امام علی(ع) جمع‌کننده قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (بارگزاری اولیه) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (تکمیل و بارگزاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
دلائلي كه ثابت مي كند | دلائلي كه ثابت مي كند امام علي(ع) قرآن را جمع آوري كرده است، بنويسيد. | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
بر اساس | ==امام علی نخستین جمع کننده قرآن== | ||
بر اساس شواهد تاریخی و برخی احادیث، كه در منابع [[اهل سنت]] نيز آمده است، نخستين كسي كه بعد از رحلت [[پيامبر اكرم(ص)]] اقدام به جمع آوري [[قرآن كريم]] كرد و آن را تدوين و تنظيم نمود، [[حضرت علي بن ابيطالب(ع)]] بود. در ذیل به برخی از این روایات اشاره می گردد. | |||
* ابوبكر حضرمي از [[امام صادق(ع)]] روايت كرده است، كه پيامبر اكرم(ص) به حضرت علي(ع) فرمود: «اي علي! اين قرآن در كنار بستر من، ميان صحيفه ها و حرير و كاغذ ها قرار دارد ، قرآن را جمع كن و آن را آن گونه كه يهوديان، [[تورات]] خود را از بين بردند، ضايع نكنيد». <ref>ر.ك: زنجاني، عبدالله، تاريخ القرآن، تهران، مكتبه صدر، ۱۳۸۷، ص۵۳.</ref> | |||
*حضرت علي(ع) پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) كه از همه آشناتر به قرآن بود در خانه خود به انزوا نشست و قرآن كريم را جمع آوري و تدوين كرد. از ابن عباس در ذيل آيه {{قرآن|لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ. إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ<ref>. قيامت / ۱۷- ۱۶.</ref> نقل شده كه علي بن ابيطالب(ع) پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) قرآن را به مدت شش ماه جمع آوري كرد.<ref>ر.ك: مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، مؤسسه طور، ۱۳۷۰، ج۸۹ ، ص۵۲.</ref> | |||
*ابن سيرين مي گويد: علي(ع) فرمود: «وقتي پيامبر(ص) رحلت كرد، سوگند خوردم كه ردايم را جز براي نماز جمعه به دوش نگيرم تا آن كه قرآن را جمع نمايم.»<ref>ر.ك: سيوطي، جلال الدين، الاتقان في علوم القرآن، دمشق، دار ابن كثير، دارالعلوم الانساني، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۸۳.</ref> | |||
*محمد بن سيرين از عكرمه نقل كرده است كه: پس از [[بيعت]] مردم با [[ابوبكر]]، [[علي بن ابي طالب(ع)]] در خانه نشست، به ابوبكر گزارش دادند كه او از بيعت با تو كراهت دارد، ابوبكر آن حضرت را خواست و گفت: از بيعت با من سرباز زدي؟ علي(ع) فرمود: «ديدم در كتاب خدا چيزهايي افزوده مي شود، پس با خودم گفتم كه جز براي نماز ردا بر دوش نگيرم، تا آن كه قرآن را جمع نمايم. ابوبكر گفت: چه كار شايسته اي!» | |||
محمد بن سيرين مي گويد: از عكرمه پرسيدم: آيا ديگران قرآن را به ترتيب نزول تأليف نمودند؟ وي پاسخ داد: اگر جن و انس جمع گردند تا تأليفي مانند تأليف علي ابن ابي طالب داشته باشند، توانايي آن را نخواهند داشت.<ref>ر.ك: الاتقان، همان، تاريخ القرآن، ص۴۸.</ref> | |||
==مصحف امام علی ودیعه امامت== | |||
البته مصحفي كه امام علي(ع) تدوين و جمع آوری کرد، به مردم ارائه شد. ولي به دلائلي كه در جاي خود بحث شده، مورد پذيرش قرار نگرفت و آن مصحف به عنوان [[وديعه امامت]] بعد از حضرت علي(ع) به [[امامان معصوم(ع)]] يكي پس از ديگري رسيده است. | |||
مصحف امام علي(ع) از نظر تعداد آيات، سوره ها و كلمات، هيچ تفاوتي با مصحف كنوني نداشت، تنها سوره ها به [[ترتيب نزول]] تنظيم شده بودند و بر اساس قرائت پيامبر اكرم(ص) بود و شأن نزول آيات و سوره ها و نام افرادي كه آيات و سوره هاي در شأن آن ها بود ذكر شده بود و ... .<ref>براي آگاهي بيشتر ر.ك: معرفت، محمد هادي، علوم قرآني، قم، مؤسسه انتشاراتي التمهيد، ۱۳۷۸ش.</ref> | |||
مصحف امام علي(ع) از نظر تعداد آيات، سوره ها و كلمات، هيچ تفاوتي با مصحف كنوني نداشت، تنها سوره ها به ترتيب نزول تنظيم شده بودند و بر اساس قرائت پيامبر اكرم(ص) بود و شأن نزول آيات و سوره ها و نام افرادي كه آيات و سوره هاي در شأن آن ها بود ذكر شده بود و ... .<ref>براي آگاهي بيشتر ر.ك: معرفت، محمد هادي، علوم قرآني، قم، مؤسسه انتشاراتي التمهيد، ۱۳۷۸ش.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۴۰: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = - | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۲
سؤال
دلائلي كه ثابت مي كند امام علي(ع) قرآن را جمع آوري كرده است، بنويسيد.
