پیش نویس:انتظار ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

معنای انتظار [[ظهور امام زمان در قرآن|ظهور]] در اسلام صرفاً احساس نیاز کردن نسبت به امر مورد انتظار نیست؛ بلکه علاوه بر احساس نیاز اعتقاد به گشایش و رسیدن منجی و هم چنین تحرک و فعالیت برای آماده ساختن خود و دیگران برای تحقق ظهور است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> در روایتی از [[موسی‌بن‌جعفر (ع)]] آمده است که:«اَفضَلُ العِبادَةِ بَعدَ المَعرِفَةِ اِنتِظارُ الفَرَج».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحف العقول|عنوان کتاب=تحف العقول|سال=1382|نام=حسن بن علی|نام خانوادگی=ابن‌شعبه|ناشر=آل علی (عليه السلام)|صفحه=403|مکان=قم}}</ref> معرفت یعنی توحید و معرفتِ حقایق الهی؛ برترین اعمال بعد از آن، انتظار فرج است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref>لذا همین که انتظار فرج از برترین اعمال است معلوم می شود که عمل است نه بی عملی.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3308|عنوان=‌‌بیانات‌ در دیدار اقشار مختلف مردم به ‌مناسبت نیمه‌‌ی شعبان|تاریخ بازبینی=29 شهریور 1384|سال=1403}}</ref> بنابراین این که انسان دست روی دست بگذارد و منتظر باشد تا منجی ظهور کند و عالم را پر از رفاه و آسایش کند و سپس تحویل انسان ها دهد تا از استفاده کنند، تصور غلطی از انتظار می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آزادی معنوی|عنوان کتاب=آزادی معنوی|سال=1387|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=173|مکان=قم}}</ref>

== دو برداشت از ظهور ==