وجوب نماز قضا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق نظر مفسرین از آیهٔ {{قرآن|ُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت‏|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف|آیه=۲۴}} می‌توان در ارتباط با قضا نماز استدلال نمود. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بی‌تفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این مهم کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref>

همچنین خداوند در آیهٔ دیگری چنین فرموده است: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ|ترجمه=و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.|سوره=فرقان|آیه=۶۲}} طبق نظر مفسرین مفهوم این آیه مبین این مطلب است که هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که در آن دو زندگی کرده‌اند و عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را به‌جا آورند.