مصداق آیه ۵۴ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
با توجه به آیهٔ ۵۴ مائده و ۴۵ سورهٔ قصص، وجود امام زمان(عج) را چگونه تعبیر می‌کنید؟
مصداق آیهٔ ۵۴ سوره مائده چه کسانی هستند؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|مهدویت}}
{{درگاه|مهدویت}}
خط ۳۲: خط ۳۱:
   
   


آيه شريفه كه اين معنا را فاش ساخته، در حقيقت يك پيشگويى غيبى است كه از آن خبر مى‏دهد و مى‏گويد: خداى سبحان در مقابل تلون و دو چهرگى اين مردم سست ايمان و صدمه‏هايى كه دين از ناحيه آنان خورده و در ازاى اينكه اينان محبت غير خدا را بر محبت خدا ترجيح دادند و عزت را از ناحيه غير خدا طلب كردند و نيز در مقابل اينكه در امر جهاد در راه خدا سهل‏انگارى نموده و از ملامت‏ها ترسيدند به زودى قومى را خواهد آورد كه آنها را دوست مى‏دارد و آن قوم نيز خدا را دوست مى‏دارند، مردمى كه در برابر مؤمنين خاضع و ذليل و در مقابل كفار شديد و شكست‏ناپذيرند، مردمى كه در راه خدا جهاد مى‏كنند و از ملامت هيچ ملامت‏گرى پروا نمى‏نمايند<ref>طباطبايى، محمدحسين‏، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه محمد باقر موسوى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۶۲۶.</ref>
در روايت است: «چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دست به شانه‏ى سلمان فارسى‏  زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيه‏اند».  امام باقر عليه السلام درباره‏ى‏ «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» فرمود: «مراد علىّ عليه السلام و شيعيان اويند».<ref>قرائتى، محسن‏، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن‏، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۱۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۹

سؤال
مصداق آیهٔ ۵۴ سوره مائده چه کسانی هستند؟
درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png



شناخت آیه

این آیه سخن از مرتدانى می کند كه طبق پيشبينى قرآن بعدها از اين آئين مقدس روى بر مى‏گرداندند و به عنوان يك قانون كلى به همه مسلمانان اخطار مى‏كند:" اگر كسانى از شما از دين خود بيرون روند، زيانى به خدا و آئين او و جامعه مسلمين و آهنگ سريع پيشرفت آنها نمى‏رسانند، زيرا خداوند در آينده جمعيتى را براى حمايت اين آئين برمى‏انگيزد".[۱]

متن و ترجمه آیه

قَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ

علّامه بحرانی در تفسیر «البرهان» می‌فرماید: کسانی که به ناحق، حق آل محمد(ص) را غصب کردند و از دین برگشتند، خداوند در آینده قومی را می‌آورد که آنها خدا را دوست دارند و خداوند آن‌ها، را. این آیه در مورد حضرت قائم(عج) و اصحاب او و کسانی که جهاد می‌کنند و از هیچ چیزی هراس ندارند نازل شده است.[۲]

در باره اينكه آيه فوق اشاره به چه اشخاصى مى‏كند و منظور از اين ياوران اسلام كيانند كه خدا آنها را به اين صفات ستوده است؟ در روايات اسلامى و سخنان مفسران بحث بسيار ديده مى‏شود. در روايات زيادى كه از طرق شيعه و اهل تسنن وارد شده مى‏خوانيم كه اين آيه در مورد على ع در فتح خيبر، يا مبارزه با" ناكثين" و" قاسطين" و" مارقين" (آتش‏افروزان جنگ جمل، و سپاه معاويه، و خوارج) نازل شده است‏.[۳]

در روايت ديگرى مى‏خوانيم هنگامى كه از پيامبر ص در باره اين آيه‏ سؤال كردند دست خود را بر شانه" سلمان" زد و فرمود:" اين و ياران او و هموطنان او هستند".و به اين ترتيب از اسلام آوردن ايرانيان و كوششها و تلاشهاى پرثمر آنان براى پيشرفت اسلام در زمينه‏هاى مختلف، پيشگويى كرد و در روايات ديگرى مى‏خوانيم اين آيه در باره ياران مهدى ع نازل شده است كه با تمام قدرت در برابر آنها كه از آئين حق و عدالت مرتد شده‏اند مى‏ايستند و جهان را پر از ايمان و عدل و داد مى‏كنند. شكى نيست كه اين روايات كه در تفسير آيه وارد شده با هم تضاد ندارد، زيرا اين آيه همانطور كه سيره قرآن است يك مفهوم كلى و جامع را بيان مى‏كند كه على ع يا سلمان فارسى مصداقهاى مهم آن مى‏باشند و كسان ديگرى كه اين برنامه‏ها را تعقيب مى‏كنند نيز شامل مى‏شود، هر چند در روايات از آنها ذكرى نشده باشد.[۴]


آيه شريفه كه اين معنا را فاش ساخته، در حقيقت يك پيشگويى غيبى است كه از آن خبر مى‏دهد و مى‏گويد: خداى سبحان در مقابل تلون و دو چهرگى اين مردم سست ايمان و صدمه‏هايى كه دين از ناحيه آنان خورده و در ازاى اينكه اينان محبت غير خدا را بر محبت خدا ترجيح دادند و عزت را از ناحيه غير خدا طلب كردند و نيز در مقابل اينكه در امر جهاد در راه خدا سهل‏انگارى نموده و از ملامت‏ها ترسيدند به زودى قومى را خواهد آورد كه آنها را دوست مى‏دارد و آن قوم نيز خدا را دوست مى‏دارند، مردمى كه در برابر مؤمنين خاضع و ذليل و در مقابل كفار شديد و شكست‏ناپذيرند، مردمى كه در راه خدا جهاد مى‏كنند و از ملامت هيچ ملامت‏گرى پروا نمى‏نمايند[۵]


در روايت است: «چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دست به شانه‏ى سلمان فارسى‏ زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيه‏اند». امام باقر عليه السلام درباره‏ى‏ «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» فرمود: «مراد علىّ عليه السلام و شيعيان اويند».[۶]

منابع

  1. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج‏4، ص: 415
  2. بحرانی، سید هاشم، تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات بعثت، ۱۴۱۵ ق، ج۲، ص۳۱۵.
  3. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج‏4، ص: 417
  4. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج‏4، ص: 417
  5. طباطبايى، محمدحسين‏، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه محمد باقر موسوى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۶۲۶.
  6. قرائتى، محسن‏، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن‏، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۱۶.