معنای ربوبیت تکوینی و تشریعی: تفاوت میان نسخهها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (تکمیل و بارگزاری) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار:) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
|شاخه فرعی۱ = آفریدگار | |شاخه فرعی۱ = آفریدگار | ||
|شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه | |شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
منظور از [[ | منظور از [[ربوبیت تکوینی]] و [[ربوبیت تشریعی]] چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[صفات الهی]] به دو قسم [[صفات ذات]]، یعنی صفاتی که با توجه به نوعی از کمال از [[ذات الهی]] انتزاع | [[صفات الهی]] به دو قسم [[صفات ذات]]، یعنی صفاتی که با توجه به نوعی از کمال از [[ذات الهی]] انتزاع میشوند و [[صفات فعل]] که از رابطه [[خداوند]] و مخلوقات انتزاع میشود تقسیم میشود. با توجه به اینکه ربوبیت بیانگر نوعی ارتباط خدای متعال با مخلوقاتش است و آن تدبیر مخلوقات و رسیدگی به امور آنها است، از صفات فعل محسوب میگردد. وجه افتراق ربوبیت تکوینی و تشریع در این است که ربوبیت تکوینی شامل تمامی مخلوقات میگردد اما ربوبیت تشریعی مربوط به امور مخلوقات ذیشعور میباشد. | ||
صفات | == صفات ذات و فعل == | ||
صفات الهی به دو قسم: صفات فعل و صفات ذات تقسیم میشوند. | |||
صفات ذاتیه خداوند، صفاتی هستند که با توجه به نوعی از کمال، از ذات الهی انتزاع میشوند مانند [[حیات|حیات الهی]] و [[قدرت|قدرت الهی]]. و صفات فعلیه صفاتی هستند که از نوعی رابطه بین خداوند متعال و مخلوقاتش انتزاع میشوند؛ مانند خالقیت و رازقیت. | |||
فرق اصلی این دو دسته از صفات آن است که در دسته اول، ذات مقدس الهی مصداق عینی آنهاست، اما دسته دوم حکایت از نسبت و اضافه ای بین خداوند متعال و آفریدگان دارد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، سازمان تبلیغات، ۱۳۷۶، ج ۱، ص ۹۵.</ref> | |||
== | == ربوبیت از جمله صفات فعل == | ||
ربوبیت، از قسم دوم صفات خداوند، یعنی از جمله روابطی است که بین خدا و خلق او لحاظ میشود، معنای ربوبیت آن است که مخلوقات، نه تنها در اصل وجود و هستی خود به خداوند محتاجند، بلکه تمامی شؤون وجودی آنها وابسته به خدای متعال است و هیچ گونه استقلالی ندارند و خداوند به هر صورت که اراده کند، در آنها تصرف میکند و امورشان را تدبیر میکند. حفظ و نگهداری کردن، حیات بخشیدن و میراندن، روزی دادن و به رشد و کمال رساندن، راهنمایی کردن و مورد امر و نهی قرار دادن از جمله مصادیق ربوبیت هستند.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، معارف قرآن، خداشناسی جهانشناسی، مؤسسه امام خمینی (ره)، ۱۳۶۸، ص ۴۹، ج ۱.</ref> | |||
* [[ | == تفاوت ربوبیت تکوینی و تشریعی == | ||
تدبیر مخلوقات و رسیدگی کردن به شؤون آنها، به دو دسته تقسیم میشود، یک قسم از آن، مختص موجودات شعورمند و مختار است و قسم دیگر تمامی مخلوقات را شامل میشود، با توجه به این مقدمه فرق ربوبیت تکوینی و تشریعی در ضمن دو فرق عمده بیان میشود: | |||
* [[ربوبیت تشریعی]]، از رابطه بین موجودات ذیشعور و خداوند انتزاع میشود، ولی [[ربوبیت تکوینی]] از رابطه تمامی مخلوقات و خداوند قابل انتزاع است. | |||
* با توجه به خصیصه اول، ربوبیت تشریعی، در رابطه با راهنمایی درونی ([[عقل]]) یا بیرونی ([[پیامبران]]) خداوند نسبت به بندگان مطرح میشود و در رفع نیازهایی از این نوع، مؤثر است اما در ربوبیت تکوینی وجود موجودات و هستی آنها با تمامی شؤون و نیازها از جانب خداوند تدبیر میشود. | |||
به دیگر تعبیر: ربوبیت تکوینی شامل اداره همه موجودات و تأمین نیازمندیهای آنها و در یک کلمه کارگردانی جهان میشود، و اما ربوبیت تشریعی، اختصاص به موجدیت ذیشعور و مختار دارد و شامل مسائلی از قبیل فرستادن کتاب آسمانی، فرستادن انبیاء، تعیین وظائف و تکالیف، جعل احکام و قوانین میگردد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید (دوره سه جلدی)، نشر بینالملل، ص ۸۴.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر == | |||
