دعای افطار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - '<span></span>' به '')
خط ۷: خط ۷:


* [[پیامبر اکرم(ص)]] موقع افطار می‌فرمود: «اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ صُمْنَا وَ عَلَى‏ رِزْقِكَ‏ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ‏ مِنَّا ذَهَبَ‏ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ‏ الْعُرُوقُ‏ وَ بَقِيَ‏ الْأَجْر؛ خداوندا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کردیم. روزه را از ما بپذير. تشنگى رفت، رگ‌ها پاكيزه شد و پاداش باقی ماند».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، داراکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۹۵.</ref>
* [[پیامبر اکرم(ص)]] موقع افطار می‌فرمود: «اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ صُمْنَا وَ عَلَى‏ رِزْقِكَ‏ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ‏ مِنَّا ذَهَبَ‏ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ‏ الْعُرُوقُ‏ وَ بَقِيَ‏ الْأَجْر؛ خداوندا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کردیم. روزه را از ما بپذير. تشنگى رفت، رگ‌ها پاكيزه شد و پاداش باقی ماند».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، داراکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۹۵.</ref>
* [[امام کاظم(ع)]] از پدرانش نقل می‌کند که وقتی یک روز را روزه گرفتی موقع افطار بگو: «اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ صُمْتُ‏ وَ عَلَى‏ رِزْقِكَ‏ أَفْطَرْتُ ُ وَ عَلَيْكَ‏ تَوَكَّلْت‏؛ خداوندا براى تو روزه گرفتم، با روزى تو افطار می‌كنم و بر تو توکل می‌کنم».<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۵، ص۱۵.</ref><span></span><span></span>
* [[امام کاظم(ع)]] از پدرانش نقل می‌کند که وقتی یک روز را روزه گرفتی موقع افطار بگو: «اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ صُمْتُ‏ وَ عَلَى‏ رِزْقِكَ‏ أَفْطَرْتُ ُ وَ عَلَيْكَ‏ تَوَكَّلْت‏؛ خداوندا براى تو روزه گرفتم، با روزى تو افطار می‌كنم و بر تو توکل می‌کنم».<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۵، ص۱۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۵۲

سؤال

لطفاً دعای موقع افطار را بنویسید.

هنگام افطار، خواندن هر دعایی مفید دانسته شده است. با این حال در روایات اسلامی دعای افطار به چند گونه نقل شده است:

  • پیامبر اکرم(ص) موقع افطار می‌فرمود: «اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ صُمْنَا وَ عَلَى‏ رِزْقِكَ‏ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ‏ مِنَّا ذَهَبَ‏ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ‏ الْعُرُوقُ‏ وَ بَقِيَ‏ الْأَجْر؛ خداوندا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کردیم. روزه را از ما بپذير. تشنگى رفت، رگ‌ها پاكيزه شد و پاداش باقی ماند».[۱]
  • امام کاظم(ع) از پدرانش نقل می‌کند که وقتی یک روز را روزه گرفتی موقع افطار بگو: «اللَّهُمَ‏ لَكَ‏ صُمْتُ‏ وَ عَلَى‏ رِزْقِكَ‏ أَفْطَرْتُ ُ وَ عَلَيْكَ‏ تَوَكَّلْت‏؛ خداوندا براى تو روزه گرفتم، با روزى تو افطار می‌كنم و بر تو توکل می‌کنم».[۲]

منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، داراکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۹۵.
  2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۵، ص۱۵.