سرزمین فلسطین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
فلسطین سرزمین خجسته و با برکت و مقدّسی است که سرشار از نعمت‌های مادّی و معنوی است. مسجدالاقصی که در این سرزمین واقع شده است، قبلهٔ اوّل مسلمانان و دارای فضیلت فراوانی می‌باشد، زیرا «بیت‌المقدس» محل عبادت بسیاری از پیامبران الهی و حضرت مریم(ع) ونقطهٔ شروع معراج پیامبر اسلام(ص) به آسمان‌ها بوده است و کوه طور درآن، محل مناجات و نزول وحی بر حضرت موسی و سایر پیامبران بوده است.<ref>ر. ک. عبدالمجید، معادیخواه، فروغی بی پایان، فهرست تفصیلی مفاهیم قرآن کریم، تهران، نشر ذره، ص۵۲۹–۶۰۸.</ref>در قرآن کریم، آیات فراوانی دربارهٔ اهمیّت، ارزش و حوادث دیگر که در این سرزمین مقدّس در طول تاریخ واقع شده است، آمده است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: ۱. فلسطین و مسجد الاقصی نقطهٔ آغازین معراج پیامبر اکرم(ص) به سوی آسمان‌ها بوده است، چنان‌که خداوند تبارک وتعالی می‌فرماید: {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّه هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ}} پاک و منزه است خدایی که بنده‌اش را در یک شب از مسجدالحرام به مسجداقصی که گرداگردش را پر برکت ساختیم برد، تا آیات خود را به او نشان دهیم او شنوا و بیناست.
نام فلسطین در قرآن نیامده است. قرآن به سرزمین مقدس و پر برکتی اشاره کرده است که برخی مفسران آن را فلسطین دانسته‌اند. نام مسجدالاقصی یک بار در سوره اسراء آمده است که معراج رسول خدا(ص) را بیان می‌کند.


۲. سرزمین فلسطین سرزمین پربرکت و پرنعمتی است.<ref>اسراء: ۱۷/۱. و انبیاء: ۲۱/۸۱. و مؤمنون: ۲۳/۵۰.</ref>
== جایگاه ==
نام فلسطین در قرآن نیامده است. در ''قرآن'' کریم به نام از بیت‌المقدس یاد نشده است، اما برخی مفسران آیه۲۱سوره مائده<ref>{{قرآن|يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي‏ كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ| ترجمه= اى قوم! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر داشته، وارد شويد! و به پشت سر خود بازنگرديد (و عقب گرد نكنيد) كه زيانكار خواهيد بود!}}</ref> را به بیت‌المقدس بازگردانده‌اند.<ref>طبرانى، سليمان بن احمد، التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم، اردن - اربد، دار الكتاب الثقافي، چاپ اول، ۲۰۰۸ م، ج۲، ص۳۷۶. ابوالسعود، محمد بن محمد، تفسير ابى السعود (ارشاد العقل السليم الى مزايا القرآن الكريم)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۹۸۳ م، ج۳، ص۲۳.</ref> در این میان، آنچه به قصص حضرت موسی(ع) مربوط می‌شود، به ویژه به سبب موضوع آن، بیشترین امکان را برای این انطباق در اختیار مفسران و راویان قرار داده است.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>


۳. تاریخ بنی‌اسرائیل و مردم فلسطین و فراز و فرود آن.<ref>اسراء: ۱۷/۴–۸. و مائده: ۵/۲۰–۲۶.</ref>
== مسجدالاقصی ==
دو موضوع مهم برای مسلمانان، یعنی اِسراء (مقدمه معراج)<ref>سوره اسراء، آیه۱.</ref> و تغییر قبله<ref>سوره بقره، آیه۱۴۴.</ref> که به مسجدالاقصی در بیت‌المقدس ارتباط دارد، در قرآن کریم آمده است. بر اساس  تفاسیر در معراج، پیامبر(ص) به همراه جبرئیل از بیت‌الله الحرام در مکه، به مسجد الاقصی در بیت‌المقدس می‌رود.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>


۴. محل مناجات حضرت موسی و نزول وحی بر آن حضرت.<ref>بقره: ۲/۶۳ و ۹۳. و اعراف: ۷/۱۴۲–۱۴۳. و نازعات: ۷۹/۱۵–۱۶.</ref>
== ارض مقدس ==
در اینکه ارض مقدس در آیات قرآن چه مکانی است، میان مفسران اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند بعید نیست که منظور از سرزمین مقدس تمام منطقه شامات باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۳۷.</ref> بعضی ارض مقدّس را بیت‌المقدّس، دمشق، فلسطین و قسمتی از اردن، شام، سرزمین طور و اطراف آن<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۹.</ref> یا همه منطقه شامات، مهد پیامبران و سرزمین موعود بنی‌اسرائیل‌ دانسته‌اند.<ref>علی معموری، «ارض مقدس»، اعلام القرآن، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰.</ref>


