فلسفه نذری دادن برای اهلبیت(ع): تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
فلسفه نذری دادن برای اهل بیت (ع) چیست؟ | فلسفه نذری دادن برای اهل بیت(ع) چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[نذر]] یعنی انسان خود را مُلزَم کند که برای [[خدا]] کار خوبی را انجام دهد یا کار بدی را ترک کند. اما فلسفه نذری دادن برای [[اهل بیت]] ممکن است برای بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع)، تقویت نظام اعتقادی [[شیعه]] یا برای رسیدن به حاجتها باشد که در این صورت، شخص نذر کننده، ائمه(ع) را به جهت احترامی که نزد خداوند متعال دارند، واسطه قرار میدهد تا خداوند حاجتها را برآورده نماید. | |||
==تعریف نذر== | ==تعریف نذر== | ||
{{نوشتار اصلی|نذر}} | |||
نذر در لغت به معنای خوف و ترس است، چنانچه إنذار به معنای إخافه و ترساندن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین، ترجمه المنجد، انتشارات اسلام.</ref> و در شرع عبارت است از این که انسان ملتزم شود کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که نکردن آن بهتر است، برای خدا ترک کند.<ref>توضیح المسائل نه مرجع، انتشارات پیام عدالت، ص۱۴۸۲.</ref> | نذر در لغت به معنای خوف و ترس است، چنانچه إنذار به معنای إخافه و ترساندن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین، ترجمه المنجد، انتشارات اسلام.</ref> و در شرع عبارت است از این که انسان ملتزم شود کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که نکردن آن بهتر است، برای خدا ترک کند.<ref>توضیح المسائل نه مرجع، انتشارات پیام عدالت، ص۱۴۸۲.</ref> | ||
==انواع نذر== | ==انواع نذر== | ||
نذر به دو گونه انجام میشود: | |||
۱. نیت نذر همراه با خواندن [[صیغه نذر]] باشد که در این صورت واجب است شخص به نذر خویش عمل کند و در صورتی که نذر خود را بشکند، باید [[کفاره]] بپردازد. | |||
صیغه نذر «لِلّهِ علیّ» است و به فارسی و سایر لغات هم اشکال ندارد.<ref>طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۵۴.</ref> صیغه نذر باید به زبان آورده شود تا نذر واجب شود و شرط اصلی در نذر این است که نام خدا در صیغه برده شود.<ref>امام خمینی، سید روح الله، ترجمه تحریر الوسیله، قم، انتشارات مؤسسه دار العلم، ج۳، ص۳۶۹.</ref> | |||
۲. نیت نذر همراه با صیغه نذر نباشد و شخص در دل خود نیت میکند که عملی را انجام دهد و بعدها به نیت خود عمل میکند و عمل کردن به این گونه نذرها واجب نمیباشد، چون صیغه نذر خوانده نشده است. | |||
نذر | |||
==نذری دادن برای اهل بیت(ع)== | |||
فلسفه نذری دادن برای ائمه(ع) میتواند برای یکی از این موارد باشد: | |||
# نذری دادن برای ائمه(ع)، همچون برگزاری آیینهای مذهبی، حاکی از بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع) باشد. در ایام [[محرم]] شهرهای مختلف ایران شاهد نذرهای مختلف است که پیوند آنها با ائمه اطهار(ع) و ارزش و مقام والای ایشان را نشان میدهد. | |||
# نذری دادن برای ائمه(ع) را میتوان برای نمایش جهان بینی و نظام اعتقادی [[شیعه]] دانست. این موضوع در جامعه ما برای تقویت باور به [[ولایت]] است. | |||
# فلسفه دیگری که برای چنین نذوراتی میتوان ذکر کرد این است که ما برای رسیدن به حوائج خودمان (مثلا شفا یافتن مریض) ائمه(ع) را به خاطر احترامی که نزد خداوند دارند، واسطه قرار میدهیم تا خداوند به خاطر آنها مریض ما را شفا دهد. | |||
همچنین باید به این نکته توجه داشت که نذر از عبادات است و قصد قربت در آن شرط بوده و باید به قصد قربت انجام شود، اما اگر شخصی برای ائمه(ع) نذر کند، به منظور این که برای خدا نباشد، چنین نذری باطل است. | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== | ==مطالعه بیشتر == | ||
