پرش به محتوا

ستایش خداوند از خود در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
خداوند در چندین مورد، از خود تعریف و تمجید نموده است:
خداوند در چندین مورد، از خود تعریف و تمجید نموده است:


مورد اول: بعد از خلقت انسان:
'''بعد از خلقت انسان'''


{{قرآن|ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَه عَلَقَه فَخَلَقْنَا الْعَلَقَه مُضْغَه فَخَلَقْنَا الْمُضْغَه عِظاماً فَکسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَک اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ}}<ref>مومنون / ۱۴.</ref> یعنی «سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته)]، و علقه را به صورت مضغه (چیزی شبیه گوشت جویده شده)، و مضغه را به صورت استخوان‌هایی درآوردیم و بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم سپس آن را آفرینش تازه ای دادیم پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است!»
{{قرآن|ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَه عَلَقَه فَخَلَقْنَا الْعَلَقَه مُضْغَه فَخَلَقْنَا الْمُضْغَه عِظاماً فَکسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَک اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ|ترجمه=سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته)، و علقه را به صورت مضغه (چیزی شبیه گوشت جویده شده)، و مضغه را به صورت استخوان‌هایی درآوردیم و بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم سپس آن را آفرینش تازه‌ای دادیم پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است!|سوره=مومنون|آیه=۱۴}}


مورد دوم: به خاطر زیبا آفریدن انسان‌ها:
'''به خاطر زیبا آفریدن انسان‌ها'''


{{قرآن|اللَّهُ الَّذی جَعَلَ لَکمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَکمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکمْ وَ رَزَقَکمْ مِنَ الطَّیِّباتِ ذلِکمُ اللَّهُ رَبُّکمْ فَتَبارَک اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ}}<ref>غافر / ۶۴.</ref> یعنی «خداوند کسی است که زمین را برای شما جایگاه امن و آرامش قرار داد و آسمان را همچون سقفی (بالای سرتان) و شما را صورتگری کرد، و صورتتان را نیکو آفرید و از چیزهایی پاکیزه به شما روزی داد این است خداوند پروردگار شما! جاوید و پربرکت است خداوندی که پروردگار عالمیان است!»
{{قرآن|اللَّهُ الَّذی جَعَلَ لَکمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَکمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکمْ وَ رَزَقَکمْ مِنَ الطَّیِّباتِ ذلِکمُ اللَّهُ رَبُّکمْ فَتَبارَک اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ|ترجمه=خداوند کسی است که زمین را برای شما جایگاه امن و آرامش قرار داد و آسمان را همچون سقفی (بالای سرتان) و شما را صورتگری کرد، و صورتتان را نیکو آفرید و از چیزهایی پاکیزه به شما روزی داد این است خداوند پروردگار شما! جاوید و پربرکت است خداوندی که پروردگار عالمیان است!|سوره=غافر|آیه=۶۴}}


مورد سوم: بعد از خلقت آسمان و زمین:
'''بعد از خلقت آسمان و زمین'''


{{قرآن|إِنَّ رَبَّکمُ اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی سِتَّه أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَک اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ}}<ref>اعراف / ۵۴.</ref> }} یعنی «پروردگار شما، خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید سپس به تدبیر جهان هستی پرداخت با (پرده تاریک) شب، روز را می‌پوشاند و شب به دنبال روز، به سرعت در حرکت است و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید، که مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشید که آفرینش و تدبیر (جهان)، از آن او (و به فرمان او) است! پر برکت (و زوال ناپذیر) است خداوندی که پروردگار جهانیان است!»
{{قرآن|إِنَّ رَبَّکمُ اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی سِتَّه أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَک اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ|ترجمه=پروردگار شما، خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید سپس به تدبیر جهان هستی پرداخت با (پرده تاریک) شب، روز را می‌پوشاند و شب به دنبال روز، به سرعت در حرکت است و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید، که مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشید که آفرینش و تدبیر (جهان)، از آن او (و به فرمان او) است! پر برکت (و زوال ناپذیر) است خداوندی که پروردگار جهانیان است!}}<ref>اعراف / ۵۴.</ref>


به ظاهر خداون متعال در این آیات خود را تمجید و تحسین فرموده است، اما نه از نوع ستایش انسانی، بلکه هدف از این کار، توصیف قدرت خدایی‌اش است تا انسان‌ها را متوجه خالقیت و ربوبیت خود سازد و از عبادت غیر او بازدارد.
به ظاهر خداوند متعال در این آیات خود را تمجید و تحسین فرموده است، اما نه از نوع ستایش انسانی، بلکه هدف از این کار، توصیف قدرت خدایی‌اش است تا انسان‌ها را متوجه خالقیت و ربوبیت خود سازد و از عبادت غیر او بازدارد.


خداوند متعال در تعریف و تمجید از خودش همواره لفظ «تبارک» را به کار برده، زیرا همه چیز خدا خیر و برکت و پرسود است و این یعنی انسان‌های الهی بایستی همواره دنبال خیر و برکت باشند، نه این‌که با پیروی از هوی و هوس شیطانی، خود را به هلاکت بکشانند که هیچ برکتی و خیری در پیروی‌های شیطانی نبوده و همه به خسارت و ضرر منتهی می‌شود.
خداوند متعال در تعریف و تمجید از خودش همواره لفظ «تبارک» را به کار برده، زیرا همه چیز خدا خیر و برکت و پرسود است و این یعنی انسان‌های الهی بایستی همواره دنبال خیر و برکت باشند، نه این‌که با پیروی از هوی و هوس شیطانی، خود را به هلاکت بکشانند که هیچ برکتی و خیری در پیروی‌های شیطانی نبوده و همه به خسارت و ضرر منتهی می‌شود.
لذا چنین قدرت‌نمایی بی‌نظیر الهی، بسیار تحسین‌برانگیز است:
در ظلمتکده رحم مادر، این چنین تصویر بدیعی را با این همه عجائب و شگفتی، بر قطره آبی نقش می‌زند. آفرین بر آن علم و حکمتی که این همه استعداد و لیاقت و شایستگی را در چنین موجود ناچیزی ایجاد می‌کند، آفرین بر او و بر خلقت بی نظیرش.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۴، ص۲۰۹.</ref>


خداوند متعال در آیات دیگر قرآن نیز بارها لفظ «تبارک» بیان کرده است، از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:
خداوند متعال در آیات دیگر قرآن نیز بارها لفظ «تبارک» بیان کرده است، از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:
خط ۳۴: خط ۳۰:
۳. مبارک بودن قرآن کریم: {{قرآن|تَبارَک الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ لِیَکونَ لِلْعالَمینَ نَذیراً}}<ref>فرقان / ۱.</ref>
۳. مبارک بودن قرآن کریم: {{قرآن|تَبارَک الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ لِیَکونَ لِلْعالَمینَ نَذیراً}}<ref>فرقان / ۱.</ref>


{{پایان پاسخ}}
<span></span>


== منابع ==
== منابع ==
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵

ویرایش