دعای قاموس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
دعای سیفی صغیر یا قاموس دعای کوتاهی است. این دعا با جمله «ربِّ اَدْخلنی فی لُجَّةِ اَحَدِیَّتِک» آغاز می‌شود و با [[صلوات]] بر پیامبر(ص) و خاندان او پایان می‌یابد.<ref>عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۷.</ref> متن دعا حاوی مضامین توحیدی در قالب عباراتی فخیم و پیچیده است که شباهت به برخی دعاهای دیگر امام علی(ع) از جمله [[دعای صباح]] دارد. این موضوع باعث توجه و علاقه برخی عرفای شیعه معاصر به این دعا شده است. [[سید محمدحسین حسینی طهرانی]]، از علما و عرفای معاصر و شاگرد بعضی بزرگان عرفان شیعی، این دعا را دارای مضامین عالی توحیدی می‌داند. او معتقد است که عظمت مقام توحیدی امیرالمؤمنین(ع) در این دعا ظهور و بروز دارد.<ref>سید محمدصادق حسینی طهرانی، نور مجرد (یادنامه آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی)، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ج ۲، ص ۳۶۰.</ref> | دعای سیفی صغیر یا قاموس دعای کوتاهی است. این دعا با جمله «ربِّ اَدْخلنی فی لُجَّةِ اَحَدِیَّتِک» آغاز می‌شود و با [[صلوات]] بر پیامبر(ص) و خاندان او پایان می‌یابد.<ref>عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۷.</ref> متن دعا حاوی مضامین توحیدی در قالب عباراتی فخیم و پیچیده است که شباهت به برخی دعاهای دیگر امام علی(ع) از جمله [[دعای صباح]] دارد. این موضوع باعث توجه و علاقه برخی عرفای شیعه معاصر به این دعا شده است. [[سید محمدحسین حسینی طهرانی]]، از علما و عرفای معاصر و شاگرد بعضی بزرگان عرفان شیعی، این دعا را دارای مضامین عالی توحیدی می‌داند. او معتقد است که عظمت مقام توحیدی امیرالمؤمنین(ع) در این دعا ظهور و بروز دارد.<ref>سید محمدصادق حسینی طهرانی، نور مجرد (یادنامه آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی)، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ج ۲، ص ۳۶۰.</ref> | ||
محدث نوری از توجه «ارباب الطلسمات و التسخیرات» (افرادی که به [[علوم غریبه]] می‌پردازند) به این دعا خبر داده است. توجهی که از خلال شروح غریبی که بر این دعا نوشته‌اند مشخص می‌شود. او افزوده است که این افراد برای این دعا آثار عجیبی برشمرده‌اند. محدث نوری از نقل این شروح و آثار به دلیل عدم اعتماد به این مطالب خودداری کرده است.<ref>حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،</ref> | محدث نوری از توجه «ارباب الطلسمات و التسخیرات» (افرادی که به [[علوم غریبه]] می‌پردازند) به این دعا به دلیل مضامین خاص آن خبر داده است. توجهی که از خلال شروح غریبی که بر این دعا نوشته‌اند مشخص می‌شود. او افزوده است که این افراد برای این دعا آثار عجیبی برشمرده‌اند. محدث نوری از نقل این شروح و آثار به دلیل عدم اعتماد به این مطالب خودداری کرده است.<ref>حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،</ref> | ||
== متن و ترجمه دعا == | == متن و ترجمه دعا == | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۷
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
درباره دعای قاموس توضیح دهید؟
دعای قاموس یا قاموس القدرة نام فرعی دعای سیفی صغیر است. این دعا منسوب به امام علی(ع) است ولی سند معتبری ندارد. دعای قاموس دارای محتوایی عرفانی است.
سند
این دعا اولین بار در کتاب صحیفه ثانیه علویه محدث نوری آمده است. محدث نوری در مقدمه این دعا اشاره می‌کند که این دعا را در مجامع متعدد روایی، که بعضی نفیس و عتیق بوده‌اند، دیده است. او از اشتهار متن دعا نیز خبر می‌دهد و این اشتهار را کمتر از اشتهار مناجات خمس عشر نقل شده از امام سجاد(ع) نمی‌داند. محدث نوری با وجود این دو شاخص متذکر می‌شود که این دعا را در مآخذ قابل اعتماد ندیده است. این موضوع موجب شده است که او فقط اصل این دعا را در کتاب خود بیاورد. محدث نوری این کار را از باب تسامح در ادله سنن و به تأسی از علمای اعلامی که این دعا را در آثار خود نقل می‌کرده‌اند بر می‌شمرد.[۱] شیخ عباس قمی، محدث بزرگ متأخر شیعه و شاگرد محدث نوری، نیز در کتاب مشهور دعای خود مفاتیح الجنان این دعا را آورده است. او توضیحات استاد خود را عیناً در مقدمه این دعا آورده و با این کار نظر محدث نوری درباره این دعا را تأیید کرده است.[۲]
محمد سند، فقیه معاصر شیعه و متخصص رجال و درایه حدیث، در پاسخ به سؤالی درباره جایگاه سندی دعای قاموس بر اهمیت و لزوم استناد دعا به معصومین(ع) به دلیل عصمت و اطلاع آنان بر حقایق تأکید می‌کند. او با اتکا به قاعده من بلغ توسل به متون دعایی که به لحاظ سندی قابل استناد به معصوم(ع) نیستند را ممکن می‌داند. از نظر او دعای سیفی صغیر یا قاموس هم شامل این قاعده است.[۳]
محتوا و مضامین
دعای سیفی صغیر یا قاموس دعای کوتاهی است. این دعا با جمله «ربِّ اَدْخلنی فی لُجَّةِ اَحَدِیَّتِک» آغاز می‌شود و با صلوات بر پیامبر(ص) و خاندان او پایان می‌یابد.[۴] متن دعا حاوی مضامین توحیدی در قالب عباراتی فخیم و پیچیده است که شباهت به برخی دعاهای دیگر امام علی(ع) از جمله دعای صباح دارد. این موضوع باعث توجه و علاقه برخی عرفای شیعه معاصر به این دعا شده است. سید محمدحسین حسینی طهرانی، از علما و عرفای معاصر و شاگرد بعضی بزرگان عرفان شیعی، این دعا را دارای مضامین عالی توحیدی می‌داند. او معتقد است که عظمت مقام توحیدی امیرالمؤمنین(ع) در این دعا ظهور و بروز دارد.[۵]
محدث نوری از توجه «ارباب الطلسمات و التسخیرات» (افرادی که به علوم غریبه می‌پردازند) به این دعا به دلیل مضامین خاص آن خبر داده است. توجهی که از خلال شروح غریبی که بر این دعا نوشته‌اند مشخص می‌شود. او افزوده است که این افراد برای این دعا آثار عجیبی برشمرده‌اند. محدث نوری از نقل این شروح و آثار به دلیل عدم اعتماد به این مطالب خودداری کرده است.[۶]
متن و ترجمه دعا
منابع
- ↑ حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،
- ↑ عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۶-۱۰۷.
- ↑ محمد السند، منهج التکامل الروحی، بیروت، دارالمهجة البیضاء، ص ۲۰۲-۲۰۳.
- ↑ عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۷.
- ↑ سید محمدصادق حسینی طهرانی، نور مجرد (یادنامه آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی)، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ج ۲، ص ۳۶۰.
- ↑ حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،