روح در آیه «تنزل الملائکة و الروح»: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== معنا و مقصود روح == | == معنا و مقصود روح == | ||
بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ سوره قدر را جبرئیل میدانند. برخی هم آن را وحی می دانند و نیز بعضی گفته اند روح گروهى از فرشتگانند كه ملائكه آنها را نمیبينند و در شب قدر فرود میآيند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.<ref>طبرسی، ترجمه تفسير مجمع البيان، ج۲۷، ص ۲۰۵. و نیز: ابوالفتوح رازی | |||
روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶.</ref> | |||
علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل این آیه میفرمایند: ظاهر آن است که مراد از روح در این آیه، «همان روح از امر پروردگارم میباشد»<ref>. اسراء / ۸۵.</ref><nowiki> است که در سوره اسری آمده است}}.</nowiki><ref>تفسیر المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.</ref> و آن آیه این است که: | علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل این آیه میفرمایند: ظاهر آن است که مراد از روح در این آیه، «همان روح از امر پروردگارم میباشد»<ref>. اسراء / ۸۵.</ref><nowiki> است که در سوره اسری آمده است}}.</nowiki><ref>تفسیر المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.</ref> و آن آیه این است که: | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیه چهار سوره قدر را شرح داده و بفرمایید مقصود از روح چیست؟
متن و ترجمه آیه
﴿ | تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کاری نازل میشوند. قدر:۴ |
﴾ |
معنا و مقصود روح
بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ سوره قدر را جبرئیل میدانند. برخی هم آن را وحی می دانند و نیز بعضی گفته اند روح گروهى از فرشتگانند كه ملائكه آنها را نمیبينند و در شب قدر فرود میآيند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.[۱]
علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل این آیه میفرمایند: ظاهر آن است که مراد از روح در این آیه، «همان روح از امر پروردگارم میباشد»[۲] است که در سوره اسری آمده است}}.[۳] و آن آیه این است که:
کلمه «روح» ۲۱ مرتبه در قرآن شریف آمده و در معنای روحی که در کالبد انسان[۴] است، به معنای وحی،[۵] قرآن[۶] و روح القدس (جبرئیل)[۷] به کار رفته است.
در تفسیر کشاف که یکی از تفسیرهای اهل تسنن است، آمده است: مراد از روح، جبرئیل است. برخی نیز گفتهاند: روح، دسته ای از فرشته هستند که فرشتگان دیگر او را نمیبینند مگر در شب قدر.[۸]
از امام صادق(ع) از روح سؤال کردند: آیا روح همان جبرئیل نیست؟ امام صادق(ع) فرمود: «روح فرشته ای است که از جبرئیل بزرگتر است. چون جبرئیل از ملائک هاست ولی روح بزرگتر از ملائکه میباشد. در واقع روح فرشته بزرگ است و دلیل آن نیز این است که در سوره قدر ملائکه و روح به صورت جدا آمده است. پس ملائکه با روح با هم فرق میکنند و روح همان جبرئیل نیست.»[۹]
در تفسیر مجمع البیان آمده: روح همان جبرئیل است.[۱۰]
منابع
- ↑ طبرسی، ترجمه تفسير مجمع البيان، ج۲۷، ص ۲۰۵. و نیز: ابوالفتوح رازی روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶.
- ↑ . اسراء / ۸۵.
- ↑ تفسیر المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.
- ↑ سجده/ ۹..
- ↑ غافر/ ۱۵.
- ↑ شوری/ ۵۲.
- ↑ بقره/ ۸۷.
- ↑ تفسیر الکشاف، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۴، ص۲۷۳.
- ↑ تفسیر نورالثقلین، قم، دارالتفسیر، چاپ اوّل، ۱۳۸۲، ج۴، ص۶۳۸.
- ↑ تفسیر مجمع البیان، تهران، مکتبه العلمیه الاسلامیه، بی تا، ج۵، ص۵۲۰.