آرزوی مرگ از حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
{{سوال}}
{{سوال}}
آرزوی مرگ کردن حضرت مریم(س) برای چه بود؟{{پایان سوال}}
آرزوی مرگ کردن حضرت مریم(س) برای چه بود؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}در قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان آرزوی مرگ کرده است: {{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
براساس آیات قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان<ref>طیب، اطيب البيان في تفسير القرآن، ج۸، ص۴۳۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش.</ref>، آرزوی مرگ کرد: {{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}} این آیه، نشان از وضعیت سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.<ref name=":0">مدرسی، محمدتقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۲، تهران، دار محبی الحسین، ۱۴۱۹ق.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین نباشد، اشکالی ندارد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۵، ص۱۷۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.</ref>


آرزویی که حضرت مریم(س) در شرایط سخت زایمان داشته است، بیشتر بخاطر ترسی بوده که از تهمت و سخنان ناروای قوم خود داشته است؛ و البته شرایط خاص آن حضرت که زایمان در تنهایی و بدون امکانات داشتند، وضع بسیار سختی را بر ایشان حاکم کرده بود که شاید گفتن چنین سخنی، معلول این احوالات سخت هم باشد.
حضرت مریم ازدواج نکرده بود و [[باردار شدن حضرت مریم|باردار شدن او]] به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.<ref>طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.<ref>طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> قرآن تنها کلام مریم را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او، سخنی نمی‌گوید.<ref name=":1">فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref>


آیه ۱۶ تا ۳۴ سوره مریم(س) مربوط به حضرت مریم و چگونگی حامله شدن او و به دنیا آوردن فرزندش و مقابله قومش با این اتفاق غیرعادی و… می‌باشد. بنابر آیات قبل، حضرت مریم(س) به اراده خدا به کاهنان بیت‌المقدس سپرده شده تا در آنجا نشو نما کند و او در کناری از آن معبد جایگاهی برای عبادت ساخته و جدا از کاهنان به عبادت مشغول بود که روح و ملک مقرب خدا بر او به صورت انسانی ظاهر و نمایان شده و به وی وعده فرزنددار شدن می‌دهد حضرت مریم(س) در جواب با تعجب می‌گوید چگونه من بدون داشتن رابطه حلال با مردی فرزند دار می‌شوم و فرشته جواب می‌دهد که این اراده خداست و هر کاری (از جمله فرزند دار شدن تو بدون این که با مردی به حلال رابطه داشته باشی) بر او آسان است و به اراده خدا مریم حامله می‌شود و قبل از وضع حمل به خاطر ترس از تهمت بنی اسرائیل و کاهنان معبد که مخالف او بوده و دنبال بهانه ای برای ریختن آبرویش بودند از معبد بیرون رفته سر به بیابان می‌نهد و در بیابان، درد وضع حمل او را به سوی تنه درخت خرمای خشکیده‌ای می‌کشاند و در آن حال آرزو می‌کند که ای کاش قبل از این مرده بودم و این آرزو و حالت آن حضرت به چند دلیل بود:
مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد<ref name=":2" />:


