مهدویت نوعیه و شخصیه: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
==مطالعه بیشتر == | ==مطالعه بیشتر == | ||
* انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن | * انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی. | ||
* راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی. | * راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی. | ||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} |
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۲
مهدویت نوعیه و شخصیه چیست؟
برخی از عالمان اهل سنت مهدویت نوعی و شیعه امامیه به مهدویت شخصی باور دارند. مقصود شیعه از مهدویت شخصی این است که؛ مهدی موعود(ع) شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او کسی جز فرزند امام حسن عسکری(ع) نیست. اهل سنت، مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در آخرالزمان شخصی از ذریه پیامبر اکرم(ص) به نام مهدی متولد میشود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد.
به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد بود؛ زیرا این یکی از اصول اساسی مکتب تشیع است. بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد؛ و حیات و بقاء آن در این عالم وجود ظلّی دارد و فقط در سایه وجود مقدّس امام در هر عصر امکانپذیر خواهد بود. امام صادق(ع) در اینباره فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که میمیرد امام است.[۱]
دلایل اثبات مهدویت شخصی
- امام واسطه فیض تکوین است: اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده جهان هستی فرو میپاشد. محمد بن فضیل میگوید از حضرت رضا(ع) پرسیدم آیا روزی روی زمین بی امام خواهد بود؟ فرمود: نه، گفتم از امام صادق(ع) روایت شده که اگر روی زمین بی امام باشد، زمین یا بندگان مورد خشم خداوند قرار میگیرد. فرمود: نه اصلاً زمینی و بشری نمیماند، همه از بین میرفتند.[۲]
بدون وجود امام(ع) و حجت الهی، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز عدم محض خواهند بود.
- امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است. قرآن کتاب همیشگی و زنده انسانها است، پس مخاطب حقیقی آن نیز باید همیشه وجود داشته باشد و این مخاطب حقیقی که قلب و روحش بستر و جایگاه وحی است، بعد از پیامبر اکرم(ص) جز ائمه و امام نمیتواند باشد.
پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام امیر المؤمنین(ع) که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمیماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجتها و برهانهای خدا باطل نگردد.[۳]
مطالعه بیشتر
- انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی.
- راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی.