۸٬۳۹۶
ویرایش
جز ({{شاخه | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب |شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه |شاخه فرعی۲ = عقاید شیعه |شاخه فرعی۳ = }}) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ر.ک. ' به 'نگاه کنید به ') |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
شیعیان معتقدند که برپایی نمازهای مستحبی به جز نماز استسقاء به صورت جماعت مشروع نیست و بدعت در دین خدا است. براساس روایات صحیح شیعه و اهل سنت، خواندن نمازهای نافله ماه مبارک رمضان به صورت جماعت بدعت است و پیامبر اسلام(ص) از انجام چنین کاری نهی فرموده است.<ref>وسائل الشیعه، الحر العاملی، شیخ محمد بن الحسن، ج۳، ابواب نافله شهر رمضان، باب ۱۰ ح ۱-۲-۴.</ref> | شیعیان معتقدند که برپایی نمازهای مستحبی به جز نماز استسقاء به صورت جماعت مشروع نیست و بدعت در دین خدا است. براساس روایات صحیح شیعه و اهل سنت، خواندن نمازهای نافله ماه مبارک رمضان به صورت جماعت بدعت است و پیامبر اسلام(ص) از انجام چنین کاری نهی فرموده است.<ref>وسائل الشیعه، الحر العاملی، شیخ محمد بن الحسن، ج۳، ابواب نافله شهر رمضان، باب ۱۰ ح ۱-۲-۴.</ref> | ||
برخی از روایات موجود در کتاب صحیح بخاری، حاکی از آن است که چند شبی را مردم به دنبال پیامبر اسلام(ص) نماز نافله رمضان را به ایشان اقتداء کردند لیکن پیامبر(ص) از این کار امتناع کرد.<ref> | برخی از روایات موجود در کتاب صحیح بخاری، حاکی از آن است که چند شبی را مردم به دنبال پیامبر اسلام(ص) نماز نافله رمضان را به ایشان اقتداء کردند لیکن پیامبر(ص) از این کار امتناع کرد.<ref>نگاه کنید به صحیح البخاری، ابوعبدیه محمد بن اسماعیل، ج۱، رقم، ۳۴۲، باب فضل من قام رمضان، نشر دارالمعرفه، بیروت، بیتا.</ref> اما عمر در زمان حکومت خود نافلههای ماه مبارک رمضان را که به صورت فرادا توسط مسلمانان اقامه میشد، به جماعت برگزار کرد و به دستور وی ابی بن کعب عهدهدار امامت جماعت برای نافلهها شد. وقتی عمر صفوف مردم را دید خوشحال شد و گفت: «اینگونه نماز مستحبی خواندن چه نیکو بدعتی است».<ref>نگاه کنید به صحیح البخاری، ابوعبدیه محمد بن اسماعیل، ج۱، باب فضل من قام شهر رمضان، قم، ۳۴۲، نشر دارالمعرفه، بیروت.</ref> | ||
سیوطی نیز در تاریخ خلفا، یکی از بدعتهای عمر را بر برپایی نافلههای ماه رمضان به صورت جماعت شمرده است.<ref> | سیوطی نیز در تاریخ خلفا، یکی از بدعتهای عمر را بر برپایی نافلههای ماه رمضان به صورت جماعت شمرده است.<ref>نگاه کنید به الفقه علی مذاهب الاربعه و مذهب اهل البیت، الجزیری، عبدالرحمن، غروی، سیدمحمد مازح، شیخ یاسر، ج۱، ص۴۷۳، طبع اول، نشر دارالثقلین، بیروت.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |