کاربر:Hosseiney4030/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
معجزه بودن قرآن، دلیل اصلی بر الهی بودن آن است که وجوه بیانی و محتوایی آن نشانگر این اعجاز است. همچون فصاحت و بلاغت بی نظیر آن، خبر دادن از غیب، بیان اسرار آفرینش و سرگذشت پیامبران و قوم آنها. قرآن برای اثبات اعجاز خود، به [[تحدی قرآن|تحدی]] روی آورده است.
کتاب مقدس دین اسلام است و در باور مسلمانان سخنان خدایی یکتا با نام اصلی «الله» است که وی به‌صورت وحی و توسط جبرئیل بر پیامبر اسلام، محمّد بن عبدالله، نازل کرده‌است. مسلمانان قرآن را بزرگ‌ترین معجزهٔ محمّد (ص) و روشن‌ترین دلیل بر پیامبری او می‌دانند. در درون این کتاب، نشانه هایی وجود دارد که دلیل بر ادعای اعجاز این کتاب شده است. دانشمندان و عالم های دینی معجزه را امری میدانند که از توان بشر و انسان های عادی خارج است.


== اعجاز بیانی و محتوایی قرآن ==
== اعجاز بیانی و محتوایی قرآن ==
اینکه [[قرآن]] معجزه است همه قبول دارند اما در وجه اعجاز قرآن نظر علماء متعدد است که متخصصان از این جهت، معجزه های قرآن را به دو بخش تقسیم کرده اند: اعجاز بیانی، اعجاز محتوایی.<ref>اعجاز نور، همان، ص۱۱۲.</ref>
اینکه [[قرآن]] معجزه است تقریبا مورد قبول همه دانشمندان می باشد، اما هر کسی برای دانستن اعجاز قرآن، باید به سراغ  نشانه های او رفته و بدون هیچ پیش زمینه ذهنی به این اندیشه کرد که آیا این نشانه ها، معجزه و خارق العاده هستند یا خیر. در وجه اعجاز قرآن نظر علماء متعدد است که متخصصان از این جهت، معجزه های قرآن را به دو بخش تقسیم کرده اند: اعجاز بیانی، اعجاز محتوایی.<ref>اعجاز نور، همان، ص۱۱۲.</ref>{{جعبه اطلاعات کتاب
 
عبدالحسین زرین کوب:
 
این آیات خدایی روشن و با شکوه، شیوا و خیره کننده،‌ دلنواز و گاه بیم‌انگیز می‌نمود. نه شعر بود و نه خطبه،‌ با سخنان کاهنان و خطیبان  تفاوت داشت و با این همه موجی از شعر و رنگی از یک هنر بی‌نام در آن جلوه داشت و ازین رو در دلهایی که از ذوق سخن بی‌بهره نبود تأثیر می‌کرد و از فرط قدرت و نفوذ چیزی از مقوله اعجاز تلقی می‌شد.<ref>زرین‌کوب،‌ بامداد اسلام،‌ ۱۳۶۹ش، ص۱۴</ref>
{{جعبه اطلاعات کتاب
  | عنوان                  =کتاب مقدس دین اسلام
  | عنوان                  =کتاب مقدس دین اسلام
  | تصویر                  =قرآن مربوط به قرن چهارم یا پنجم قمری.jpeg
  | تصویر                  =قرآن مربوط به قرن چهارم یا پنجم قمری.jpeg
خط ۴۲: خط ۳۷:
*قرآن از غیب خبر داده و از حوادثی قبل از وقوع آن خبر داده که بعدا همانگونه واقع شده است.
*قرآن از غیب خبر داده و از حوادثی قبل از وقوع آن خبر داده که بعدا همانگونه واقع شده است.
*قرآن از اسرار عالم آفرینش صدها سال قبل خبر داده که مقداری از آنها را علوم امروز بشر کشف کرده مثل حرکت زمین،<ref>طه/۵۳.</ref> بارور کردن باد، گیاهان را،<ref>حجر/۲۲.</ref> مذکر و مؤنث بودن گیاهان.<ref>رعد/۳.</ref>
*قرآن از اسرار عالم آفرینش صدها سال قبل خبر داده که مقداری از آنها را علوم امروز بشر کشف کرده مثل حرکت زمین،<ref>طه/۵۳.</ref> بارور کردن باد، گیاهان را،<ref>حجر/۲۲.</ref> مذکر و مؤنث بودن گیاهان.<ref>رعد/۳.</ref>
{{مطالعه بیشتر}}
 
== اعجاز عددی قرآن ==
23 سال پیش شیمیدانی مصری به نام دکتر رشاد خلیفه که در آمریکا اقامت داشت، پس از سه سال کار مداوم و استفاده از کامپیوتر!ادعا نمود که نظم حیرت‏انگیزی را در قرآن کشف نموده است.ایشان گفت تعداد تکرار حروف و کلمات در قرآن، کاملا سنجیده و حساب شده است و از تناسب و نظمی شگفت‏انگیز حکایت می‏کند و نتیجه گرفت که چون هیچ مؤلّف و نویسنده‏ای نمی‏تواند در ضمن نگارش کتاب، مراعات تعداد تکرار حروف و کلمات خود را نموده و نظمی خاص در میان آنها تعبیه کند، پس این ویژگی خاص قرآن بوده و وجهی از وجوه اعجاز آن به شمار می‏رود.<ref>رک : عجاز عددی و نظم ریاضی قرآن؛ ‌پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، محمدعلی رضائی اصفهانی، ج۱،‌ ص۲۳۲ـ۲۲۰.</ref> نمونه های بسیار زیادی از این موارد است؛ برای نمونه:
 
* در قرآن [[حروف مقطعه]] هر سوره، نسبت به دیگر حروف آن، بیشتر تکرار شده است.
* حروف مقطعه هر سوره، در آن سوره، بیشتر از دیگر سوره‌ها تکرار شده است.
* تعداد حروف مقطعه همه سوره‌های دارای حروف مقطعه، مضربی از عدد ۱۹ است.
* دو واژه «دنیا» و «آخرت» به‌اندازه هم در قرآن به کار رفته‌اند.
* واژه «حیات» (زندگی)، همراه با مشتقاتش، به‌اندازه واژه «موت» (مرگ) استعمال شده است.
* واژه «ساعت» به تعداد ساعات شبانه‌روز، یعنی ۲۴ بار به کار رفته است.
* واژه «شهر»(ماه)، به تعداد ماه‌های سال یعنی ۱۲بار کاربرد داشته است.
* عبارت «السموات السبع» ([[آسمان‌های هفت‌گانه]]) ۷ بار استعمال شده است.
* واژه «[[سجده]]» ۳۴ بار در قرآن به کار رفته است که با تعداد سجده‌های [[نماز|نمازهای]] واجب برابر است.<ref>یزدانی، عباس، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، کیهان اندیشه، ش۶۷، ۱۳۷۵ش.</ref>
شایان توجه است که این موارد بسیار زیاد بوده و تنها به این موارد نمی توان تکیه کرد.
 
قرآن معجزه ای بی نظیر از طرف خداوند متعال است برای بشر و نه تنها برای مسلمان که به واسطه ی پیامبر اکرم نازل و به دست بشر رسیده است و تمام آیاتش، دلیلی بر اعجاز و حقانیت این کتاب می باشد.{{مطالعه بیشتر}}


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۴

سؤال

آیا قرآن معجزه است؟

کتاب مقدس دین اسلام است و در باور مسلمانان سخنان خدایی یکتا با نام اصلی «الله» است که وی به‌صورت وحی و توسط جبرئیل بر پیامبر اسلام، محمّد بن عبدالله، نازل کرده‌است. مسلمانان قرآن را بزرگ‌ترین معجزهٔ محمّد (ص) و روشن‌ترین دلیل بر پیامبری او می‌دانند. در درون این کتاب، نشانه هایی وجود دارد که دلیل بر ادعای اعجاز این کتاب شده است. دانشمندان و عالم های دینی معجزه را امری میدانند که از توان بشر و انسان های عادی خارج است.

