تفسیر امام حسن عسکری(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
(←اقوال منتقدان: اصلاح ارقام) |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|نسخه الکترونیکی= | |نسخه الکترونیکی= | ||
}} | }} | ||
تفسیر منسوب به [[امام حسن عسکری(ع)]]، از تفاسیر روایی است. متن این کتاب تا پایان آیه ۲۸۲ [[سوره بقره]] موجود است. در این تفسیر مجموعاً ۳۷۹ حدیث ذکر شده است که بیشتر | تفسیر منسوب به [[امام حسن عسکری(ع)]]، از [[تفسیر روایی|تفاسیر روایی]] شیعه است. متن این کتاب تا پایان آیه ۲۸۲ [[سوره بقره]] موجود است. در این تفسیر مجموعاً ۳۷۹ حدیث ذکر شده است که بیشتر آن‌ها با موضوع، تأویل در مورد معجزات [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] می‌باشد. جمع‌آوری این تفسیر توسط محمد بن قاسم استرآبادی دانسته شده است. در اعتبار این تفسیر در میان علمای امامیه اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای مانند [[شیخ صدوق]] روایات این کتاب را در کتاب‌های خود نقل کرده است و عده‌ای از فقها نیز برخی از احادیث فقهی این کتاب را قبول کرده‌اند. در مقابل عده‌ای مانند [[آیت الله خویی]] انتساب این تفسیر به امام حسن عسکری(ع) را باطل می‌دانند. | ||
== محتوای کتاب == | ==محتوای کتاب== | ||
[[تفسیر روایی]] منسوب به [[امام حسن عسکری(ع)]] تا پایان آیه ۲۸۲ [[سوره بقره]] موجود است. این تفسیر با بیان روایاتی راجع به فضائل قرآن، تأویل و آداب قرائت قرآن آغاز شده و با ذکر احادیثی مشتمل بر فضائل [[اهل بیت(ع)]]<ref>برای نمونه، حدیث سد الابواب، ص۱۷</ref> و مثالب دشمنان اهل بیت ادامه یافته است. بحث‌های متعددی نیز درباره [[سیره نبوی]]، بخصوص راجع به مناسبات [[پیامبر(ص)]] و [[یهودیان]]، مطرح شده است. | [[تفسیر روایی]] منسوب به [[امام حسن عسکری(ع)]] تا پایان آیه ۲۸۲ [[سوره بقره]] موجود است. این تفسیر با بیان روایاتی راجع به فضائل قرآن، تأویل و آداب قرائت قرآن آغاز شده و با ذکر احادیثی مشتمل بر فضائل [[اهل بیت(ع)]]<ref>برای نمونه، حدیث سد الابواب، ص۱۷.</ref> و مثالب دشمنان اهل بیت ادامه یافته است. بحث‌های متعددی نیز درباره [[سیره نبوی]]، بخصوص راجع به مناسبات [[پیامبر(ص)]] و [[یهودیان]]، مطرح شده است. | ||
مجموعاً، در این تفسیر ۳۷۹ حدیث آمده است. بیشتر روایات طولانی و مفصّل است، به همین جهت، در برخی موارد ساختار روایی از بین رفته است. در برخی روایات نیز آشفتگی وجود دارد. در این تفسیر برخی آیات تأویل شده است و بیشتر تأویل‌ها درباره [[معجزات پیامبر(ص)]] و [[معجزات ائمه|ائمه(ع)]] است و به [[اسباب نزول]] آیات کمتر توجه شده است. | مجموعاً، در این تفسیر ۳۷۹ حدیث آمده است. بیشتر روایات طولانی و مفصّل است، به همین جهت، در برخی موارد ساختار روایی از بین رفته است. در برخی روایات نیز آشفتگی وجود دارد. در این تفسیر برخی آیات تأویل شده است و بیشتر تأویل‌ها درباره [[معجزات پیامبر(ص)]] و [[معجزات ائمه|ائمه(ع)]] است و به [[اسباب نزول]] آیات کمتر توجه شده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
سلسله سند روایت کتاب نشان می‌دهد که نقل این تفسیر در میان محدّثان و فقهای قم در قرن چهارم و پنجم متداول بوده است. | سلسله سند روایت کتاب نشان می‌دهد که نقل این تفسیر در میان محدّثان و فقهای قم در قرن چهارم و پنجم متداول بوده است. | ||
== نویسنده == | ==نویسنده== | ||
مطالب تفسیر را محمد بن قاسم استرآبادی، خطیب مشهور به مفسر جرجانی، که شاید تدوین کننده تفسیر نیز باشد، از دو راوی آن، یعنی ابو الحسن علی بن محمد بن سیار و ابو یعقوب یوسف بن محمد بن زیاد، نقل کرده است. در مقدمه این تفسیر به نقل از دو راوی کتاب آمده است که بعد از به قدرت رسیدن حسن بن | مطالب تفسیر را محمد بن قاسم استرآبادی، خطیب مشهور به مفسر جرجانی، که شاید تدوین کننده تفسیر نیز باشد، از دو راوی آن، یعنی ابو الحسن علی بن محمد بن سیار و ابو یعقوب یوسف بن محمد بن زیاد، نقل کرده است. در مقدمه این تفسیر به نقل از دو راوی کتاب آمده است که بعد از به قدرت رسیدن حسن بن زید (ملقب به الداعی الی الحق و امام زیدیه) در استرآباد، آنان مجبور به مهاجرت به [[سامرا]] بعد از سال ۲۵۴ شدند. آن سال زمان آغاز امامت امام عسکری(ع) بوده است<ref>حسن بن على(ع)، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن بن علي العسكري، قم، مدرسة الإمام المهدي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۹. آقا بزرگ طهراني، محمد محسن بن علی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الأضواء، ج۴، ص۲۸۶.</ref> در ادامه نقل شده است که متن کل تفسیر را به مدت هفت سال نزد امام فراگرفته‌اند.<ref>حسن بن على(ع)، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن بن علي العسكري، قم، مدرسة الإمام المهدي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۱۳.</ref> | ||
== اعتبار کتاب | ==اعتبار کتاب== | ||
وثاقت و اعتبار این تفسیر با وجود قدمت آن، در بین علمای [[شیعه]] از گذشته مورد بحث بوده است. [[شیخ صدوق]] نخستین عالم امامی است که از این تفسیر مطالب فراوانی در کتب خود نقل کرده است. ایشان در آغاز کتاب [[من لا یحضره الفقیه]] بیان داشته است که روایات کتاب را از متون معتبر و مشهور گرفته است<ref> ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۳.</ref> و از تفسیر امام حسن عسکری نیز روایاتی را نقل کرده است. <ref> ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۲، ص۳۲۷.</ref> | |||
وثاقت و اعتبار این تفسیر با وجود قدمت آن، در بین علمای [[شیعه]] از گذشته مورد بحث بوده است. [[شیخ صدوق]] نخستین عالم امامی است که از این تفسیر مطالب فراوانی در کتب خود نقل کرده است. ایشان در آغاز کتاب [[من لا یحضره الفقیه]] بیان داشته است که روایات کتاب را از متون معتبر و مشهور گرفته است و از تفسیر امام حسن عسکری نیز روایاتی را نقل کرده است. | |||
[[احمد بن علی طبرسی]] در [[کتاب احتجاج]] ضمن معرفی منابع خود از تفسیر امام حسن عسکری یاد کرده است، اما به عدم اشتهار آن اشاره نموده و به این دلیل، سند روایت کتاب را به‌طور کامل آورده است. قطب راوندی نیز از این تفسیر، بدون اشاره به نام آن، مطلبی نقل کرده است. ابن شهر آشوب نیز از این تفسیر، با تصریح به نام آن ولی بدون ذکر سند، مطلبی آورده است. | [[احمد بن علی طبرسی]] در [[کتاب احتجاج]] ضمن معرفی منابع خود از تفسیر امام حسن عسکری یاد کرده است، اما به عدم اشتهار آن اشاره نموده و به این دلیل، سند روایت کتاب را به‌طور کامل آورده است. <ref>طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، مشهد، نشر مرتضی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۹.</ref>قطب راوندی نیز از این تفسیر، بدون اشاره به نام آن، مطلبی نقل کرده است. <ref>قطب الدين راوندى، سعيد بن هبه الله، قصص الأنبياء، مشهد، مرکز پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۳۰۶.</ref> ابن شهر آشوب نیز از این تفسیر، با تصریح به نام آن ولی بدون ذکر سند، مطلبی آورده است. <ref>ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبي طالب، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ ق، ج۱، ص۹۲.</ref> | ||
