اهمیت و فضیلت نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

در دین اسلام، نخستین و مهم‌ترین وظیفهٔ عبادی به جای آوردن نماز است که وسیله‌ای برای پیوند و گفتگو با خداوند است.<ref>جمعی از نویسندگان، «اسلام»، بخش «نماز»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref> در [[روایات]] تعابیر زیادی درباره فضیلت و اهمیت نماز وجود دارد. از پیامبر(ص) نقل شده که گناهانِ بنده مسلمان در حال نمازِ خالصانه فرو می‌ریزد، همانگونه که برگ از درخت فرو می‌ریزد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۱۲.</ref> و نیز گفته است برپادارنده دین، نماز است. و نیز نماز، ستون دین شما است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۲۴.</ref> [[امام رضا(ع)]] درباره نماز گفته است که وسیله تقرّب هر پرهیزگاری است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۲۶.</ref>

مفسران در بین عبادات هیچ‌یک را به مرتبهٔ نماز نمی‌دانند و معتقدند نماز متکفل سعادت بشر است و قبولی آن موجب قبولی جمیع اعمال است.<ref>خمینی، سید روح‌الله، آداب نماز، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶.</ref> مهم‌ترین آثار نماز، بیدار ساختن انسان و پایان دادن به خود فراموشی است؛ زیرا هنگامی که یاد خدا به میان آمد، وضع انسان به کلی دگرگون می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref> نماز مهمترین رابطه خلق و خالق است که هر گاه با آدابش انجام گیرد زمینه مطمئنی برای همه خوبی‌ها و نیکی‌ها خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تهران، برگزیده تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲، ج۳، ص۲۴۲.</ref> یکی از عوامل تقرب انسان به خداوند، عبودیت و بندگی است که نماز از مهمترین مصادیق آن است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمت‌الله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref>

[[خاشعین]] در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری می‌جویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز می‌گذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> قرآن یکی از اوصاف محسنین و اولواالاباب<ref>سوره رعد آیه ۲۲.</ref> را نمازگزاردن دانسته است.<ref>سوره لقمان آیه ۴</ref>

مفسران گفته‌اند نماز اقبال به خدا، و پناه‌بردن به او است؛ روح ایمان را زنده می‌سازد، و به آدمی می‌فهماند که به جایی تکیه دارد که ازبین‌رفتنی نیست، و به سببی دست زده که پاره‌شدنی نیست.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان‏، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۲۹.</ref> در [[کافی]] از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است که هر وقت امری و پیشامدی [[علی(ع)]] را به وحشت می‌انداخت، برمی‌خاست، و به نماز می‌ایستاد، و می‌فرمود: «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ؛ از صبر و نماز کمک بگیرید.»<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان‏، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۳۰.</ref>

از امام صادق(ع) نقل شده است «چه منع می‌کند یکی از شما را که چون غمی از غم‌های دنیا به او برسد وضو سازد و در مسجد رود و دو رکعت نماز بگذارد و در آن دعا کند تا حق‌تعالی رفع غم او نماید چه او فرموده که وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ.»<ref>کاشانی، ملا فتح‌الله، تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین، تهران، کتابفروشی محمد حسن علمی، ۱۳۳۶، ج۱، ص۱۷۸.</ref>