مصداق آیه ۵۴ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
مصداق آیهٔ ۵۴ سوره مائده چه کسانی هستند؟{{پایان سوال}} | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | {{درگاه|مهدویت}} | ||
خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
آيه شريفه كه اين معنا را فاش ساخته، در حقيقت يك پيشگويى غيبى است كه از آن خبر مىدهد و مىگويد: خداى سبحان در مقابل تلون و دو چهرگى اين مردم سست ايمان و صدمههايى كه دين از ناحيه آنان خورده و در ازاى اينكه اينان محبت غير خدا را بر محبت خدا ترجيح دادند و عزت را از ناحيه غير خدا طلب كردند و نيز در مقابل اينكه در امر جهاد در راه خدا سهلانگارى نموده و از ملامتها ترسيدند به زودى قومى را خواهد آورد كه آنها را دوست مىدارد و آن قوم نيز خدا را دوست مىدارند، مردمى كه در برابر مؤمنين خاضع و ذليل و در مقابل كفار شديد و شكستناپذيرند، مردمى كه در راه خدا جهاد مىكنند و از ملامت هيچ ملامتگرى پروا نمىنمايند<ref>طباطبايى، محمدحسين، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه محمد باقر موسوى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۶۲۶.</ref> | |||
در روايت است: «چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دست به شانهى سلمان فارسى زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيهاند». امام باقر عليه السلام دربارهى «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» فرمود: «مراد علىّ عليه السلام و شيعيان اويند».<ref>قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۱۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۹
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
شناخت آیه
این آیه سخن از مرتدانى می کند كه طبق پيشبينى قرآن بعدها از اين آئين مقدس روى بر مىگرداندند و به عنوان يك قانون كلى به همه مسلمانان اخطار مىكند:" اگر كسانى از شما از دين خود بيرون روند، زيانى به خدا و آئين او و جامعه مسلمين و آهنگ سريع پيشرفت آنها نمىرسانند، زيرا خداوند در آينده جمعيتى را براى حمايت اين آئين برمىانگيزد".[۱]
متن و ترجمه آیه
﴿ | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هر كه از شما از دينش بازگردد چه باك؛ زودا كه خدا مردمى را بياورد كه دوستشان بدارد و دوستش بدارند. در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر كافران سركش؛ در راه خدا جهاد مىكنند و از ملامت هيچ ملامتگرى نمىهراسند. اين فضل خداست كه به هر كس كه خواهد ارزانى دارد، و خداوند بخشاينده و داناست. مائده:۵۴ |
﴾ |
قَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ
علّامه بحرانی در تفسیر «البرهان» میفرماید: کسانی که به ناحق، حق آل محمد(ص) را غصب کردند و از دین برگشتند، خداوند در آینده قومی را میآورد که آنها خدا را دوست دارند و خداوند آنها، را. این آیه در مورد حضرت قائم(عج) و اصحاب او و کسانی که جهاد میکنند و از هیچ چیزی هراس ندارند نازل شده است.[۲]
در باره اينكه آيه فوق اشاره به چه اشخاصى مىكند و منظور از اين ياوران اسلام كيانند كه خدا آنها را به اين صفات ستوده است؟ در روايات اسلامى و سخنان مفسران بحث بسيار ديده مىشود. در روايات زيادى كه از طرق شيعه و اهل تسنن وارد شده مىخوانيم كه اين آيه در مورد على ع در فتح خيبر، يا مبارزه با" ناكثين" و" قاسطين" و" مارقين" (آتشافروزان جنگ جمل، و سپاه معاويه، و خوارج) نازل شده است.[۳]
در روايت ديگرى مىخوانيم هنگامى كه از پيامبر ص در باره اين آيه سؤال كردند دست خود را بر شانه" سلمان" زد و فرمود:" اين و ياران او و هموطنان او هستند".و به اين ترتيب از اسلام آوردن ايرانيان و كوششها و تلاشهاى پرثمر آنان براى پيشرفت اسلام در زمينههاى مختلف، پيشگويى كرد و در روايات ديگرى مىخوانيم اين آيه در باره ياران مهدى ع نازل شده است كه با تمام قدرت در برابر آنها كه از آئين حق و عدالت مرتد شدهاند مىايستند و جهان را پر از ايمان و عدل و داد مىكنند. شكى نيست كه اين روايات كه در تفسير آيه وارد شده با هم تضاد ندارد، زيرا اين آيه همانطور كه سيره قرآن است يك مفهوم كلى و جامع را بيان مىكند كه على ع يا سلمان فارسى مصداقهاى مهم آن مىباشند و كسان ديگرى كه اين برنامهها را تعقيب مىكنند نيز شامل مىشود، هر چند در روايات از آنها ذكرى نشده باشد.[۴]
آيه شريفه كه اين معنا را فاش ساخته، در حقيقت يك پيشگويى غيبى است كه از آن خبر مىدهد و مىگويد: خداى سبحان در مقابل تلون و دو چهرگى اين مردم سست ايمان و صدمههايى كه دين از ناحيه آنان خورده و در ازاى اينكه اينان محبت غير خدا را بر محبت خدا ترجيح دادند و عزت را از ناحيه غير خدا طلب كردند و نيز در مقابل اينكه در امر جهاد در راه خدا سهلانگارى نموده و از ملامتها ترسيدند به زودى قومى را خواهد آورد كه آنها را دوست مىدارد و آن قوم نيز خدا را دوست مىدارند، مردمى كه در برابر مؤمنين خاضع و ذليل و در مقابل كفار شديد و شكستناپذيرند، مردمى كه در راه خدا جهاد مىكنند و از ملامت هيچ ملامتگرى پروا نمىنمايند[۵]
در روايت است: «چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دست به شانهى سلمان فارسى زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيهاند». امام باقر عليه السلام دربارهى «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» فرمود: «مراد علىّ عليه السلام و شيعيان اويند».[۶]
منابع
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج4، ص: 415
- ↑ بحرانی، سید هاشم، تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات بعثت، ۱۴۱۵ ق، ج۲، ص۳۱۵.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج4، ص: 417
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج4، ص: 417
- ↑ طباطبايى، محمدحسين، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه محمد باقر موسوى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۶۲۶.
- ↑ قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۱۶.