# بحثی مبسوط در آموزش عقاید، محسن غرویان. | |||
# مجموعه آثار شهید مطهری بخش اصول عقاید. | |||
# اصول عقاید، محسن قرائتی. | |||
# مصباح یزدی، آموزش عقائد، نشر بینالملل، (دوره سه جلدی). | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
خط ۵۳: | خط ۴۹: | ||
| ویرایش = شد | | ویرایش = شد | ||
| لینکدهی = شد | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ب | | اولویت = ب | ||
| کیفیت = الف | | کیفیت = الف | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۳۲
منظور از ربوبیت تکوینی و ربوبیت تشریعی چیست؟
صفات الهی به دو قسم صفات ذات، یعنی صفاتی که با توجه به نوعی از کمال از ذات الهی انتزاع میشوند و صفات فعل که از رابطه خداوند و مخلوقات انتزاع میشود تقسیم میشود. با توجه به اینکه ربوبیت بیانگر نوعی ارتباط خدای متعال با مخلوقاتش است و آن تدبیر مخلوقات و رسیدگی به امور آنها است، از صفات فعل محسوب میگردد. وجه افتراق ربوبیت تکوینی و تشریع در این است که ربوبیت تکوینی شامل تمامی مخلوقات میگردد اما ربوبیت تشریعی مربوط به امور مخلوقات ذیشعور میباشد.
صفات ذات و فعل
صفات الهی به دو قسم: صفات فعل و صفات ذات تقسیم میشوند.
صفات ذاتیه خداوند، صفاتی هستند که با توجه به نوعی از کمال، از ذات الهی انتزاع میشوند مانند حیات الهی و قدرت الهی. و صفات فعلیه صفاتی هستند که از نوعی رابطه بین خداوند متعال و مخلوقاتش انتزاع میشوند؛ مانند خالقیت و رازقیت.
فرق اصلی این دو دسته از صفات آن است که در دسته اول، ذات مقدس الهی مصداق عینی آنهاست، اما دسته دوم حکایت از نسبت و اضافه ای بین خداوند متعال و آفریدگان دارد.[۱]
ربوبیت از جمله صفات فعل
ربوبیت، از قسم دوم صفات خداوند، یعنی از جمله روابطی است که بین خدا و خلق او لحاظ میشود، معنای ربوبیت آن است که مخلوقات، نه تنها در اصل وجود و هستی خود به خداوند محتاجند، بلکه تمامی شؤون وجودی آنها وابسته به خدای متعال است و هیچ گونه استقلالی ندارند و خداوند به هر صورت که اراده کند، در آنها تصرف میکند و امورشان را تدبیر میکند. حفظ و نگهداری کردن، حیات بخشیدن و میراندن، روزی دادن و به رشد و کمال رساندن، راهنمایی کردن و مورد امر و نهی قرار دادن از جمله مصادیق ربوبیت هستند.[۲]
تفاوت ربوبیت تکوینی و تشریعی
تدبیر مخلوقات و رسیدگی کردن به شؤون آنها، به دو دسته تقسیم میشود، یک قسم از آن، مختص موجودات شعورمند و مختار است و قسم دیگر تمامی مخلوقات را شامل میشود، با توجه به این مقدمه فرق ربوبیت تکوینی و تشریعی در ضمن دو فرق عمده بیان میشود:
- ربوبیت تشریعی، از رابطه بین موجودات ذیشعور و خداوند انتزاع میشود، ولی ربوبیت تکوینی از رابطه تمامی مخلوقات و خداوند قابل انتزاع است.
- با توجه به خصیصه اول، ربوبیت تشریعی، در رابطه با راهنمایی درونی (عقل) یا بیرونی (پیامبران) خداوند نسبت به بندگان مطرح میشود و در رفع نیازهایی از این نوع، مؤثر است اما در ربوبیت تکوینی وجود موجودات و هستی آنها با تمامی شؤون و نیازها از جانب خداوند تدبیر میشود.
به دیگر تعبیر: ربوبیت تکوینی شامل اداره همه موجودات و تأمین نیازمندیهای آنها و در یک کلمه کارگردانی جهان میشود، و اما ربوبیت تشریعی، اختصاص به موجدیت ذیشعور و مختار دارد و شامل مسائلی از قبیل فرستادن کتاب آسمانی، فرستادن انبیاء، تعیین وظائف و تکالیف، جعل احکام و قوانین میگردد.[۳]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
- بحثی مبسوط در آموزش عقاید، محسن غرویان.
- مجموعه آثار شهید مطهری بخش اصول عقاید.
- اصول عقاید، محسن قرائتی.
- مصباح یزدی، آموزش عقائد، نشر بینالملل، (دوره سه جلدی).