سوره‌های طواسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۴: خط ۴:
    {{پایان سوال}}
    {{پایان سوال}}
    {{پاسخ}}
    {{پاسخ}}
    سه سوره‌ه‌ای که با [[حروف مقطعه]] «طس» و«طسم» شروع می‌شوند ([[سوره شعراء]]، [[سوره نمل]]، [[سوره قصص]]) سوره‌های طواسین نام دارند.
    '''سوره‌های طواسین''' سه سوره‌ی [[سوره شعراء|شعراء]]، [[سوره نمل|نمل]]، [[سوره قصص|قصص]] هستند که با [[حروف مقطعه]] «طس» یا «طسم» شروع شده‌اند.


    از امام صادق(ع‏) در فضیلت تلاوت سوره‌های طواسین، نقل شده که خواننده طواسین در شب جمعه، از اولیاءالله خواهد بود و در جوار و سایه حمایت خداوند قرار مى‌‏گیرد. در دنیا هرگز به او سختی نمی‌رسد و در آخرت از بهشت به او داده می‌شود تا راضی شود، بلکه از رضایتش فراتر داده می‌شود.<ref>عاملی، حر، وسائل الشیعة، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۴۱۱.</ref>. علامه حلی در کتاب تذکرة الفقهاء تلاوت سوره‌های طواسین در شب جمعه را مستحب دانسته است.<ref>علامه حلی، تذکرةالفقهاء، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۱۷.</ref>
    از امام صادق(ع‏) در فضیلت تلاوت سوره‌های طواسین، نقل شده که خواننده طواسین در شب جمعه، از اولیاءالله خواهد بود و در جوار و سایه حمایت خداوند قرار مى‌‏گیرد. در دنیا هرگز به او سختی نمی‌رسد و در آخرت از بهشت به او داده می‌شود تا راضی شود، بلکه از رضایتش فراتر داده می‌شود.<ref>عاملی، حر، وسائل الشیعة، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۴۱۱.</ref>. علامه حلی در کتاب تذکرة الفقهاء تلاوت سوره‌های طواسین در شب جمعه را مستحب دانسته است.<ref>علامه حلی، تذکرةالفقهاء، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۱۷.</ref>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۶

    سؤال

    سوره‌های طواسین و علت نام گذاری آنها به این نام چیست؟

    سوره‌های طواسین سه سوره‌ی شعراء، نمل، قصص هستند که با حروف مقطعه «طس» یا «طسم» شروع شده‌اند.

    از امام صادق(ع‏) در فضیلت تلاوت سوره‌های طواسین، نقل شده که خواننده طواسین در شب جمعه، از اولیاءالله خواهد بود و در جوار و سایه حمایت خداوند قرار مى‌‏گیرد. در دنیا هرگز به او سختی نمی‌رسد و در آخرت از بهشت به او داده می‌شود تا راضی شود، بلکه از رضایتش فراتر داده می‌شود.[۱]. علامه حلی در کتاب تذکرة الفقهاء تلاوت سوره‌های طواسین در شب جمعه را مستحب دانسته است.[۲]


    منابع

    1. عاملی، حر، وسائل الشیعة، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۴۱۱.
    2. علامه حلی، تذکرةالفقهاء، قم، آل‌البیت، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۱۷.