دعای روز بیست و دوم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{ماه رمضان|22}}
{{ماه رمضان|22}}
در آثار دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ(حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های فراوانی که هنگام مرگ بر انسان وارد می‌شود) و پاسخگویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>
در آثار دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ(حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های فراوانی که هنگام مرگ بر انسان وارد می‌شود) و پاسخگویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>
در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. برخى روايات روى ذكر (يا فتّاح) براى حلّ مشكلات تكيه شده است، چرا كه اين صفت بزرگ الهى كه به صورت صيغه مبالغه از «فتح» آمده و بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن اسباب هر پيروزى است. در واقع جز او فتّاح نيست<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=4&lid=0&mid=406048&catid=46161 شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>
[[سید بن طاووس]] عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.</ref>
[[سید بن طاووس]] عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.</ref>
{{نقل قول دوقلو تاشو
{{نقل قول دوقلو تاشو

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۷

سؤال

برای روز بیست و دوم ماه رمضان چه اعمال و دعاهایی سفارش شده است؟

دعاهای مخصوصی برای روز بیستم و یکم ماه رمضان ذکر شده:[۱]

در آثار دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ(حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های فراوانی که هنگام مرگ بر انسان وارد می‌شود) و پاسخگویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.[۳]

در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. برخى روايات روى ذكر (يا فتّاح) براى حلّ مشكلات تكيه شده است، چرا كه اين صفت بزرگ الهى كه به صورت صيغه مبالغه از «فتح» آمده و بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن اسباب هر پيروزى است. در واقع جز او فتّاح نيست[۴]


سید بن طاووس عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.[۵]

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان
مـتـن
سُبْحانَ اللَّهِ الْبَصِيرِ الَّذِي لَيْسَ شَيْ‏ءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ، يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِه‏ ما تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِينَ، وَ يُبْصِرُ ما فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ، لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ، وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ. لا تُغْشى‏ بَصَرَهُ الظُّلُماتُ، وَ لا يُسْتَتَرُ عَنْهُ بِسِتْرٍ، وَ لا يُوارِي مِنْهُ جِدارٌ، وَ لا يَغِيبُ عَنْهُ بَرٌّ وَ لا بَحْرٌ

وَ لا يَكِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ ما فِي أَصْلِهِ، وَ لا قَلْبٌ ما فِيهِ، وَ لا يَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِيرٌ وَ لا كَبِيرٌ، وَ لا يَسْتَخْفى مِنْهُ صَغِيرٌ لِصِغَرِهِ، وَ لا يَخْفى‏ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ، هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ، لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، ذلِكَ اللَّهُ.

سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَ النُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوى‏، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُرى‏ وَ ما لا يُرى‏، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏‏[۶]


منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.
  2. مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۶.
  3. کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.
  4. «شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید:۲۳ فروردین ۱۴۰۲ش.
  5. ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، صص۳۷۲- ۳۷۳.
  6. ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۷۲- ۳۷۳.