تکفیر سیئات

نسخهٔ تاریخ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۴ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

تکفیر سیئات به چه معناست؟

تکفیر سیئات به معنای از بین رفتن گناهان و بدی‌ها، مضمون برخی آیات قرآن است که معمولا با عبارت «وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِم» در قرآن آمده است. عوامل مختلفی برای تکفیر سیئات در قرآن بیان شده است.

از بین رفتن گناهان در قرآن

در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان می‌شود. و آثار آن را از وجود شما برمی‌دارد. ص۱۴۴. «تکفیر سیئات» اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان می‌رود،[۱]

زندگی با تقوی آثار شوم گناهان را از انسان می‌برد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش می‌کند.[۲]

آیه ۸ تحریم به همه مؤمنین می‌فرماید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را که خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهایی کند که نهرها از زیر آن روان است‏. ص۵۶۳.[۳]

در حقیقت این توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: «نخست» بخشودگی سیئات و گناهان.[۴]

کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است، ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.[۵]

این کلمه که جمعش سیئات می‌آید به طوری که از ماده آن (سین- واو- همزه) و هیئت آن بر می‌آید به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال می‌کند اطلاق می‌شود، نظیر آیه: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ. سوره نساء آیه ۷۹. (هیچ مصیبتی بتو نمی‌رسد مگر از ناحیه خودت)، و این به حسب حقیقت به معنای سابق برگردد، و ای بسا بر خود معصیت نیز اطلاق می‌شود، مانند آیه شریفه زیر که می‌فرماید:» وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شوری آیه ۴۰.(کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است)، و سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق می‌شود، چه صغیره و چه کبیره‏. آیه ۳۱ نسا آیه شریفه در مقام منت نهادن بوده و نویدی است که با عنایتی لطیف و الهی به گوش مؤمنین می‌رسد، که اگر از بعضی گناهان اجتناب کنند خدای عز و جل از بعضی دیگر گناهانشان درمی‌گذرد.[۶]

عوامل

عوامل تکفیر گناهان با توجه به آیات قرآن عبارتند از:

هجرت و جهاد (آیه ۱۹۵ آل عمران)، اجتناب از گناهان بزرگ (آیه ۳۱ نسا)، احسان (آیه ۱۱۴ هود)، اقامه نماز (آیه ۱۱۴ هود)، ایمان (آیه ۶۵ مائده)، تسلیم خدا [۸]، تقوا (آیه ۱۱۴ هود) (آیه ۲۹ انفال)، توبه (آیه ۸ تحریم)، زکات و قرض الحسنه (آیه ۱۲ مائده)، شهادت (آیه ۱۹۵ آل عمران)، صدقه (آیه ۲۷۱ سوره بقره)، عمل صالح (آیه ۷ عنکبوت، آیه محمد، آیه ۹ تغابن)، نیکی (آیه ۱۱۴ هود).

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج‏7، ص: 144
  2. قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج‏4، ص: 118
  3. المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۳۹۰ق، ج‏19، ص: 335
  4. تفسیر نمونه، ج‏24، ص: 292
  5. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 323
  6. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 324