حدیث پانزده عذاب سبکشمار نماز: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (A.ahmadi صفحهٔ سند روایت پانزده عذاب سبکشمار نماز را به حدیث پانزده عذاب سبکشمار نماز منتقل کرد) |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۰۲
عذاب سبکشمارِ نماز با پانزده مصیبت مضمون روایتی در کتاب فلاح السائل نوشته ابن طاووس است و از نظر سندی ضعیف است. دلیل ضعف سند این است که ابن طاووس سلسهسند روایت را حذف کرده و ذکر نکرده است.
بر اساس این روایت، فردی که نماز را سبک شمرده به شش مصیبت در دنیا، سه مصیبت در هنگام مرگ، سه مصیبت در قبر و سه مصیبت هنگام بیرون آمدن از قبر در قیامت، دچار میشود.
ترجمه حدیث
حضرت فاطمه(س) از پدرش رسول خدا(ص) پرسید: «پدر جان، سزای مردان و زنانی که نماز را سبک بشمارند، چیست؟» او پاسخ داد: «فاطمه، هر کس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار میکند: شش چیز در دنیا، سه چیز هنگام مرگ، سه چیز در قبرش و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر.
- مصیبتهایی دنیایی:
- خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمیدارد.
- خداوند، خیر و برکت را از روزیاش برمیدارد.
- خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو میکند.
- در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمیشود.
- دعای او به سوی آسمان بالا نمیرود و مستجاب نمیگردد.
- هیچ بهرهای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود.
- مصیبتهای هنگام مرگ:
- با حالت خواری و زبونی جان میدهد.
- گرسنه میمیرد.
- تشنه جان میدهد، به گونهای که اگر آب تمام رودخانههای دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگیاش برطرف نخواهد شد.
- مصیبتهایی درون قبر:
- خداوند فرشتهای را تعیین میکند، تا او را در قبر نگران و پریشان کرده و از جایش برکند.
- خداوند قبر را بر او تنگ میکند.
- قبرش تاریک میشود.
- مصیبتهای هنگام بیرون آمدن از قبر:
- خداوند فرشتهای را تعیین میکند، تا جلوی دید مردم، او را به رو بر زمین بکشد.
- سخت از او حساب میکشند.
- خداوند هرگز نظر رحمت به او نکرده و از بدیها پاکیزهاش نمیکند، و برای او عذاب دردناکی خواهد بود.[۱]
بررسی سند
حدیث پانزده عذابِ سبکشمار نماز، توسط سید ابن طاووس در کتاب فلاح السائل ذکر شده است. ابن طاووس سند روایت را حذف کرده و بدون سند ذکر کرده است؛[۱] بنابراین از نظر سند قابل استناد نیست. این روایت را علامه مجلسی،[۲] ؛ عبد الله بحرانی اصفهانی[۳] و محدث نوری[۴] از فلاح السائل نقل کردهاند.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ابن طاووس، علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.
- ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۰، ص۲۱، باب ۶، روایت ۳۹.
- ↑ بحرانی، عبدالله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، ج۱۱، ص۹۱۱، باب ۸۳، روایت ۱۷۱.
- ↑ محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۳، ص۲۳ باب۶، روایت ۲۹۲۲.