شهادت یا وفات پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
آیا پیامبر(ص) به شهادت رسید یا وفات یافتند؟ | آیا پیامبر(ص) به شهادت رسید یا وفات یافتند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}هیچ روایت معتبری مبنی بر اینکه پیامبر( | {{پاسخ}}هیچ روایت معتبری مبنی بر اینکه [[پیامبر(ص)]] به شهادت رسیده است وجود ندارد. روایاتی از این دست همگی ضعف سندی و محتوایی دارد و روایات معارض زیادی در تضاد با محتوای آن است. | ||
== احادیث شهادت پیامبر(ص) == | == احادیث شهادت پیامبر(ص) == | ||
روایاتی که دلالت بر شهادت پیامبر(ص) دارد بر سه دسته است. | روایاتی که دلالت بر شهادت پیامبر(ص) دارد بر سه دسته است. دسته اول روایاتی که ائمه(ع) گفته‌اند {{متن عربی|ما مِنّا إلاّ مَقتولٌ أو مَسمومٌ|ترجمه=هيچ يك از ما نيست مگر آن كه يا كشته مى‌شود يا مسموم}}. دسته دوم روایاتی است که به موجب آن پیامبر بعد از جنگ خیبر با گوشتی که زنی یهودی طبخ کرده بود مسموم شدند. دسته سوم روایاتی است که می‌گوید [[عایشه]] و [[حفصه]] پیامبر(ص) را مسموم کردند.<ref>مشهورات بی‌اعتبار در تاریخ و حدیث، مهدی سیمایی، ص۲۱۲</ref> | ||
==منابع== | === بررسی روایات شهادت پیامبر(ص) === | ||
خبر واحد «ما مِنّا إلاّ مَقتولٌ أو مَسمومٌ» از لحاظ سندی بسیار ضعیف است. راویان این حدیث ناشناخته هستند. این روایات در [[عیون اخبار الرضا]] و کفایه الاثر و بصائر الدرجات است. این روایات اشکال محتوایی هم دارند همچون اینکه ائمه را سیزده نفر معرفی کرده است. عالمان حدیث نقد دلالی هم به این روایات داشته‌اند. | |||
اخباری که دلالت بر مسمومیت پیامبر توسط زن یهودی می‌کند اشکلات عمده‌ای دارد. این روایت فقط در یک منبع متقدم و معتبر یعنی [[خصال صدوق]] و البته با سندی ضعیف آمده است. | |||
مسمومیت پیامبر(ص) به وسیله عایشه و حفصه به دو روایت استناد می‌شود. اولین آنها در [[تفسیر عیاشی]] به صورت مرسل آمده است که به دلیل ضعف سند اعتباری ندارد. و دومین روایت خبری در منابع عامه است که به [[حدیث لدود]] مشهور است که اشکلات زیاد سندی و محتوایی دارد و با شأن معصوم در تعارض است.<ref>مشهورات بی‌اعتبار در تاریخ و حدیث، مهدی سیمایی، ص۲۱۲، ۲۱۳، ۲۱۴</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۶
آیا پیامبر(ص) به شهادت رسید یا وفات یافتند؟
هیچ روایت معتبری مبنی بر اینکه پیامبر(ص) به شهادت رسیده است وجود ندارد. روایاتی از این دست همگی ضعف سندی و محتوایی دارد و روایات معارض زیادی در تضاد با محتوای آن است.
احادیث شهادت پیامبر(ص)
روایاتی که دلالت بر شهادت پیامبر(ص) دارد بر سه دسته است. دسته اول روایاتی که ائمه(ع) گفته‌اند «ما مِنّا إلاّ مَقتولٌ أو مَسمومٌ؛ هيچ يك از ما نيست مگر آن كه يا كشته مى‌شود يا مسموم». دسته دوم روایاتی است که به موجب آن پیامبر بعد از جنگ خیبر با گوشتی که زنی یهودی طبخ کرده بود مسموم شدند. دسته سوم روایاتی است که می‌گوید عایشه و حفصه پیامبر(ص) را مسموم کردند.[۱]
بررسی روایات شهادت پیامبر(ص)
خبر واحد «ما مِنّا إلاّ مَقتولٌ أو مَسمومٌ» از لحاظ سندی بسیار ضعیف است. راویان این حدیث ناشناخته هستند. این روایات در عیون اخبار الرضا و کفایه الاثر و بصائر الدرجات است. این روایات اشکال محتوایی هم دارند همچون اینکه ائمه را سیزده نفر معرفی کرده است. عالمان حدیث نقد دلالی هم به این روایات داشته‌اند.
اخباری که دلالت بر مسمومیت پیامبر توسط زن یهودی می‌کند اشکلات عمده‌ای دارد. این روایت فقط در یک منبع متقدم و معتبر یعنی خصال صدوق و البته با سندی ضعیف آمده است.
مسمومیت پیامبر(ص) به وسیله عایشه و حفصه به دو روایت استناد می‌شود. اولین آنها در تفسیر عیاشی به صورت مرسل آمده است که به دلیل ضعف سند اعتباری ندارد. و دومین روایت خبری در منابع عامه است که به حدیث لدود مشهور است که اشکلات زیاد سندی و محتوایی دارد و با شأن معصوم در تعارض است.[۲]