۱ـ توضیح المسائل مراجع، انتشارات دفتر انتشارات اسلامی. | ۱ـ توضیح المسائل مراجع، انتشارات دفتر انتشارات اسلامی. | ||
۲ـ احکام عمومی، محمد وحیدی، ج۳، انتشارات هاجر. | ۲ـ احکام عمومی، محمد وحیدی، ج۳، انتشارات هاجر. | ||
==جستارهای وابسته== | |||
* [[توسل]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی = کلام | |||
| شاخه فرعی۱ = امامت عامه | |||
| شاخه فرعی۲ = توسل | |||
| شاخه فرعی۳ =فلسفه احکام | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| بازبینی = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی =شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:نذر]] | |||
[[رده:امامان شیعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶
فلسفه نذری دادن برای اهل بیت(ع) چیست؟
نذر یعنی انسان خود را مُلزَم کند که برای خدا کار خوبی را انجام دهد یا کار بدی را ترک کند. اما فلسفه نذری دادن برای اهل بیت ممکن است برای بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع)، تقویت نظام اعتقادی شیعه یا برای رسیدن به حاجتها باشد که در این صورت، شخص نذر کننده، ائمه(ع) را به جهت احترامی که نزد خداوند متعال دارند، واسطه قرار میدهد تا خداوند حاجتها را برآورده نماید.
تعریف نذر
نذر در لغت به معنای خوف و ترس است، چنانچه إنذار به معنای إخافه و ترساندن است.[۱] و در شرع عبارت است از این که انسان ملتزم شود کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که نکردن آن بهتر است، برای خدا ترک کند.[۲]
انواع نذر
نذر به دو گونه انجام میشود:
۱. نیت نذر همراه با خواندن صیغه نذر باشد که در این صورت واجب است شخص به نذر خویش عمل کند و در صورتی که نذر خود را بشکند، باید کفاره بپردازد.
صیغه نذر «لِلّهِ علیّ» است و به فارسی و سایر لغات هم اشکال ندارد.[۳] صیغه نذر باید به زبان آورده شود تا نذر واجب شود و شرط اصلی در نذر این است که نام خدا در صیغه برده شود.[۴]
۲. نیت نذر همراه با صیغه نذر نباشد و شخص در دل خود نیت میکند که عملی را انجام دهد و بعدها به نیت خود عمل میکند و عمل کردن به این گونه نذرها واجب نمیباشد، چون صیغه نذر خوانده نشده است.
نذری دادن برای اهل بیت(ع)
فلسفه نذری دادن برای ائمه(ع) میتواند برای یکی از این موارد باشد:
- نذری دادن برای ائمه(ع)، همچون برگزاری آیینهای مذهبی، حاکی از بزرگداشت و تعظیم ائمه(ع) باشد. در ایام محرم شهرهای مختلف ایران شاهد نذرهای مختلف است که پیوند آنها با ائمه اطهار(ع) و ارزش و مقام والای ایشان را نشان میدهد.
- نذری دادن برای ائمه(ع) را میتوان برای نمایش جهان بینی و نظام اعتقادی شیعه دانست. این موضوع در جامعه ما برای تقویت باور به ولایت است.
- فلسفه دیگری که برای چنین نذوراتی میتوان ذکر کرد این است که ما برای رسیدن به حوائج خودمان (مثلا شفا یافتن مریض) ائمه(ع) را به خاطر احترامی که نزد خداوند دارند، واسطه قرار میدهیم تا خداوند به خاطر آنها مریض ما را شفا دهد.
همچنین باید به این نکته توجه داشت که نذر از عبادات است و قصد قربت در آن شرط بوده و باید به قصد قربت انجام شود، اما اگر شخصی برای ائمه(ع) نذر کند، به منظور این که برای خدا نباشد، چنین نذری باطل است.
مطالعه بیشتر
۱ـ توضیح المسائل مراجع، انتشارات دفتر انتشارات اسلامی.
۲ـ احکام عمومی، محمد وحیدی، ج۳، انتشارات هاجر.