اعجاز بیانی و محتوایی قرآن

اینکه قرآن معجزه است تقریبا مورد قبول همه دانشمندان می باشد، اما هر کسی برای دانستن اعجاز قرآن، باید به سراغ نشانه های او رفته و بدون هیچ پیش زمینه ذهنی به این اندیشه کرد که آیا این نشانه ها، معجزه و خارق العاده هستند یا خیر. در وجه اعجاز قرآن نظر علماء متعدد است که متخصصان از این جهت، معجزه های قرآن را به دو بخش تقسیم کرده اند: اعجاز بیانی، اعجاز محتوایی.[۱]

قرآن
کتاب مقدس دین اسلام
Hosseiney4030/صفحه تمرین2
نسخه‌ای از قرآن، متعلق به قرن چهارم یا پنجم قمری به خط کوفی (مسجد روستای نُگُل، از توابع سنندج)
اطلاعات کتاب
نام‌های دیگرفرقان، الکتاب و مُصحَف
نویسندهامام علی
موضوعخدا
زبانعربی
تعداد جلد1

اعجاز بیانی (لفظی)

اعجاز بیانی که به اعجاز ادبی و لفظی هم تعبیر می‌شود یعنی الفاظ و کلمات و جملات و نظم ادبی و قالب قرآن با قطع نظر از اینکه چه احکامی را و چه عالمی را حکایت می‌کند همه معجزه‌اند و دارای چندین وجه است که در ذیل به آنها اشاره می‌شود:

  • قرآن، معجزه است بخاطر فصاحتی که دارد.؛ فصاحت یعنی بیان شیرین و واضح و آشکار که هم کلمات قرآن فصیح است، یعنی اداء کلمات قرآنی بر زبان، ایجاد سنگینی نمی‌کند. و هم جملات و کلام قرآن فصیح است، یعنی ضعف تألیف و گره خوردگی ندارد، بلکه سلیس و روان است. معجزه بودنش بخاطر بلاغت است: یعنی علاوه بر اینکه قرآن فصیح است مطابق مقتضای حال سخن گفته، جملات قرآن دارای عمق معنایی و رعایت اوضاع و احوال مخاطبین است.
  • قرآن معجزه است چون بیانش در قالب یک قالب جدید است. نه شعر است و نه نثر (عرب آن روز فقط همین دو اسلوب را داشتند) روش بیان قرآن با روش و شیوه جامعه ادبی آن زمان کاملا فرق داشت، قالب آن ابتکاری و فوق قدرت بشر است.[۲]
  • گیرایی و مجذوب کردن جان‌ها به قرآن معجزه است چون شنیدن الفاظ و جملات آن حتی برای غیر عرب زبانها، هم جذاب است. در صدر اسلام بیشترین توجه به اعجاز قرآن از جهت بیانی بودن آن است.[۳]

اعجاز محتوایی (معنایی)

اعجاز محتوایی که از آن به اعجاز علمی، معنوی هم تعبیر شده است، یعنی قرآن بخاطر احکام متعالی، اخبار علمی و غیبی و… با قطع نظر از کلمات و الفاظش معجزه است و برای آن مصادیق و وجوهی ذکر کرده‌اند که ما به چند نمونه از آن اشاره می‌کنیم:

  • این که شخص امّی (درس نخوانده) چنین مطالب عالی را با چنین حجم بدون تناقض بیاورد، معجزه است.[۴]
  • قرآن با اینکه طی بیست و سه سال و در اوضاع غیرعادی نازل شده و مطالب و احکام متعدد دارد با این حال کوچکترین اختلاف و تناقضی در او نیست و این کار، شگفت و معجزه است.
  • قرآن از غیب خبر داده و از حوادثی قبل از وقوع آن خبر داده که بعدا همانگونه واقع شده است.
  • قرآن از اسرار عالم آفرینش صدها سال قبل خبر داده که مقداری از آنها را علوم امروز بشر کشف کرده مثل حرکت زمین،[۵] بارور کردن باد، گیاهان را،[۶] مذکر و مؤنث بودن گیاهان.[۷]

اعجاز عددی قرآن

23 سال پیش شیمیدانی مصری به نام دکتر رشاد خلیفه که در آمریکا اقامت داشت، پس از سه سال کار مداوم و استفاده از کامپیوتر!ادعا نمود که نظم حیرت‏انگیزی را در قرآن کشف نموده است.ایشان گفت تعداد تکرار حروف و کلمات در قرآن، کاملا سنجیده و حساب شده است و از تناسب و نظمی شگفت‏انگیز حکایت می‏کند و نتیجه گرفت که چون هیچ مؤلّف و نویسنده‏ای نمی‏تواند در ضمن نگارش کتاب، مراعات تعداد تکرار حروف و کلمات خود را نموده و نظمی خاص در میان آنها تعبیه کند، پس این ویژگی خاص قرآن بوده و وجهی از وجوه اعجاز آن به شمار می‏رود.[۸] نمونه های بسیار زیادی از این موارد است؛ برای نمونه:

  • در قرآن حروف مقطعه هر سوره، نسبت به دیگر حروف آن، بیشتر تکرار شده است.
  • حروف مقطعه هر سوره، در آن سوره، بیشتر از دیگر سوره‌ها تکرار شده است.
  • تعداد حروف مقطعه همه سوره‌های دارای حروف مقطعه، مضربی از عدد ۱۹ است.
  • دو واژه «دنیا» و «آخرت» به‌اندازه هم در قرآن به کار رفته‌اند.
  • واژه «حیات» (زندگی)، همراه با مشتقاتش، به‌اندازه واژه «موت» (مرگ) استعمال شده است.
  • واژه «ساعت» به تعداد ساعات شبانه‌روز، یعنی ۲۴ بار به کار رفته است.
  • واژه «شهر»(ماه)، به تعداد ماه‌های سال یعنی ۱۲بار کاربرد داشته است.
  • عبارت «السموات السبع» (آسمان‌های هفت‌گانه) ۷ بار استعمال شده است.
  • واژه «سجده» ۳۴ بار در قرآن به کار رفته است که با تعداد سجده‌های نمازهای واجب برابر است.[۹]

شایان توجه است که این موارد بسیار زیاد بوده و تنها به این موارد نمی توان تکیه کرد.

قرآن معجزه ای بی نظیر از طرف خداوند متعال است برای بشر و نه تنها برای مسلمان که به واسطه ی پیامبر اکرم نازل و به دست بشر رسیده است و تمام آیاتش، دلیلی بر اعجاز و حقانیت این کتاب می باشد.

منابع

  1. اعجاز نور، همان، ص۱۱۲.
  2. سبحانی، جعفر، الألهایت، چاپ قدس، چاپ سوم، ج۳، ص۳۱۸.
  3. وجوه یاد شده هر کدام قایلنی دارند و در کتابهای تفسیری و کلامی مشروح بحث شده که در آخر چند نمونه از آنها عرض می‌شود تا شما دوست عزیز مراجعه فرمایید.
  4. همان الألهایت همان، ص۳۶۸ و المیزان ج۱.
  5. طه/۵۳.
  6. حجر/۲۲.
  7. رعد/۳.
  8. رک : عجاز عددی و نظم ریاضی قرآن؛ ‌پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، محمدعلی رضائی اصفهانی، ج۱،‌ ص۲۳۲ـ۲۲۰.
  9. یزدانی، عباس، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، کیهان اندیشه، ش۶۷، ۱۳۷۵ش.