امام علی نخستین جمع کننده قرآن
بر اساس شواهد تاریخی و برخی احادیث، كه در منابع اهل سنت نيز آمده است، نخستين كسي كه بعد از رحلت پيامبر اكرم(ص) اقدام به جمع آوري قرآن كريم كرد و آن را تدوين و تنظيم نمود، حضرت علي بن ابيطالب(ع) بود. در ذیل به برخی از این روایات اشاره می گردد.
- ابوبكر حضرمي از امام صادق(ع) روايت كرده است، كه پيامبر اكرم(ص) به حضرت علي(ع) فرمود: «اي علي! اين قرآن در كنار بستر من، ميان صحيفه ها و حرير و كاغذ ها قرار دارد ، قرآن را جمع كن و آن را آن گونه كه يهوديان، تورات خود را از بين بردند، ضايع نكنيد». [۱]
- حضرت علي(ع) پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) كه از همه آشناتر به قرآن بود در خانه خود به انزوا نشست و قرآن كريم را جمع آوري و تدوين كرد. از ابن عباس در ذيل آيه {{قرآن|لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ. إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ[۲] نقل شده كه علي بن ابيطالب(ع) پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) قرآن را به مدت شش ماه جمع آوري كرد.[۳]
- ابن سيرين مي گويد: علي(ع) فرمود: «وقتي پيامبر(ص) رحلت كرد، سوگند خوردم كه ردايم را جز براي نماز جمعه به دوش نگيرم تا آن كه قرآن را جمع نمايم.»[۴]
- محمد بن سيرين از عكرمه نقل كرده است كه: پس از بيعت مردم با ابوبكر، علي بن ابي طالب(ع) در خانه نشست، به ابوبكر گزارش دادند كه او از بيعت با تو كراهت دارد، ابوبكر آن حضرت را خواست و گفت: از بيعت با من سرباز زدي؟ علي(ع) فرمود: «ديدم در كتاب خدا چيزهايي افزوده مي شود، پس با خودم گفتم كه جز براي نماز ردا بر دوش نگيرم، تا آن كه قرآن را جمع نمايم. ابوبكر گفت: چه كار شايسته اي!»
محمد بن سيرين مي گويد: از عكرمه پرسيدم: آيا ديگران قرآن را به ترتيب نزول تأليف نمودند؟ وي پاسخ داد: اگر جن و انس جمع گردند تا تأليفي مانند تأليف علي ابن ابي طالب داشته باشند، توانايي آن را نخواهند داشت.[۵]
مصحف امام علی ودیعه امامت
البته مصحفي كه امام علي(ع) تدوين و جمع آوری کرد، به مردم ارائه شد. ولي به دلائلي كه در جاي خود بحث شده، مورد پذيرش قرار نگرفت و آن مصحف به عنوان وديعه امامت بعد از حضرت علي(ع) به امامان معصوم(ع) يكي پس از ديگري رسيده است.
مصحف امام علي(ع) از نظر تعداد آيات، سوره ها و كلمات، هيچ تفاوتي با مصحف كنوني نداشت، تنها سوره ها به ترتيب نزول تنظيم شده بودند و بر اساس قرائت پيامبر اكرم(ص) بود و شأن نزول آيات و سوره ها و نام افرادي كه آيات و سوره هاي در شأن آن ها بود ذكر شده بود و ... .[۶]
منابع
- ↑ ر.ك: زنجاني، عبدالله، تاريخ القرآن، تهران، مكتبه صدر، ۱۳۸۷، ص۵۳.
- ↑ . قيامت / ۱۷- ۱۶.
- ↑ ر.ك: مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، مؤسسه طور، ۱۳۷۰، ج۸۹ ، ص۵۲.
- ↑ ر.ك: سيوطي، جلال الدين، الاتقان في علوم القرآن، دمشق، دار ابن كثير، دارالعلوم الانساني، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۸۳.
- ↑ ر.ك: الاتقان، همان، تاريخ القرآن، ص۴۸.
- ↑ براي آگاهي بيشتر ر.ك: معرفت، محمد هادي، علوم قرآني، قم، مؤسسه انتشاراتي التمهيد، ۱۳۷۸ش.