فلسفه نذری دادن برای اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
| شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = امامت عامه
|شاخه فرعی۲ = توسل
|شاخه فرعی۳ =
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۲: خط ۶:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[نذر]] یعنی انسان خود را مُلزَم کند که برای [[خدا]] کار خوبی را انجام دهد یا کار بدی را ترک کند. اما فلسفه نذری دادن برای [[اهل‌بیت]] ممکن است برای بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع)، تقویت نظام اعتقادی [[شیعه]] یا برای رسیدن به حاجت‌ها باشد که در این صورت، شخص نذر کننده ائمه(ع) را به جهت احترامی که نزد خداوند متعال دارند، واسطه قرار می‌دهد تا خداوند حاجت‌ها را برآورده نماید.
[[نذر]] یعنی انسان خود را مُلزَم کند که برای [[خدا]] کار خوبی را انجام دهد یا کار بدی را ترک کند. اما فلسفه نذری دادن برای [[اهل بیت]] ممکن است برای بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع)، تقویت نظام اعتقادی [[شیعه]] یا برای رسیدن به حاجت‌ها باشد که در این صورت، شخص نذر کننده، ائمه(ع) را به جهت احترامی که نزد خداوند متعال دارند، واسطه قرار می‌دهد تا خداوند حاجت‌ها را برآورده نماید.


==تعریف نذر==
==تعریف نذر==
خط ۲۱: خط ۱۵:
نذر به دو گونه انجام می‌شود:
نذر به دو گونه انجام می‌شود:


۱. نذری دادن همراه با خواندن [[صیغه نذر]] باشد که در این صورت واجب است شخص به نذر خویش عمل کند و در صورتی که نذر خود را بشکند، باید [[کفاره]] بپردازد.
۱. نیت نذر همراه با خواندن [[صیغه نذر]] باشد که در این صورت واجب است شخص به نذر خویش عمل کند و در صورتی که نذر خود را بشکند، باید [[کفاره]] بپردازد.


صیغه نذر «لِلّهِ علیّ» است و به فارسی و سایر لغات هم اشکال ندارد.<ref>طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۵۴.</ref> صیغه نذر باید به زبان آورده شود تا نذر واجب شود و شرط اصلی در نذر این است که نام خدا در صیغه برده شود.<ref>امام خمینی، سید روح الله، ترجمه تحریر الوسیله، قم، انتشارات مؤسسه دار العلم، ج۳، ص۳۶۹.</ref>
صیغه نذر «لِلّهِ علیّ» است و به فارسی و سایر لغات هم اشکال ندارد.<ref>طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۵۴.</ref> صیغه نذر باید به زبان آورده شود تا نذر واجب شود و شرط اصلی در نذر این است که نام خدا در صیغه برده شود.<ref>امام خمینی، سید روح الله، ترجمه تحریر الوسیله، قم، انتشارات مؤسسه دار العلم، ج۳، ص۳۶۹.</ref>


۲. گاهی نذری دادن همراه با صیغه نذر نمی‌باشد و شخص در دل خود نیت می‌کند که عملی را انجام دهد و بعدها به نیت خود عمل می‌کند و عمل کردن به این گونه نذرها واجب نمی‌باشد، چون صیغه نذر خوانده نشده است.
۲. نیت نذر همراه با صیغه نذر نباشد و شخص در دل خود نیت می‌کند که عملی را انجام دهد و بعدها به نیت خود عمل می‌کند و عمل کردن به این گونه نذرها واجب نمی‌باشد، چون صیغه نذر خوانده نشده است.


==موارد نذری‌دادن برای اهل‌بیت(ع)==
==نذری دادن برای اهل بیت(ع)==
فلسفه نذری دادن برای ائمه(ع) می‌تواند برای یکی از این موارد باشد:
فلسفه نذری دادن برای ائمه(ع) می‌تواند برای یکی از این موارد باشد:


