automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش}} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۸: | خط ۹: | ||
در قرآن به صراحت اشارهای بر وجوب نماز قضاء نشده است، ولی آیاتی بیان شدهاند که با ایما و اشاره به مسئلهٔ نماز قضاء پرداختهاند: | در قرآن به صراحت اشارهای بر وجوب نماز قضاء نشده است، ولی آیاتی بیان شدهاند که با ایما و اشاره به مسئلهٔ نماز قضاء پرداختهاند: | ||
طبق نظر مفسرین از آیهٔ {{قرآن|و اذکر ربّک اذا نسیت | طبق نظر مفسرین از آیهٔ {{قرآن|و اذکر ربّک اذا نسیت}}<ref>کهف / ۲۴.</ref> میتوان در ارتباط با قضا نماز استدلال نمود. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود، این مهم کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> | ||
}}<ref>کهف / ۲۴.</ref> میتوان در ارتباط با قضا نماز استدلال نمود. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود، این مهم کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> | |||
همچنین خداوند در آیهٔ دیگری چنین فرموده است: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ}}<ref>فرقان / ۶۲؛ و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذک شود.</ref> | |||
طبق نظر مفسرین مفهوم این آیه مبین این مطلب است که هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که در آن دو زندگی کردهاند و عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را بهجا آورند. برای مثال: اگر در روز نمازکسی از دست رفت، میتواند قضای آن را در شب بهجا آورد و بالعکس؛ در روایات هم به این مطلب پرداخته شده است. | طبق نظر مفسرین مفهوم این آیه مبین این مطلب است که هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که در آن دو زندگی کردهاند و عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را بهجا آورند. برای مثال: اگر در روز نمازکسی از دست رفت، میتواند قضای آن را در شب بهجا آورد و بالعکس؛ در روایات هم به این مطلب پرداخته شده است. |