مهدویت نوعیه و شخصیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | |||
{{مهدویت-عمودی}} | |||
مهدویت شخصی به این معنا است که [[مهدی موعود(ع)]] شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است. شیعیان به مهدویت شخصیه اعتقاد دارند. در مقابل، اهل سنت مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در [[آخرالزمان]] شخصی از ذریه [[پیامبر اکرم(ص)]] به نام مهدی متولد می‌شود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد. | مهدویت شخصی به این معنا است که [[مهدی موعود(ع)]] شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است. شیعیان به مهدویت شخصیه اعتقاد دارند. در مقابل، اهل سنت مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در [[آخرالزمان]] شخصی از ذریه [[پیامبر اکرم(ص)]] به نام مهدی متولد می‌شود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد. | ||
به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد | به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد بود. این یکی از اصول اساسی مکتب تشیع است. بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد؛ و حیات و بقاء آن در این عالم وجود ظلّی دارد و فقط در سایه وجود مقدّس امام در هر عصر امکان‌پذیر خواهد بود. [[امام صادق(ع)]] در این‌باره فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که می‌میرد امام است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۷.</ref> | ||
==دلایل اثبات مهدویت شخصی== | ==دلایل اثبات مهدویت شخصی== | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام [[امیر المؤمنین(ع)]] که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نگردد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.</ref> | پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام [[امیر المؤمنین(ع)]] که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نگردد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۶: | ||
* انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی. | * انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی. | ||
* راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی. | * راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۲: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =کلام | | شاخه اصلی =کلام | ||
|شاخه فرعی۱ =مهدویت | | شاخه فرعی۱ =مهدویت | ||
|شاخه فرعی۲ =مهدی‌باوری | | شاخه فرعی۲ =مهدی‌باوری | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۰
مهدویت نوعیه و شخصیه چیست؟
|
مهدویت شخصی به این معنا است که مهدی موعود(ع) شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او فرزند امام حسن عسکری(ع) است. شیعیان به مهدویت شخصیه اعتقاد دارند. در مقابل، اهل سنت مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در آخرالزمان شخصی از ذریه پیامبر اکرم(ص) به نام مهدی متولد می‌شود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد.
به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد بود. این یکی از اصول اساسی مکتب تشیع است. بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد؛ و حیات و بقاء آن در این عالم وجود ظلّی دارد و فقط در سایه وجود مقدّس امام در هر عصر امکان‌پذیر خواهد بود. امام صادق(ع) در این‌باره فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که می‌میرد امام است.[۱]
دلایل اثبات مهدویت شخصی
- امام واسطه فیض تکوین است: اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده جهان هستی فرو می‌پاشد. محمد بن فضیل می‌گوید از حضرت رضا(ع) پرسیدم آیا روزی روی زمین بی امام خواهد بود؟ فرمود: نه، گفتم از امام صادق(ع) روایت شده که اگر روی زمین بی امام باشد، زمین یا بندگان مورد خشم خداوند قرار می‌گیرد. فرمود: نه اصلاً زمینی و بشری نمی‌ماند، همه از بین می‌رفتند.[۲]
بدون وجود امام(ع) و حجت الهی، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز عدم محض خواهند بود.
- امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است. قرآن کتاب همیشگی و زنده انسان‌ها است، پس مخاطب حقیقی آن نیز باید همیشه وجود داشته باشد و این مخاطب حقیقی که قلب و روحش بستر و جایگاه وحی است، بعد از پیامبر اکرم(ص) جز ائمه و امام نمی‌تواند باشد.
پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام امیر المؤمنین(ع) که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نگردد.[۳]
مطالعه بیشتر
- انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی.
- راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی.