automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۷۸۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
آیا ایمان از روی ترس، بی فایده است؟ با ادلّه قرآنی، تبیین نمائید. | آیا ایمان از روی ترس، بی فایده است؟ با ادلّه قرآنی، تبیین نمائید. | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}خداوند، پیامبران را با وحی فرستاده است، تا با بیانهای گوناگون انسان را به سعادت برساند و از مسیرهای انحرافی بازدارند. چنانچه در آیه ۱۲ سوره لیل میفرماید: «بر ما است که انسان را هدایت کنیم». سپس از آنجا که راههای انحرافی، فراوان است، به انسان هشدار میدهد، و میگوید: «بعضی از این راهها، منحرف و بیراهه است» (سوره نحل، آیه ۹).<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ناشر دارالکتب الاسلامیه، چاپ مدرسه الامام امیرالمؤمنین(ع)، چاپ پنجم، ج۱۱، ص۱۶۸–۱۶۷.</ref> | ||
در آیات متعددی، به این معنی اشاره شده که اگر خداوند میخواست، همه مردم را به اجبار، هدایت میکرد، مثل آیه: {{قرآن|أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ لَوْ یَشاءُ اللَّهُ لَهَدَی النَّاسَ جَمِیعاً<ref>رعد/ ۳۱.</ref> {{قرآن|وَ لَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ}}<ref>نحل/ ۹.</ref> {{قرآن|وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَآمَنَ مَنْ فِی الْأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمِیعاً}}.<ref>یونس/ ۹۹.</ref> به واسطه این اجبار (درونی یا بیرونی) خداوند میتوانست حتی منکران لجوج را وادار به پذیرش ایمان، کند، چرا که او بر همه چیز، تواناست، و هیچ کاری در برابر قدرتش، مشکل نیست؛ ولی هرگز او چنین نخواهد کرد، چرا که این گونه ایمان اجباری، بیارزش و فاقد معنویت، و تکاملی است که انسان به آن نیاز دارد.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۱۰، ص۲۲۲.</ref> از آنجا که نعمت اختیار و آزادی اراده و انتخاب، یکی از مهمترین عوامل تکامل انسان میباشد، خداوند متعال، انسان را موجودی انتخاب گر آفرید، و او را هدایت اجباری نکرد، چرا که هدایت اجباری، نه افتخار است، و نه تکامل. بلکه به انسان آزادی داد، تا این راه را با پای خود بپیماید و به اوج تکامل برسد.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۱۱، ص۱۶۸ با اندکی تلخیص.</ref> با توجه به این مقدمه، به اصل جواب پرداخته میشود. | در آیات متعددی، به این معنی اشاره شده که اگر خداوند میخواست، همه مردم را به اجبار، هدایت میکرد، مثل آیه: {{قرآن|أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ لَوْ یَشاءُ اللَّهُ لَهَدَی النَّاسَ جَمِیعاً<ref>رعد/ ۳۱.</ref> {{قرآن|وَ لَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ}}<ref>نحل/ ۹.</ref> {{قرآن|وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَآمَنَ مَنْ فِی الْأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمِیعاً}}.<ref>یونس/ ۹۹.</ref> به واسطه این اجبار (درونی یا بیرونی) خداوند میتوانست حتی منکران لجوج را وادار به پذیرش ایمان، کند، چرا که او بر همه چیز، تواناست، و هیچ کاری در برابر قدرتش، مشکل نیست؛ ولی هرگز او چنین نخواهد کرد، چرا که این گونه ایمان اجباری، بیارزش و فاقد معنویت، و تکاملی است که انسان به آن نیاز دارد.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۱۰، ص۲۲۲.</ref> از آنجا که نعمت اختیار و آزادی اراده و انتخاب، یکی از مهمترین عوامل تکامل انسان میباشد، خداوند متعال، انسان را موجودی انتخاب گر آفرید، و او را هدایت اجباری نکرد، چرا که هدایت اجباری، نه افتخار است، و نه تکامل. بلکه به انسان آزادی داد، تا این راه را با پای خود بپیماید و به اوج تکامل برسد.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۱۱، ص۱۶۸ با اندکی تلخیص.</ref> با توجه به این مقدمه، به اصل جواب پرداخته میشود. | ||
خط ۳۳: | خط ۳۰: | ||
در جواب این برداشت، باید ذکر کرد که بندگان الهی، به۳ نوع، خداوند متعال را عبادت میکنند. گروهی به امید پاداش، گروهی به واسطه ترس از دوزخ و گروهی هم خداوند متعال را به خاطر عشق و محبت به او، بندگی میکنند. چنانکه امام صادق(ع) در حدیثی میفرمایند: «بندگان سه دسته اند: گروهی خدای عزّوجل را از ترس، عبادت میکنند، که این عبادت بردگان است. گروهی خدای تبارک و تعالی را به طمع ثواب، عبادت میکنند، که این عبادت مزدوران است، و گروهی خدای عزوجل را از سر عشق و محبت به او، عبادت میکنند که این عبادت آزادگان است و این برترین عبادت است».<ref>محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۷ هـ. ش، ج۷، ص۳۴۲.</ref> هرچند فضیلت دسته اول و دوم به اندازه دسته سوم نمیباشد و خداوند انتظار دارد که بندگان به حدّی از کمال برسند که خدا را چون شایسته عبادت است، بپرستند، چنانچه امام سجاد(ع) میفرمایند: «... خوش ندارم که خداوند را به خاطر ترس از کیفر او، عبادت کنم، چون در این حالت، مثل بنده نابکاری خواهم بود، که اگر نترسد، کاری نمیکند…»<ref>همان، ج۷، ص۳۴۱۹.</ref> ولی در عین حال مأجورند و ثواب میبرند. | در جواب این برداشت، باید ذکر کرد که بندگان الهی، به۳ نوع، خداوند متعال را عبادت میکنند. گروهی به امید پاداش، گروهی به واسطه ترس از دوزخ و گروهی هم خداوند متعال را به خاطر عشق و محبت به او، بندگی میکنند. چنانکه امام صادق(ع) در حدیثی میفرمایند: «بندگان سه دسته اند: گروهی خدای عزّوجل را از ترس، عبادت میکنند، که این عبادت بردگان است. گروهی خدای تبارک و تعالی را به طمع ثواب، عبادت میکنند، که این عبادت مزدوران است، و گروهی خدای عزوجل را از سر عشق و محبت به او، عبادت میکنند که این عبادت آزادگان است و این برترین عبادت است».<ref>محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۷ هـ. ش، ج۷، ص۳۴۲.</ref> هرچند فضیلت دسته اول و دوم به اندازه دسته سوم نمیباشد و خداوند انتظار دارد که بندگان به حدّی از کمال برسند که خدا را چون شایسته عبادت است، بپرستند، چنانچه امام سجاد(ع) میفرمایند: «... خوش ندارم که خداوند را به خاطر ترس از کیفر او، عبادت کنم، چون در این حالت، مثل بنده نابکاری خواهم بود، که اگر نترسد، کاری نمیکند…»<ref>همان، ج۷، ص۳۴۱۹.</ref> ولی در عین حال مأجورند و ثواب میبرند. | ||
<span></span> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۴۰: | خط ۳۸: | ||
# ایمان، سید عبدالحسین دستغیب. | # ایمان، سید عبدالحسین دستغیب. | ||
# ایمان چیست و مؤمن کیست؟، رجبعلی مظلومی. | # ایمان چیست و مؤمن کیست؟، رجبعلی مظلومی. | ||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == |