تفسیر آیه «أمن یجیب المضطر»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
مضطر در آیه شریفه ۶۲ سوره نمل بنا به قول امام باقر(ع) منظور از مضطر چه کسی است؟
مقصود از استجابت دعا و رفع گرفتاری در آیه شریفه ۶۲ سوره نمل چیست؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}آیه ۶۲ [[سوره نمل]] مشهور به آیه «أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ» درباره اجابت شخص مضطر و دور کردن رنج و سختی از انسان توسط خداوند است. این آیه از آیات مشهور و مهم درباره استجابت دعا توسط خداوند است.
{{پاسخ}}آیه ۶۲ سوره نمل مشهور به آیه أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ درباره اجابت شخص مضطر


== متن آیه ==
== متن آیه ==
خط ۱۷: خط ۱۶:


مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج شان را برمی‌آورد، و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که درحال اضطرار، دعای داعی از حقیقت برخوردار است و دیگر گزاف و بیهوده نیست، چون تا آدمی بیچاره و درمانده نشود؛ دعاهایش آن واقعیت و حقیقت را که در حال اضطرار است ندارد؛ و این خیلی روشن و واضح است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه، ج۱۵، ص۵۴۵.</ref> تصریح به عنوان «مضطر» نشان می‌دهد که شرایط اضطرار، یعنی شرایطی که انسان در آن شرایط از همه اسباب و عوامل قطع امید می‌کند این زمینه را فراهم می‌آورد که انسان، خالصانه خدا را بخواند، نتیجه فریاد خواهی خالصانه از خداوند (اذا دعاه) اجابت از سوی خدا را دنبال دارد.
مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج شان را برمی‌آورد، و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که درحال اضطرار، دعای داعی از حقیقت برخوردار است و دیگر گزاف و بیهوده نیست، چون تا آدمی بیچاره و درمانده نشود؛ دعاهایش آن واقعیت و حقیقت را که در حال اضطرار است ندارد؛ و این خیلی روشن و واضح است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه، ج۱۵، ص۵۴۵.</ref> تصریح به عنوان «مضطر» نشان می‌دهد که شرایط اضطرار، یعنی شرایطی که انسان در آن شرایط از همه اسباب و عوامل قطع امید می‌کند این زمینه را فراهم می‌آورد که انسان، خالصانه خدا را بخواند، نتیجه فریاد خواهی خالصانه از خداوند (اذا دعاه) اجابت از سوی خدا را دنبال دارد.
درمانده‏‌ترين افراد كسى است كه گنهكار باشد و از خدا طلب مغفرت كند. آدم ترسيده‌‏اى كه طلب ايمنى ميكند و بيمارى كه عافيت مي‌خواهد و محبوسى كه خواهان خلاص است، همه افراد گرفتارى هستند كه بخداوند بزرگ و مهربان پناه می‌برند.<ref>ترجمه تفسير مجمع البيان، ج‏18، ص: 131
</ref>


== استجابت دعا ==
== استجابت دعا ==
خط ۲۲: خط ۲۵:


== برطرف کردن گرفتاری ==
== برطرف کردن گرفتاری ==
واژه «سوء» به معناى شدّت و سختى و هر چيز مضرّ و زيان آور است.<ref>ترجمه تفسير جوامع الجامع، ج‏4، ص: 484</ref>


== روایت خواندن این آیه برای استجابت دعا ==
== روایت خواندن این آیه برای استجابت دعا ==

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۱

سؤال
مقصود از استجابت دعا و رفع گرفتاری در آیه شریفه ۶۲ سوره نمل چیست؟

آیه ۶۲ سوره نمل مشهور به آیه «أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ» درباره اجابت شخص مضطر و دور کردن رنج و سختی از انسان توسط خداوند است. این آیه از آیات مشهور و مهم درباره استجابت دعا توسط خداوند است.

متن آیه

معنای مضطر

کلمه «مضطر» در لغت به معنی ناچار، لاعلاج، کسی که اضطرار و ناچاری او را گرفته می‌باشد.[۱]

مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج شان را برمی‌آورد، و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که درحال اضطرار، دعای داعی از حقیقت برخوردار است و دیگر گزاف و بیهوده نیست، چون تا آدمی بیچاره و درمانده نشود؛ دعاهایش آن واقعیت و حقیقت را که در حال اضطرار است ندارد؛ و این خیلی روشن و واضح است.[۲] تصریح به عنوان «مضطر» نشان می‌دهد که شرایط اضطرار، یعنی شرایطی که انسان در آن شرایط از همه اسباب و عوامل قطع امید می‌کند این زمینه را فراهم می‌آورد که انسان، خالصانه خدا را بخواند، نتیجه فریاد خواهی خالصانه از خداوند (اذا دعاه) اجابت از سوی خدا را دنبال دارد.

درمانده‏‌ترين افراد كسى است كه گنهكار باشد و از خدا طلب مغفرت كند. آدم ترسيده‌‏اى كه طلب ايمنى ميكند و بيمارى كه عافيت مي‌خواهد و محبوسى كه خواهان خلاص است، همه افراد گرفتارى هستند كه بخداوند بزرگ و مهربان پناه می‌برند.[۳]

استجابت دعا

گرچه خداوند دعای همه را ـ هر گاه شرائطش جمع باشد ـ اجابت می‌کند، ولی در آیه یاد شده به ویژه روی عنوان «مضطر» تکیه شده، به این دلیل که یکی از شرائط اجابت دعا آن است که انسان چشم از عالم اسباب به کلی برگیرد، و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلی را به دست او ببیند، و این درک و دید در حال اضطرار دست می‌دهد.[۴] «اضطرار» به معنای کوتاه شدن دست انسان از همه عوامل عادی و مادی است. بنابر این، اجابت دعای مضطر از سوی خدا به این معنا است که خدا با اراده خویش همه علل وعوامل مادی را در جهتی قرار می‌دهد که انسان بتواند با تسلط بر آنها و بهره‌گیری از آنها، به حل مشکلات و رفع گرفتاری‌های خود بپردازد. جمله «ویجعلکم خلفاءالارض» در بیان همین نکته است.[۵]

برطرف کردن گرفتاری

واژه «سوء» به معناى شدّت و سختى و هر چيز مضرّ و زيان آور است.[۶]

روایت خواندن این آیه برای استجابت دعا


مطالعه بیشتر

۱. تفسیر نمونه، استاد مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۵، ص۵۲۲.

۲. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، سید محمد حسین، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۵، ص۵۴۴.


منابع

  1. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، انتشارات بنیاد بعثت، ۱۳۷۰ ش، جلد ۷، و ۴۷۶.
  2. طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه، ج۱۵، ص۵۴۵.
  3. ترجمه تفسير مجمع البيان، ج‏18، ص: 131
  4. مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از دانشمندان حوزه، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ هفدهم، ۱۳۷۹ ش، جلد ۱۵، ص۵۲۱.
  5. هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان، تفسیر راهنما، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، چاپ اول، ۱۳۸۰ ش، ج۱۳، ص۳۶۸.
  6. ترجمه تفسير جوامع الجامع، ج‏4، ص: 484