پیش نویس:عزاداری و گریه بر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

==نقش عامل روحی در بزرگداشت عاشورا==

در طول تاریخ حادثه عاشورا و قیام  امام حسین (ع)، به عنوان یک فرهنگ و یک مکتب اصیل، الگو و الهام بخش بسیاری از جنبش‌ها و حرکت‌های اجتماعی مقدس بوده است. بزرگداشت و تبیین و پاسداری از آن، گرچه در قدم اول در قالب سخنرانی‌ها، جلسات بحث و گفتگو و نوشتن کتب و مقالات و ... مفید و لازم است؛ ولی این آگاهی و شناخت کافی نیست. خصوصا با توجه به اینکه تعداد بسیاری از افراد، قدرت درک و تحلیل استدلال‌های علمی را ندارند و از فهم مطالب پیچیده تاریخی، سیاسی و اجتماعی عاجزاند. لذا برای ایجاد حرکت‌ها و انقلاب‌های اجتماعی موثر، غیر از عامل شناخت، عامل احساسی و یا عاطفی که بتواند شور و علاقه ایجاد کند و انسان را به حرکت وا دارد ضروری است.

تماشای یک تعزیه، دیدن پرچم‌های سیاه برافراشته، شنیدن مرثیه و مصیبت‌های عاشورا با صوت و لحن محزون، بی‌اختیار موجب اندوه و گریه انسان می‌شود. این گریه و اشک، ناخودآگاه در روح و روان انسان تاثیرگذار است؛ و آنقدر احساسات و عواطف او را تحت‌تاثیر قرار داده است که میل و علاقه دارد، در کاری مشابه قیام  امام حسین (ع) قدم بردارد و راهی مثل او را بپیماید.

{{پایان متن}}