مصحف فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها
(←محتوا) |
(←محتوا) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
* یادکرد از [[انبیاء الهی(ع)]] و نام آنان و اوصیای آنان<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۲۶، ص ۱۸.</ref> | * یادکرد از [[انبیاء الهی(ع)]] و نام آنان و اوصیای آنان<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۲۶، ص ۱۸.</ref> | ||
* نام تمامی پادشاهان و حاکمان تا روز قیامت.<ref>محمد بن احمد الفتال النیسابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref> | * نام تمامی پادشاهان و حاکمان تا روز قیامت.<ref>محمد بن احمد الفتال النیسابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref> | ||
عبدالحسین شرف‌الدین از عالمان شیعه، به وجود مطالب دیگری در این مصحف از جمله امثال و حِکَم، موعظه و اخبار اشاره کرده است.<ref>السید عبدالحسین شرف الدین، المراجعات، قم، المجمع العالمی لاهل البیت(ع)، ص ۶۰۳.</ref> این نظر توسط بعضی محققان رد شده است.<ref>السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۷۲.</ref> | * [[عبدالحسین شرف‌الدین]] از عالمان شیعه، به وجود مطالب دیگری در این مصحف از جمله امثال و حِکَم، موعظه و اخبار اشاره کرده است.<ref>السید عبدالحسین شرف الدین، المراجعات، قم، المجمع العالمی لاهل البیت(ع)، ص ۶۰۳.</ref> این نظر توسط بعضی محققان رد شده است.<ref>السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۷۲.</ref> | ||
* برخی دیگر از محققان با استناد به روایتی<ref>محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۷، ص ۳۷-۴۱.</ref> (که در آن از کتابی با عنوان [[کتاب فاطمه(س)]] مشتمل بر جزئیات احکام شرعی یاد شده) تصریح کرده‌اند که این مصحف مشتمل بر تمام احکام تفصیلی شرعی و جزئیات قوانین جزائی نیز بوده است.<ref>محمدکاظم القزوینی، فاطمة الزهراء(س) من المهد الی اللحد، بی‌جا، بی‌نا، ص ۹۶.</ref> سید محمدحسین فضل‌الله این نظر را تأیید کرده و کتاب فاطمه(س) را با مصحف فاطمه(س) یکی دانسته است.<ref>السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۶۷.</ref> عده‌ای از محققان این نظر را رد کرده‌اند.<ref>السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۱، ص ۳۵۶.</ref> همچنین، احتمال داده شده که کتاب فاطمه(س) غیر از مصحف فاطمه(س) باشد و مراد از فاطمه در عنوان کتاب فاطمه(س) [[فاطمه بنت الحسین(ع)]] باشد.<ref>السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۸۱.</ref> | |||
برخی دیگر از محققان با استناد به روایتی<ref>محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۷، ص ۳۷-۴۱.</ref> که در آن از کتابی | * [[سیدحسین مدرسی طباطبایی]]، شیعه‌شناس و استاد حقوق اسلامی دانشگاه پرینستون، مصحف فاطمه(س) را مشتمل بر مطالبی دانسته که تقریباً در تمام موارد در زمینه اندیشه‌های باطنی شیعه از آن یاد شده است.<ref>سید حسین مدرسی طباطبایی، میراث مکتوب شیعه، قم، نشر مورخ، ص ۴۱.</ref> این نظر او مورد نقد قرار گرفته است.<ref>محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۸۲.</ref> | ||
== شبهات درباره مصحف == | == شبهات درباره مصحف == | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۲
مصحف فاطمه(س) چه کتابی است؟ آیا این کتاب به نام خواهر قرآن نیز مشهور است؟
مصحف فاطمه(س)، مطابق برخی روایات اهل‌بیت(ع)، کتاب حضرت فاطمه(س) است. این کتاب را جبرئيل پس از وفات رسول خدا(ص) بر آن حضرت املا کرده و حضرت علی(ع) آن را جمع‌آوری و تدوین کرده است.
مصحف فاطمه(س) در دسترس کسی نبوده و نزد امامان شیعه(ع) محفوظ است. محتوای این مصحف متضمن مطالبی چون بیان رویدادهای آینده و سرنوشت فرزندان حضرت فاطمه(س) است. در منابع، اطلاعی درباره اینکه این کتاب خواهر قرآن خوانده شده باشد وجود ندارد.
معرفی و ویژگی‌ها
روایات اهل‌بیت(ع) از مصحف فاطمه(س) یاد کرده‌اند.[۱] برخی از این روایات، سندهای صحیحی دارند و به همین دلیل، در اصل وجود چنین کتابی تردید نشده است.[۱] از جمله روایات صحیح، نقلی است از امام صادق(ع) که در پاسخ به سؤال یکی از شیعیان درباره مصحف فاطمه(س) جزئیاتی از جمله املا این مصحف در دوران هفتاد و پنج روزه حیات حضرت فاطمه(س) پس از رسول خدا(ص) بوده است.[۲]
روایات مربوط به وجود مصحف فاطمه در قدیمی‌ترین منابع روایی شیعه، چون بصائر الدرجات الکبری[۳] و الکافی[۴] آمده است. بیشترین روایات مربوط به این مصحف را علامه مجلسی در باب‌های مربوط به علوم اهل‌بیت(ع) آورده است.[۵]
بنا بر روایات اهل‌بیت(ع)، این مصحف به دست کسی نرسیده و نزد امامان شیعه محفوظ است.[۶] در برخی از این روایات حجم این مصحف سه برابر قرآن برشمرده شده است.[۷] از وجود چنین مصحفی در زمینه معارف باطنی شیعی استفاده شده است.[۸]
اختلاف در محتوای برخی روایات پیرامون مصحف فاطمه و گاه تعارض ظاهری آنها موجب شده تا داوری‌های محققان در مورد جزئیات این مصحف یکسان نباشد.[۹]
املاکننده و کاتب
درباره املاکننده مصحف فاطمه(س)، روایت افراد مختلفی را نام برده‌اند؛ خدا، فرشته، جبرئیل و رسول خدا(ص) از جمله افراد ذکر شده در روایات هستند.[۱۰] علامه مجلسی میان این روایات جمع کرده و آن‌را بهترین وجه جمع میان این اقوال دانسته‌اند.[۱۱] او مراد از رسول الله در این روایات را همان جبرئیل دانسته است.[۱۲] عالمان دیگری از جمله سید محسن امین عاملی[۱۳]، سید جعفر مرتضی عاملی[۱۴] و سید محمدحسین فضل‌الله[۱۵] راهی برای جمع این روایات ابراز داشته‌اند.
همه عالمان شیعه و تمام روایاتی که از این مصحف نام برده‌اند، کاتب و تدوین کننده این مصحف را امام علی(ع) معرفی کرده‌اند.[۱۶]
محتوا
مصحف فاطمه(س) را مشتمل بر مطالبی دانسته‌اند:
- جایگاه رسول خدا(ص) و آینده فرزندان حضرت فاطمه(س)[۱۷]
- بیان رویدادهای آینده[۱۸]
- یادکرد از انبیاء الهی(ع) و نام آنان و اوصیای آنان[۱۹]
- نام تمامی پادشاهان و حاکمان تا روز قیامت.[۲۰]
- عبدالحسین شرف‌الدین از عالمان شیعه، به وجود مطالب دیگری در این مصحف از جمله امثال و حِکَم، موعظه و اخبار اشاره کرده است.[۲۱] این نظر توسط بعضی محققان رد شده است.[۲۲]
- برخی دیگر از محققان با استناد به روایتی[۲۳] (که در آن از کتابی با عنوان کتاب فاطمه(س) مشتمل بر جزئیات احکام شرعی یاد شده) تصریح کرده‌اند که این مصحف مشتمل بر تمام احکام تفصیلی شرعی و جزئیات قوانین جزائی نیز بوده است.[۲۴] سید محمدحسین فضل‌الله این نظر را تأیید کرده و کتاب فاطمه(س) را با مصحف فاطمه(س) یکی دانسته است.[۲۵] عده‌ای از محققان این نظر را رد کرده‌اند.[۲۶] همچنین، احتمال داده شده که کتاب فاطمه(س) غیر از مصحف فاطمه(س) باشد و مراد از فاطمه در عنوان کتاب فاطمه(س) فاطمه بنت الحسین(ع) باشد.[۲۷]
- سیدحسین مدرسی طباطبایی، شیعه‌شناس و استاد حقوق اسلامی دانشگاه پرینستون، مصحف فاطمه(س) را مشتمل بر مطالبی دانسته که تقریباً در تمام موارد در زمینه اندیشه‌های باطنی شیعه از آن یاد شده است.[۲۸] این نظر او مورد نقد قرار گرفته است.[۲۹]
شبهات درباره مصحف
برخی از اهل سنت با توجه به وجود لفظ مصحف در عنوان مصحف فاطمه(س) و محدود کردن این لفظ به قرآن شیعه را متهم کرده‌اند که قرآن دیگری غیر از قرآن موجود در میان مسلمانان دارند. از جمله این افراد می‌توان به عبدالله القصیمی، نویسنده سلفی عربستانی، اشاره کرد.[۳۰] در پاسخ به این نظر برخی محققان مدعی شده‌اند که علمای شیعه اتفاق نظر دارند که مصحف فاطمه(س) مشتمل بر قرآن نیست.[۳۱] مستند این عدم اشتمال از نظر آنان روایات بسیاری است که درباره مصحف فاطمه(س) از امامان شیعه(ع) نقل شده و در قریب به اتفاق آنان با تعابیر گوناگون تصریح شده است که مصحف فاطمه(س) مشتمل بر قرآن نیست.[۳۲]
مطالعه بیشتر
- پژوهش‌گونه‌ای درباره مصحف فاطمه(ع)، محمدعلی مهدوی‌راد، نشر مشعر.
- حقیقة مصحف فاطمة(ع) عند الشیعه، اکرم برکات، دارالصفوة.
- مصحف فاطمی: پژوهشی در مصحف فاطمه(س)، عبدالله امینی، انتشارات دلیل ما.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص
- ↑ محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۱، ص ۵۹۹-۶۰۰.
- ↑ محمد بن الحسن الصفار القمی، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم، محسن بن عباسعلی کوچه‌باغی، قم، مكتبة آية الله المرعشي النجفي، ص ۱۷۰-۱۸۱.
- ↑ محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۱، ص ۵۹۲-۶۰۲.
- ↑ محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۲۶، ص ۴۹.
- ↑ محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۱، ص ۵۹۳.
- ↑ محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۱، ص ۵۹۵.
- ↑ سید حسین مدرسی طباطبایی، میراث مکتوب شیعه، قم، نشر مورخ، ص ۴۱.
- ↑ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۶۵.
- ↑ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۶۸.
- ↑ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۷۲.
- ↑ محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۲۶، ص ۴۲.
- ↑ السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۱، ص ۳۵۷.
- ↑ السید جعفر مرتضی العاملی، مأساة الزهراء(س) شبهات و ردود، بیروت، دارالسیرة، ج۱، ص ۱۱۶.
- ↑ السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۵۱.
- ↑ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۷۳.
- ↑ محمد بن الحسن الصفار القمی، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم، محسن بن عباسعلی کوچه‌باغی، قم، مكتبة آية الله المرعشي النجفي، ص ۱۷۴.
- ↑ محمد بن احمد الفتال النیسابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.
- ↑ محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۲۶، ص ۱۸.
- ↑ محمد بن احمد الفتال النیسابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.
- ↑ السید عبدالحسین شرف الدین، المراجعات، قم، المجمع العالمی لاهل البیت(ع)، ص ۶۰۳.
- ↑ السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۷۲.
- ↑ محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۷، ص ۳۷-۴۱.
- ↑ محمدکاظم القزوینی، فاطمة الزهراء(س) من المهد الی اللحد، بی‌جا، بی‌نا، ص ۹۶.
- ↑ السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۶۷.
- ↑ السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۱، ص ۳۵۶.
- ↑ السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۸۱.
- ↑ سید حسین مدرسی طباطبایی، میراث مکتوب شیعه، قم، نشر مورخ، ص ۴۱.
- ↑ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۸۲.
- ↑ ثامر هاشم حبيب العميدي، دفاع عن الكافي: دراسة نقدية مقارنة لأهم الطعون والشبهات المثارة حول كتاب الكافي للشيخ الكليني، قم، مرکز الغدیر للدرسات الاسلامیة، ج ۲، ص ۳۵۳.
- ↑ محمدعلی مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ج ۳، ص ۷۵.
- ↑ محمد بن الحسن الصفار القمی، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم، محسن بن عباسعلی کوچه‌باغی، قم، مكتبة آية الله المرعشي النجفي، ص ۱۷۰؛ نیز: محمد بن یعقوب الکلینی، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۱، ص ۵۹۵.