[[محقق کرکی]] (متوفی ۹۴۰) و [[شهید ثانی]] (متوفی ۹۶۵) در اجازات خود، حدیثی را از این تفسیر با ذکر طریق خود به آن آورده‌اند. | [[محقق کرکی]] (متوفی ۹۴۰) و [[شهید ثانی]] (متوفی ۹۶۵) در اجازات خود، حدیثی را از این تفسیر با ذکر طریق خود به آن آورده‌اند. <ref>عقيقى بخشايشى، عبد الرحيم، طبقات مفسران شيعه، قم، دفتر نشر نويد اسلام، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش، ص۲۰۰.</ref> | ||
مطالبی نیز در این تفسیر وجود دارد که مورد پذیرش فقها قرار گرفته است. برای نمونه می‌توان به حدیث مشهور در بیان اوصاف فقهایی که می‌توان از آن‌ها تقلید کرد اشاره نمود<ref> | مطالبی نیز در این تفسیر وجود دارد که مورد پذیرش فقها قرار گرفته است. <ref>طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروه الوثقی، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۹، باب التقلید، مسئله ۲۲ و شروح این کتاب ذیل همان مسئله.</ref> برای نمونه می‌توان به حدیث مشهور در بیان اوصاف فقهایی که می‌توان از آن‌ها تقلید کرد اشاره نمود.<ref> حسن بن على(ع)، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن بن علي العسكري، قم، مدرسة الإمام المهدي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۳۰۰.</ref> | ||
==اقوال منتقدان== | |||
نخستین | نخستین منتقدان وثاقت '''تفسیر امام حسن عسکری(ع)'''، ابن غضائری و علامه حلی هستند که محمد بن قاسم استرآبادی نویسنده این تفسیر را فردی ضعیف و کذّاب معرفی کرده‌اند و دو فرد مذکور در سلسله سند را که تفسیر را به نقل از پدرانشان، از امام حسن عسکری(ع) روایت کرده‌اند مجهول خوانده‌اند و تفسیر را «موضوع» یعنی جعلی دانسته و جاعل آن را سهل بن احمد بن عبد اللّه دیباجی (متوفی ۳۸۰) معرفی کرده‌اند.<ref>ابن غضائرى، احمد بن حسين، الرجال، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ص۹۸. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۵۷.</ref> | ||
در پاسخ به جعلی بودن این تفسیر توسط سهل بن احمد، برخی گفته‌اند که سهل بن احمد از شیعیانی بود که شیخ مفید بر جنازه وی نماز گزارده است و این موضوع اشاره بر جلالت ایشان دارد.<ref>مازندرانى حائرى، محمد بن اسماعيل، منتهى المقال في أحوال الرجال، قم، موسسة آل البيت، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۲۳.</ref> | |||
عده‌ای تفسیر امام حسن عسکری(ع) را نوشته [[حسن بن خالد برقی]] می‌دانند که در این تفسیر ۱۲۰ جزء، به املای امام حسن عسکری(ع) نگاشته شده است<ref>( | عده‌ای تفسیر امام حسن عسکری(ع) را نوشته [[حسن بن خالد برقی]] می‌دانند که در این تفسیر ۱۲۰ جزء، به املای امام حسن عسکری(ع) نگاشته شده است.<ref>ابن شهرآشوب، محمد بن على، معالم العلماء في فهرست كتب الشيعة و أسماء المصنفين منهم قديما و حديثا (تتمة كتاب الفهرست للشيخ أبي جعفر الطوسي)، نجف، المطبعة الحيدرية، چاپ اول، ۱۳۸۰ق، ص۳۴.</ref> [[شیخ طوسی]]، حسن بن خالد برقی را جزء کسانی دانسته است که [[ائمه(ع)]] را درک نکرده‌اند<ref>طوسى، محمد بن الحسن، رجال الطوسي، قم، موسسه النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۴۲۰.</ref> و نمی‌تواند از امام حسن عسکری روایت نقل کند اما برخی گفته‌اند که تفسیری را که حسن بن خالد برقی از امام حسن عسکری نقل کرده است، غیر از تفسیری است که الان موجود می‌باشد که دو نفر مجهول آن را نقل کرده‌اند و نیامدن نام حسن بن خالد از روایان امام حسن عسکری در کتاب شیخ طوسی از روی غفلت می‌باشد.<ref>شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۲۸.</ref> | ||
در فهرست نسخه‌های موجود در کتابخانه سید عبد العزیز طباطبائی (متوفی بهمن ۱۳۷۴) در قم، سه نسخه با عنوان تفسیر نگاشته حسن بن خالد برقی معرفی شده است، که آن‌ها همین تفسیر امام حسن عسکری(ع) هستند و دلیلی برای انتساب این نسخه‌ها به برقی، وجود ندارد. | |||
