زبان وحی به پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
 
{{در دست ویرایش|کاربر=S.mh.eftekhari123 }}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟
آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ می‌کردند: «ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود».<ref>ابراهیم / ۴.</ref> این سنت الهی، یعنی همزبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد آن پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ش. ج۱۰، ص۲۶۹.</ref>
پیامبران وحی را به زبان مردم خود دریافت نموده و همان کلمات را به مردم می‌رساندند. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان مردم خود صحبت می‌کردند: {{قرآن|ترجمه=ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.|سوره=ابراهیم |آیه= ۴}} . ٰامام باقر(ع) فرمودند که خداوند وحی را فقط به زبان عربی نازل می‌کرده و هر پیامبری آن  را به زبان قوم خود می‌شنید.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه دارالوفاء، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳،</ref> پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز به زبان مردم خود صحبت می‌کردند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه،  ۱۳۷۴ش،  ج۱۰، ص۲۶۹.</ref>
 
اما در مورد زبان [[وحی]] پیامبران، در روایات آمده که وحی در گوش انبیاء هم به زبان قوم‌شان واقع می‌شد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳، چاپ بیروت، مؤسسه دارالوفاء.</ref>
 
در مورد [[قرآن]]، علامه طباطبائی می‌فرماید: قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است؛ و همین عربی بودن باعث حفظ اسرار آن شده است.<ref>ترجمه المیزان، ج۱۱، ص۱۰۲.</ref>


بنابراین، خداوند در مرحله اول، پیام الهی را توسط فرشته وحی، به همان زبان مردم به پیامبر می‌رسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات و الفاظ را به همان زبان مردم، برایشان بیان می‌کرد.
علامه طباطبائی درباره [[قرآن]] معتقد است که قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، قم، انتشارات اسماعیلیان، بی‌تا، ج۱۱، ص۷۵</ref>


{{مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۸: خط ۱۳:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
  |شاخه فرعی۱ = نبوت
  | شاخه فرعی۱ = نبوت
  |شاخه فرعی۲ = وحی
  | شاخه فرعی۲ = وحی
  |شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۲۶: خط ۲۱:
  | تیترها =-
  | تیترها =-
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی = شد
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۳

سؤال

آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟

پیامبران وحی را به زبان مردم خود دریافت نموده و همان کلمات را به مردم می‌رساندند. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان مردم خود صحبت می‌کردند: ﴿ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.(ابراهیم:۴) . ٰامام باقر(ع) فرمودند که خداوند وحی را فقط به زبان عربی نازل می‌کرده و هر پیامبری آن را به زبان قوم خود می‌شنید.[۱] پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز به زبان مردم خود صحبت می‌کردند.[۲]

علامه طباطبائی درباره قرآن معتقد است که قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است.[۳]


منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه دارالوفاء، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳،
  2. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۶۹.
  3. طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، قم، انتشارات اسماعیلیان، بی‌تا، ج۱۱، ص۷۵