۵. سرزمین فلسطین محل تولد بسیاری از پیامبران و بعثت بسیاری از پیامبران الهی است؛ مانند حضرت عیسی ـ علی نبینا و آله و علیه السلام ـ (آل عمران.<ref>آل عمران: ۳۷–۳۶.</ref>
برخی گفته‌اند هماهنگی مضمونِ برخی آیات قرآنی با مضامین عهد عتیق (مثلاً سفر اعداد، باب‌های ۱۳–۱۴) چنین امکانی را برای مفسران فراهم آورده است که ارض مقدس را بیت‌المقدس بنامند، سرزمینی که در این اندیشه محل استقرار پیامبران نیز هست.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>


۶. سلطه بنی‌اسرائیل بعد از فرعون بر فلسطین<ref>اسراء: ۱۷/۱۰۶.</ref> و …
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== معرفی منابع جهت مطالعهٔ بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
# هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، اسرائیل و فلسطین، تهران انتشارت امیرکبیر.
* هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، اسرائیل و فلسطین، تهران انتشارت امیرکبیر.
# علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، (قم انتشارات اسلامی) ذیل آیات مذکور در پاسخ.
۳. شهید مطهری- مرتضی، حماسهحسینی، (قم، انتشارات صدرا) ج۲، ص۱۶۲–۱۷۲.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۸: خط ۲۶:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = متفرقات معارف در قرآن
| شاخه فرعی۱ = معارف قرآنی
|شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
| شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۱

سؤال

آیا در قرآن کریم از سرزمین فلسطین اسمی برده شده است؟ چرا و در چه زمینه‌ای؟

نام فلسطین در قرآن نیامده است. قرآن به سرزمین مقدس و پر برکتی اشاره کرده است که برخی مفسران آن را فلسطین دانسته‌اند. نام مسجدالاقصی یک بار در سوره اسراء آمده است که معراج رسول خدا(ص) را بیان می‌کند.

جایگاه

نام فلسطین در قرآن نیامده است. در قرآن کریم به نام از بیت‌المقدس یاد نشده است، اما برخی مفسران آیه۲۱سوره مائده[۱] را به بیت‌المقدس بازگردانده‌اند.[۲] در این میان، آنچه به قصص حضرت موسی(ع) مربوط می‌شود، به ویژه به سبب موضوع آن، بیشترین امکان را برای این انطباق در اختیار مفسران و راویان قرار داده است.[۳]

مسجدالاقصی

دو موضوع مهم برای مسلمانان، یعنی اِسراء (مقدمه معراج)[۴] و تغییر قبله[۵] که به مسجدالاقصی در بیت‌المقدس ارتباط دارد، در قرآن کریم آمده است. بر اساس تفاسیر در معراج، پیامبر(ص) به همراه جبرئیل از بیت‌الله الحرام در مکه، به مسجد الاقصی در بیت‌المقدس می‌رود.[۶]

ارض مقدس

در اینکه ارض مقدس در آیات قرآن چه مکانی است، میان مفسران اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند بعید نیست که منظور از سرزمین مقدس تمام منطقه شامات باشد.[۷] بعضی ارض مقدّس را بیت‌المقدّس، دمشق، فلسطین و قسمتی از اردن، شام، سرزمین طور و اطراف آن[۸] یا همه منطقه شامات، مهد پیامبران و سرزمین موعود بنی‌اسرائیل‌ دانسته‌اند.[۹]

برخی گفته‌اند هماهنگی مضمونِ برخی آیات قرآنی با مضامین عهد عتیق (مثلاً سفر اعداد، باب‌های ۱۳–۱۴) چنین امکانی را برای مفسران فراهم آورده است که ارض مقدس را بیت‌المقدس بنامند، سرزمینی که در این اندیشه محل استقرار پیامبران نیز هست.[۱۰]


مطالعه بیشتر

  • هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، اسرائیل و فلسطین، تهران انتشارت امیرکبیر.

منابع

  1. ﴿يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي‏ كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ؛ اى قوم! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر داشته، وارد شويد! و به پشت سر خود بازنگرديد (و عقب گرد نكنيد) كه زيانكار خواهيد بود!
  2. طبرانى، سليمان بن احمد، التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم، اردن - اربد، دار الكتاب الثقافي، چاپ اول، ۲۰۰۸ م، ج۲، ص۳۷۶. ابوالسعود، محمد بن محمد، تفسير ابى السعود (ارشاد العقل السليم الى مزايا القرآن الكريم)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۹۸۳ م، ج۳، ص۲۳.
  3. جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.
  4. سوره اسراء، آیه۱.
  5. سوره بقره، آیه۱۴۴.
  6. جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.
  7. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۳۷.
  8. هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۹.
  9. علی معموری، «ارض مقدس»، اعلام القرآن، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰.
  10. جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.