در میان فقهای معاصر امامی، عده‌ای مانند آیت الله خویی، محمد جواد بلاغی و محمد تقی تستری، این تفسیر | در میان فقهای معاصر امامی، عده‌ای مانند آیت الله خویی،<ref>خويى، ابوالقاسم، معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواه، بى جا، بی‌نا، چاپ پنجم، ۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۱۵۸. ج۱۸، ص۱۶۲.</ref> محمد جواد بلاغی<ref>بلاغى، محمدجواد، آلاء الرحمن في تفسير القرآن، قم، وجدانى، چاپ اول، بی‌تا، ج۱، ص۴۹.</ref> و محمد تقی تستری،<ref>شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۲۸.</ref> انتساب این تفسیر را به امام عسکری(ع) غلط می‌دانند. | ||
== نسخه‌های کتاب == | ==نسخه‌های کتاب== | ||
* نسخهاى در كتابخانه حضرت آيت الله نجفى مرعشى كه تاريخ نگارش آن ۸۸۶ هجرى است و به خط بابا حاجى بن سعد الدين حاجى مىباشد. | |||
* نسخهاى در كتابخانه حضرت آيت الله نجفى مرعشى كه تاريخ نگارش آن | * نسخهاى در كتابخانه دانشگاه تهران كه تاريخ نگارش آن ۸۸۰ هجرى و به خط على بن شرف الدين بن على كياء حسينى ركابى است. | ||
* نسخهاى در كتابخانه آستان قدس رضوى كه تاريخ نگارش آن ۹۹۲ هجرى است و به خط جعفر بن محمد بن على بن حسن مىباشد. | |||
* نسخهاى در كتابخانه دانشگاه تهران كه تاريخ نگارش آن | |||
* نسخهاى در كتابخانه آستان قدس رضوى كه تاريخ نگارش آن | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | ==مطالعه بیشتر== | ||
* رضا استادی، رساله آخری حول التفسیر المنسوب الی الامام العسکری | * رضا استادی، رساله آخری حول التفسیر المنسوب الی الامام العسکری در الرسائل الاربعه عشره. | ||
* خوئی، سعید رضوی، «نگاهی به تفسیر منسوب به امام حسن | * خوئی، سعید رضوی، «نگاهی به تفسیر منسوب به امام حسن عسکری». | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = تفسیر | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۲: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۲
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری چند جلد بوده و الان چند جلد است؟ آیا ترجمه فارسی دارد؟
| تفسیر امام حسن عسکری(ع) | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | منسوب به امام حسن عسکری(ع) |
| موضوع | تفسیر قرآن تا پایان آیه ۲۸۲ سوره بقره |
| سبک | تفسیر روایی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۱ جلد |
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری(ع)، از تفاسیر روایی شیعه است. متن این کتاب تا پایان آیه ۲۸۲ سوره بقره موجود است. در این تفسیر مجموعاً ۳۷۹ حدیث ذکر شده است که بیشتر آن‌ها با موضوع، تأویل در مورد معجزات پیامبر(ص) و ائمه(ع) می‌باشد. جمع‌آوری این تفسیر توسط محمد بن قاسم استرآبادی دانسته شده است. در اعتبار این تفسیر در میان علمای امامیه اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای مانند شیخ صدوق روایات این کتاب را در کتاب‌های خود نقل کرده است و عده‌ای از فقها نیز برخی از احادیث فقهی این کتاب را قبول کرده‌اند. در مقابل عده‌ای مانند آیت الله خویی انتساب این تفسیر به امام حسن عسکری(ع) را باطل می‌دانند.
محتوای کتاب
تفسیر روایی منسوب به امام حسن عسکری(ع) تا پایان آیه ۲۸۲ سوره بقره موجود است. این تفسیر با بیان روایاتی راجع به فضائل قرآن، تأویل و آداب قرائت قرآن آغاز شده و با ذکر احادیثی مشتمل بر فضائل اهل بیت(ع)[۱] و مثالب دشمنان اهل بیت ادامه یافته است. بحث‌های متعددی نیز درباره سیره نبوی، بخصوص راجع به مناسبات پیامبر(ص) و یهودیان، مطرح شده است.