# به خاطر تهمتی که به او خواهند زد.
* مریم در میان [[بنی‌اسرائیل]] مشهور به [[زهد]] بود که [[کسانی که خداوند دوست می‌دارد|خداوند]] رزق بهشتی برای او می‌فرستاد. او با موقعیت اجتماعی و شهرتی که داشت از اینکه بدون شوهر دارای فرزند شده، می‌ترسید<ref name=":1" /> و از تهمت‌های آنان بیم داشت.<ref name=":2" />
# بدون قابله و دوست و یاور، در بیابانی تنها، نبودن محلی برای استراحت، آبی برای نوشیدن، غذا برای خوردن، وسیله برای نگاهداری مولود جدید.
* مریم همیشه در حال [[عبادت]]، رها از دنیا و مشغله‌های آن بود. او تا آن زمان، مسئولیت جدی در زندگی نداشت. به یکباره به دوران زایمان رسید در حالی که تنها بود، فردی برای کمک در زایمان او وجود نداشت و او خود را گرفتار در سختی فراوان یافت.<ref name=":0" />
#نبود یک فرد با خرد و رشید و اهل درک و فهم. این زن پاکدامن و عفیف با مولود می‌خواهد به طرف قومی برود که اهل درک و فهم نیستند طبیعی است به خاطر آبروی خود می‌ترسد و از خداوند طلب مرگ می‌کند خداوند متعال در آیه بعد به آن حضرت دلداری می‌دهد که نگران غذا مباش و خداوند بندگان صالح خود را تنها نخواهد گذاشت این است که می‌فرماید: ناگهان از طرف پایین پای حضرت مریم(س) صدا زد که: اندوهگین مباش که خدا از زیر پای تو چشمه ای جاری کرد، و تنه درخت را تکان بده تا رطب تازه بر تو بریزد و بخور و بیاشام و (به دفاع خدا) چشم تو به این مولود روشن باشد و هرگاه کسی از تو درباره این فرزند سئوال کرد، به اشاره بگو من روزه دارم و نمی‌توانم با احدی حرف بزنم.<ref>مریم / ۲۴–۲۶.</ref>
* مریم مشكلات ديگری نیز داشت؛ او با وجود شرايط خاص، در بیابان تنها بود. محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذایی براى خوردن نداشت که اینها شرايط را برای او سخت‌تر کرده بود.<ref name=":2">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref>
==جستارهای وابسته==
* [[طلب مرگ توسط حضرت فاطمه(س)]]
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
۱ـ تفسیر احسن الحدیث، علی اکبر قرشی، ج۶، ص۳۱۶، ذیل آیه.
۲ـ اطیب البیان فی تفسیر القرآن، عبدالحسین طیب، ج۸، ص۴۳۲، ذیل آیه.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = تاریخ
  | شاخه فرعی۱ = تفسیر
  | شاخه فرعی۱ = زنان اسوه
  | شاخه فرعی۲ = مرگ
  | شاخه فرعی۲ = حضرت مریم
  | شاخه فرعی۳ =حضرت مریم
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۷: خط ۳۳:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[es:Deseo de muerte de María (P)]]
[[رده:مرگ]]

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۲

سؤال
آرزوی مرگ کردن حضرت مریم(س) برای چه بود؟
درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


براساس آیات قرآن، حضرت مریم(س) در شرایط سخت زایمان[۱]، آرزوی مرگ کرد: ﴿فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا؛ تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»(مریم:۲۳) این آیه، نشان از وضعیت سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.[۲] محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین نباشد، اشکالی ندارد.[۳]

حضرت مریم ازدواج نکرده بود و باردار شدن او به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.[۴] او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.[۵] قرآن تنها کلام مریم را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او، سخنی نمی‌گوید.[۶]

مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد[۷]:

  • مریم در میان بنی‌اسرائیل مشهور به زهد بود که خداوند رزق بهشتی برای او می‌فرستاد. او با موقعیت اجتماعی و شهرتی که داشت از اینکه بدون شوهر دارای فرزند شده، می‌ترسید[۶] و از تهمت‌های آنان بیم داشت.[۷]
  • مریم همیشه در حال عبادت، رها از دنیا و مشغله‌های آن بود. او تا آن زمان، مسئولیت جدی در زندگی نداشت. به یکباره به دوران زایمان رسید در حالی که تنها بود، فردی برای کمک در زایمان او وجود نداشت و او خود را گرفتار در سختی فراوان یافت.[۲]
  • مریم مشكلات ديگری نیز داشت؛ او با وجود شرايط خاص، در بیابان تنها بود. محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذایی براى خوردن نداشت که اینها شرايط را برای او سخت‌تر کرده بود.[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. طیب، اطيب البيان في تفسير القرآن، ج۸، ص۴۳۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مدرسی، محمدتقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۲، تهران، دار محبی الحسین، ۱۴۱۹ق.
  3. مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۵، ص۱۷۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.
  4. طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  5. طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.