قوارع: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۵: خط ۵:
[[پرونده:قوارع القرآن.jpg|بندانگشتی|کتاب قوارع القرآن نوشته ابی‌عمرو محمد بن یحیی در موضوع خواص برخی سوره‌ها و آیات]]
[[پرونده:قوارع القرآن.jpg|بندانگشتی|کتاب قوارع القرآن نوشته ابی‌عمرو محمد بن یحیی در موضوع خواص برخی سوره‌ها و آیات]]
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[معوذتین|سوره معوذتین]] (فلق و ناس)، [[سوره یس]]، [[آیة الکرسی|آیة‌الکرسی]] و دو آیه آخر سوره بقره<ref>سوره بقره: آیه285 و 286</ref> قَوارِع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند.<ref>سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.</ref> قوارع جمعِ قارعه به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1408 هـ. ق، ج 11، ماده قرع.</ref>
[[معوذتین|سوره معوذتین]] (فلق و ناس)، [[سوره یس]]، [[آیة الکرسی|آیة‌الکرسی]] و دو آیه آخر سوره بقره<ref>سوره بقره: آیه۲۸۵ و ۲۸۶.</ref> قَوارِع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند.<ref>سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref> قوارع جمعِ قارعه به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق، ج۱۱، ماده قرع.</ref>


در علت نامیده شدن این سوره‌ها به قوارع گفته شده که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به آن‌ها در پناه و حمایت خداوند قرار می‌گیرند. تسلط شیطان به واسطه این آیات و سوره‌ها بر مؤمنان از بین می‌رود.<ref>سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.</ref>{{پایان پاسخ}}
در علت نامیده شدن این سوره‌ها به قوارع گفته شده که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به آن‌ها در پناه و حمایت خداوند قرار می‌گیرند. تسلط شیطان به واسطه این آیات و سوره‌ها بر مؤمنان از بین می‌رود.<ref>سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref>{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۲

سؤال

قوارع القرآن را توضیح دهید؟

کتاب قوارع القرآن نوشته ابی‌عمرو محمد بن یحیی در موضوع خواص برخی سوره‌ها و آیات

سوره معوذتین (فلق و ناس)، سوره یس، آیة‌الکرسی و دو آیه آخر سوره بقره[۱] قَوارِع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند.[۲] قوارع جمعِ قارعه به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.[۳]

در علت نامیده شدن این سوره‌ها به قوارع گفته شده که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به آن‌ها در پناه و حمایت خداوند قرار می‌گیرند. تسلط شیطان به واسطه این آیات و سوره‌ها بر مؤمنان از بین می‌رود.[۴]


منابع

  1. سوره بقره: آیه۲۸۵ و ۲۸۶.
  2. سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۰.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق، ج۱۱، ماده قرع.
  4. سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۰.