۸٬۳۱۸
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ر. ک.' به 'نگاه کنید به ') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
امروزه قوه قضایی و قوه مجریه تا حدودی توانستهاند نظم وآرامش نسبی را در اجتماعات انسانی محقق کنند، ولی این تنها مربوط به تبهکاری و فسادهای ظاهری است. نسبت به خلافکاریهای پنهانی، این راه بینتیجه است به علاه این که اگر مجریان این قوانین بخواهند از مقام خود سوء استفاده کنند عاملی نمی تواند مانعشان شود. | امروزه قوه قضایی و قوه مجریه تا حدودی توانستهاند نظم وآرامش نسبی را در اجتماعات انسانی محقق کنند، ولی این تنها مربوط به تبهکاری و فسادهای ظاهری است. نسبت به خلافکاریهای پنهانی، این راه بینتیجه است به علاه این که اگر مجریان این قوانین بخواهند از مقام خود سوء استفاده کنند عاملی نمی تواند مانعشان شود. | ||
اینجا حکومتهای بشری در تأمین عدالت اجتماعی به بنبست میرسند؛ ولی اجتماعی که زیربنای برنامههای آن را ایمان و ترس از خدا تشکیل میدهد این چنین نیست. زیرا کیفر گناه یا عذابهای اخروی بهترین ضامن اجرای قوانین خواهند بود.<ref> | اینجا حکومتهای بشری در تأمین عدالت اجتماعی به بنبست میرسند؛ ولی اجتماعی که زیربنای برنامههای آن را ایمان و ترس از خدا تشکیل میدهد این چنین نیست. زیرا کیفر گناه یا عذابهای اخروی بهترین ضامن اجرای قوانین خواهند بود.<ref>نگاه کنید به سبحانی، جعفر، معاد انسان و جهان، ص۱۹.</ref> | ||
==فعالیت و کوشش در زندگی== | ==فعالیت و کوشش در زندگی== | ||
تصور مرگ و جهان پس از مرگ و مسئله قیامت، زندگی را برای انسان تلخ نمیکند و او را از فعالیت و کوشش در امور زندگانی باز نمیدارد. چرا که علت فعالیت انسان در امور زندگی حس احتیاجاست و با یاد مرگ و قیامت حس احتیاج از بین نمیرود. بله یاد آخرت و قیامت باعث میشود که از زیادهروی در شهوتپرستی جلوگیری شود و او در طریقی قرار گیرد که بداند هر کار نیکی که انجام دهد، پاداش آن کار را خواهد دید، پس سعی و کوشش خود را به همین طریق معطوف مینماید.<ref> | تصور مرگ و جهان پس از مرگ و مسئله قیامت، زندگی را برای انسان تلخ نمیکند و او را از فعالیت و کوشش در امور زندگانی باز نمیدارد. چرا که علت فعالیت انسان در امور زندگی حس احتیاجاست و با یاد مرگ و قیامت حس احتیاج از بین نمیرود. بله یاد آخرت و قیامت باعث میشود که از زیادهروی در شهوتپرستی جلوگیری شود و او در طریقی قرار گیرد که بداند هر کار نیکی که انجام دهد، پاداش آن کار را خواهد دید، پس سعی و کوشش خود را به همین طریق معطوف مینماید.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، سید محمد حسین، مجموعه مقالات، ج۲، ص۱۳۲.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |