مفسران بحث‌های مختلفی دارند، آنچه مناسبتر با ریشه لغوی این دو کلمه، و ظاهر آیه قرآن به نظر می‌رسد این است که صلوه امر به طلب رحمت و درود فرستادن بر پیامبر است، اما سلام یا به معنی تسلیم در برابر فرمان‌های پیامبر گرامی اسلام است چنان‌که در آیه ۶۵ سوره نساء آمده است. یا به معنی سلام فرستادن بر پیامبر(ص) به عنوان السلام علیک یا رسول اللَّه و مانند آن می‌باشد، که محتوایش تقاضای سلامت پیامبر(ص) از پیشگاه خدا است. گرچه این دو معنی برای سلام کاملاً متفاوت به نظر می‌رسد، ولی با دقت می‌توان آنها را به نقطه واحدی معطوف کرد، و آن تسلیم قولی و عملی در برابر پیامبر(ص) است، زیرا کسی که به او سلام می‌فرستد و تقاضای سلامت او را از خدا می‌کند نسبت به او عشق می‌ورزد و او را به عنوان پیامبری واجب الاطاعه می‌شناسد.[۵]

منابع

  1. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۰۴ه‍. ق، ص۴۹۰.
  2. شیخ صدوق، ثواب الاعمال، قم، چاپ امیر، چاپ دوم، ۱۳۶۸ ش، ص۱۵۶.
  3. حاشیه ملا عبدالله، تعلیقات از سید مصطفی حسینی دشتی، چاپ دوم، ۱۳۶۳، ص۱۵.
  4. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص ۴۱۶.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۷، ص ۴۱۶.