مجموعاً، در این تفسیر ۳۷۹ حدیث آمده است. بیشتر روایات طولانی و مفصّل است، به همین جهت، در برخی موارد ساختار روایی از بین رفته است. در برخی روایات نیز آشفتگی وجود دارد. در این تفسیر برخی آیات تأویل شده است و بیشتر تأویل‌ها درباره معجزات پیامبر(ص) و ائمه(ع) است و به اسباب نزول آیات کمتر توجه شده است.
سلسله سند روایت کتاب نشان می‌دهد که نقل این تفسیر در میان محدّثان و فقهای قم در قرن چهارم و پنجم متداول بوده است.
نویسنده
مطالب تفسیر را محمد بن قاسم استرآبادی، خطیب مشهور به مفسر جرجانی، که شاید تدوین کننده تفسیر نیز باشد، از دو راوی آن، یعنی ابو الحسن علی بن محمد بن سیار و ابو یعقوب یوسف بن محمد بن زیاد، نقل کرده است. در مقدمه این تفسیر به نقل از دو راوی کتاب آمده است که بعد از به قدرت رسیدن حسن بن زید (ملقب به الداعی الی الحق و امام زیدیه) در استرآباد، آنان مجبور به مهاجرت به سامرا بعد از سال ۲۵۴ شدند. آن سال زمان آغاز امامت امام عسکری(ع) بوده است[۲] در ادامه نقل شده است که متن کل تفسیر را به مدت هفت سال نزد امام فراگرفته‌اند.[۳]
اعتبار کتاب
وثاقت و اعتبار این تفسیر با وجود قدمت آن، در بین علمای شیعه از گذشته مورد بحث بوده است. شیخ صدوق نخستین عالم امامی است که از این تفسیر مطالب فراوانی در کتب خود نقل کرده است. ایشان در آغاز کتاب من لا یحضره الفقیه بیان داشته است که روایات کتاب را از متون معتبر و مشهور گرفته است[۴] و از تفسیر امام حسن عسکری نیز روایاتی را نقل کرده است. [۵]
احمد بن علی طبرسی در کتاب احتجاج ضمن معرفی منابع خود از تفسیر امام حسن عسکری یاد کرده است، اما به عدم اشتهار آن اشاره نموده و به این دلیل، سند روایت کتاب را به‌طور کامل آورده است. [۶]قطب راوندی نیز از این تفسیر، بدون اشاره به نام آن، مطلبی نقل کرده است. [۷] ابن شهر آشوب نیز از این تفسیر، با تصریح به نام آن ولی بدون ذکر سند، مطلبی آورده است. [۸]
محقق کرکی (متوفی ۹۴۰) و شهید ثانی (متوفی ۹۶۵) در اجازات خود، حدیثی را از این تفسیر با ذکر طریق خود به آن آورده‌اند. [۹]
مطالبی نیز در این تفسیر وجود دارد که مورد پذیرش فقها قرار گرفته است. [۱۰] برای نمونه می‌توان به حدیث مشهور در بیان اوصاف فقهایی که می‌توان از آن‌ها تقلید کرد اشاره نمود.[۱۱]
اقوال منتقدان
نخستین منتقدان وثاقت تفسیر امام حسن عسکری(ع)، ابن غضائری و علامه حلی هستند که محمد بن قاسم استرآبادی نویسنده این تفسیر را فردی ضعیف و کذّاب معرفی کرده‌اند و دو فرد مذکور در سلسله سند را که تفسیر را به نقل از پدرانشان، از امام حسن عسکری(ع) روایت کرده‌اند مجهول خوانده‌اند و تفسیر را «موضوع» یعنی جعلی دانسته و جاعل آن را سهل بن احمد بن عبد اللّه دیباجی (متوفی ۳۸۰) معرفی کرده‌اند.[۱۲] در پاسخ به جعلی بودن این تفسیر توسط سهل بن احمد، برخی گفته‌اند که سهل بن احمد از شیعیانی بود که شیخ مفید بر جنازه وی نماز گزارده است و این موضوع اشاره بر جلالت ایشان دارد.[۱۳]
عده‌ای تفسیر امام حسن عسکری(ع) را نوشته حسن بن خالد برقی می‌دانند که در این تفسیر ۱۲۰ جزء، به املای امام حسن عسکری(ع) نگاشته شده است.[۱۴] شیخ طوسی، حسن بن خالد برقی را جزء کسانی دانسته است که ائمه(ع) را درک نکرده‌اند[۱۵] و نمی‌تواند از امام حسن عسکری روایت نقل کند اما برخی گفته‌اند که تفسیری را که حسن بن خالد برقی از امام حسن عسکری نقل کرده است، غیر از تفسیری است که الان موجود می‌باشد که دو نفر مجهول آن را نقل کرده‌اند و نیامدن نام حسن بن خالد از روایان امام حسن عسکری در کتاب شیخ طوسی از روی غفلت می‌باشد.[۱۶] در فهرست نسخه‌های موجود در کتابخانه سید عبد العزیز طباطبائی (متوفی بهمن ۱۳۷۴) در قم، سه نسخه با عنوان تفسیر نگاشته حسن بن خالد برقی معرفی شده است، که آن‌ها همین تفسیر امام حسن عسکری(ع) هستند و دلیلی برای انتساب این نسخه‌ها به برقی، وجود ندارد.
در میان فقهای معاصر امامی، عده‌ای مانند آیت الله خویی،[۱۷] محمد جواد بلاغی[۱۸] و محمد تقی تستری،[۱۹] انتساب این تفسیر را به امام عسکری(ع) غلط می‌دانند.
نسخه‌های کتاب
- نسخهاى در كتابخانه حضرت آيت الله نجفى مرعشى كه تاريخ نگارش آن ۸۸۶ هجرى است و به خط بابا حاجى بن سعد الدين حاجى مىباشد.
- نسخهاى در كتابخانه دانشگاه تهران كه تاريخ نگارش آن ۸۸۰ هجرى و به خط على بن شرف الدين بن على كياء حسينى ركابى است.
- نسخهاى در كتابخانه آستان قدس رضوى كه تاريخ نگارش آن ۹۹۲ هجرى است و به خط جعفر بن محمد بن على بن حسن مىباشد.
مطالعه بیشتر
- رضا استادی، رساله آخری حول التفسیر المنسوب الی الامام العسکری در الرسائل الاربعه عشره.
- خوئی، سعید رضوی، «نگاهی به تفسیر منسوب به امام حسن عسکری».
منابع
- ↑ برای نمونه، حدیث سد الابواب، ص۱۷.
- ↑ حسن بن على(ع)، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن بن علي العسكري، قم، مدرسة الإمام المهدي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۹. آقا بزرگ طهراني، محمد محسن بن علی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الأضواء، ج۴، ص۲۸۶.
- ↑ حسن بن على(ع)، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن بن علي العسكري، قم، مدرسة الإمام المهدي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۱۳.
- ↑ ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۳.
- ↑ ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۲، ص۳۲۷.
- ↑ طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، مشهد، نشر مرتضی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۹.
- ↑ قطب الدين راوندى، سعيد بن هبه الله، قصص الأنبياء، مشهد، مرکز پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۳۰۶.
- ↑ ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبي طالب، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ ق، ج۱، ص۹۲.
- ↑ عقيقى بخشايشى، عبد الرحيم، طبقات مفسران شيعه، قم، دفتر نشر نويد اسلام، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش، ص۲۰۰.
- ↑ طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروه الوثقی، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۹، باب التقلید، مسئله ۲۲ و شروح این کتاب ذیل همان مسئله.
- ↑ حسن بن على(ع)، امام يازدهم، التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن بن علي العسكري، قم، مدرسة الإمام المهدي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۳۰۰.
- ↑ ابن غضائرى، احمد بن حسين، الرجال، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ص۹۸. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۵۷.
- ↑ مازندرانى حائرى، محمد بن اسماعيل، منتهى المقال في أحوال الرجال، قم، موسسة آل البيت، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۲۳.
- ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن على، معالم العلماء في فهرست كتب الشيعة و أسماء المصنفين منهم قديما و حديثا (تتمة كتاب الفهرست للشيخ أبي جعفر الطوسي)، نجف، المطبعة الحيدرية، چاپ اول، ۱۳۸۰ق، ص۳۴.
- ↑ طوسى، محمد بن الحسن، رجال الطوسي، قم، موسسه النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۴۲۰.
- ↑ شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۲۸.
- ↑ خويى، ابوالقاسم، معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواه، بى جا، بی‌نا، چاپ پنجم، ۱۴۱۳ق، ج۱۳، ص۱۵۸. ج۱۸، ص۱۶۲.
- ↑ بلاغى، محمدجواد، آلاء الرحمن في تفسير القرآن، قم، وجدانى، چاپ اول، بی‌تا، ج۱، ص۴۹.
- ↑ شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۲۸.