# نذری دادن برای ائمه(ع)، همچون برگزاری آیین‌های مذهبی، حاکی از بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع) باشد. در ایام [[محرم]] شهرهای مختلف ایران شاهد نذرهای مختلف است که پیوند آنها با ائمه اطهار(ع) و ارزش مقام والای ایشان را نشان می‌دهد.
# نذری دادن برای ائمه(ع)، همچون برگزاری آیین‌های مذهبی، حاکی از بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع) باشد. در ایام [[محرم]] شهرهای مختلف ایران شاهد نذرهای مختلف است که پیوند آنها با ائمه اطهار(ع) و ارزش و مقام والای ایشان را نشان می‌دهد.
# نذری دادن برای ائمه(ع) را می‌توان برای نشان دادن جهان بینی و نظام اعتقادی [[شیعه]] دانست. این موضوع در جامعه ما به معنای شیوه‌های نهادینه برای ابراز و تقویت [[ولایت]] است.
# نذری دادن برای ائمه(ع) را می‌توان برای نمایش جهان بینی و نظام اعتقادی [[شیعه]] دانست. این موضوع در جامعه ما برای تقویت باور به [[ولایت]] است.
# فلسفه دیگری که برای چنین نذوراتی می‌توان ذکر کرد این است که ما برای رسیدن به حوائج خودمان (مثلا شفا یافتن مریض) ائمه(ع) را به خاطر احترامی که نزد خداوند دارند، واسطه قرار می‌دهیم تا خداوند به خاطر آنها مریض ما را شفا دهد.
# فلسفه دیگری که برای چنین نذوراتی می‌توان ذکر کرد این است که ما برای رسیدن به حوائج خودمان (مثلا شفا یافتن مریض) ائمه(ع) را به خاطر احترامی که نزد خداوند دارند، واسطه قرار می‌دهیم تا خداوند به خاطر آنها مریض ما را شفا دهد.
همچنین باید به این نکته توجه داشت که نذر از عبادات است و قصد قربت در آن شرط بوده و باید به قصد قربت انجام شود، اما اگر شخصی برای ائمه(ع) نذر کند، به منظور این که برای خدا نباشد، چنین نذری باطل است.
همچنین باید به این نکته توجه داشت که نذر از عبادات است و قصد قربت در آن شرط بوده و باید به قصد قربت انجام شود، اما اگر شخصی برای ائمه(ع) نذر کند، به منظور این که برای خدا نباشد، چنین نذری باطل است.
خط ۴۶: خط ۴۰:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
{{شاخه
| شاخه اصلی = کلام
| شاخه فرعی۱ = امامت عامه
| شاخه فرعی۲ = توسل
| شاخه فرعی۳ =فلسفه احکام
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =شد
  | شناسه =شد
خط ۵۳: خط ۵۲:
  | لینک‌دهی =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
| ارجاعات =
| بازبینی نویسنده = 
  | بازبینی =شد
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
خط ۶۱: خط ۶۲:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:نذر]]
[[رده:امامان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶


سؤال

فلسفه نذری دادن برای اهل بیت(ع) چیست؟


نذر یعنی انسان خود را مُلزَم کند که برای خدا کار خوبی را انجام دهد یا کار بدی را ترک کند. اما فلسفه نذری دادن برای اهل بیت ممکن است برای بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع)، تقویت نظام اعتقادی شیعه یا برای رسیدن به حاجت‌ها باشد که در این صورت، شخص نذر کننده، ائمه(ع) را به جهت احترامی که نزد خداوند متعال دارند، واسطه قرار می‌دهد تا خداوند حاجت‌ها را برآورده نماید.

تعریف نذر

نذر در لغت به معنای خوف و ترس است، چنانچه إنذار به معنای إخافه و ترساندن است.[۱] و در شرع عبارت است از این که انسان ملتزم شود کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که نکردن آن بهتر است، برای خدا ترک کند.[۲]

انواع نذر

نذر به دو گونه انجام می‌شود:

۱. نیت نذر همراه با خواندن صیغه نذر باشد که در این صورت واجب است شخص به نذر خویش عمل کند و در صورتی که نذر خود را بشکند، باید کفاره بپردازد.

صیغه نذر «لِلّهِ علیّ» است و به فارسی و سایر لغات هم اشکال ندارد.[۳] صیغه نذر باید به زبان آورده شود تا نذر واجب شود و شرط اصلی در نذر این است که نام خدا در صیغه برده شود.[۴]

۲. نیت نذر همراه با صیغه نذر نباشد و شخص در دل خود نیت می‌کند که عملی را انجام دهد و بعدها به نیت خود عمل می‌کند و عمل کردن به این گونه نذرها واجب نمی‌باشد، چون صیغه نذر خوانده نشده است.

نذری دادن برای اهل بیت(ع)

فلسفه نذری دادن برای ائمه(ع) می‌تواند برای یکی از این موارد باشد:

  1. نذری دادن برای ائمه(ع)، همچون برگزاری آیین‌های مذهبی، حاکی از بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع) باشد. در ایام محرم شهرهای مختلف ایران شاهد نذرهای مختلف است که پیوند آنها با ائمه اطهار(ع) و ارزش و مقام والای ایشان را نشان می‌دهد.
  2. نذری دادن برای ائمه(ع) را می‌توان برای نمایش جهان بینی و نظام اعتقادی شیعه دانست. این موضوع در جامعه ما برای تقویت باور به ولایت است.
  3. فلسفه دیگری که برای چنین نذوراتی می‌توان ذکر کرد این است که ما برای رسیدن به حوائج خودمان (مثلا شفا یافتن مریض) ائمه(ع) را به خاطر احترامی که نزد خداوند دارند، واسطه قرار می‌دهیم تا خداوند به خاطر آنها مریض ما را شفا دهد.

همچنین باید به این نکته توجه داشت که نذر از عبادات است و قصد قربت در آن شرط بوده و باید به قصد قربت انجام شود، اما اگر شخصی برای ائمه(ع) نذر کند، به منظور این که برای خدا نباشد، چنین نذری باطل است.


مطالعه بیشتر

۱ـ توضیح المسائل مراجع، انتشارات دفتر انتشارات اسلامی.

۲ـ احکام عمومی، محمد وحیدی، ج۳، انتشارات هاجر.

جستار‌های وابسته

منابع

  1. سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین، ترجمه المنجد، انتشارات اسلام.
  2. توضیح المسائل نه مرجع، انتشارات پیام عدالت، ص۱۴۸۲.
  3. طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۵۴.
  4. امام خمینی، سید روح الله، ترجمه تحریر الوسیله، قم، انتشارات مؤسسه دار العلم، ج۳، ص۳۶۹.