گریه حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

# بعد از [[جنگ احد]]، آن حضرت به زیارت شهدای جنگ می‌رفت.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://hawzah.net/fa/Question/View/66031/%D8%B9%D9%84%D8%AA-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D8%AF-%D8%A8%D8%B9%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%85-%D8%B5|عنوان=علت رفتن حضرت زهرا به مزار شهدای احد بعد از شهادت پیامبر اکرم(ص)|تاریخ بازبینی=28 دی 1398|سال=1403}}</ref>

# بعد از این که ماجرای [[جریان سقیفه|سقیفه]] به راه افتاد، [[عمر بن خطاب]] با عده‌ای به در خانه آن حضرت آمد و فریاد می‌کشید که بیرون بیائید. حضرت زهرا(س) به پشت در آمدند و عمر را دیدند که آتش در دست دارد. پس فرمودند: «عمر؛ مگر از خدا نمی‌ترسی چه شده است؟» عمر گفت: «باید علی و بنی‌هاشم بیایند و با خلیفه رسول خدا بیعت کنند.» ایشان گفتند: «خلیفه کیست؟ خلیفه رسول اکنون در کنار پیکر اوست.».<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikifeqh.ir/%D9%87%D8%AC%D9%88%D9%85_%D8%A8%D9%87_%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA_%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7|عنوان=هجوم به خانه حضرت زهرا(س)|تاریخ بازبینی=19 آبان 1403|سال=1403}}</ref>

# ده روز بعد از رحلت [[پیامبر اکرم(ص)]] فاطمه زهرا(س) برای اعتراض به مصادره [[فدک]] نزد [[ابوبکر]] رفته و با او به گفتگو و بحث پرداختند. این کار دوبار صورت گرفت.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://shamiim.ir/%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B8%D8%B1%D9%87-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%B3-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A8%DA%A9%D8%B1-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%81%D8%AF/|عنوان=مناظره حضرت زهرا(س) با ابوبکر|تاریخ بازبینی=24 مهر 1397|سال=1403}}</ref>

# همچنین بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) و غصب خلافت مسلمین توسط غاصبان، حضرت فاطمه(س) به [[مسجد النبی|مسجد]] رفتند و در حالی که مسجد مملو از مرد و زن بود، در پشت پرده ای خطبه‌ای ایراد فرمودند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikishia.net/view/%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87_%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87_%D8%AF%D8%B1_%D8%AC%D9%85%D8%B9_%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87|عنوان=خطبه حضرت فاطمه در جمع زنان مدینه|تاریخ بازبینی=19 آبان 1403|سال=1403}}</ref>

مطلب قابل توجه دیگر این است که گریه در فراق عزیزان خود جایگاه خاصی دارد و از استثنائی برخوردار است، آن چنانکه روایت است روزی یک زن به دنبال جنازه یکی از خویشان خود می‌رفت و بی تابی می‌کرد. عمر به او نهیب زد که برگردد اما [[رسول خدا(ص)]] فرمود: او را به حال خود بگذار دلش داغدار است و چشم گریان و عهد (ش به مرده) نزدیک.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مسئله حجاب|عنوان کتاب=مسئله حجاب|سال=|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=212|مکان=قم}}</ref> و نیز [[امام باقر(ع)]] فرموده‌اند: انما تحتاج المرأه فی الماتم الی النوح لتسیلَ دمعها: زن در ماتم نیاز به نوحه و شیون دارد تا اشک‌هایش را بریزید.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=العروة الوثقی|عنوان کتاب=العروة الوثقی|سال=1417|نام=سید محمد کاظم|نام خانوادگی=طباطبایی یزدی|ناشر=جامعه مدرسین|جلد=1|صفحه=33|مکان=قم}}</ref> چون این عمل از بار سنگین سختی‌ها او می‌کاهد.

 

* فراق رسول خدا (۲) و عظمت مصیبت رحلت ایشان.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال|عنوان کتاب=عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال|سال=1387|نام=عبد الله بن نور الله|نام خانوادگی=بحرانی|ناشر=مدرسة الإمام المهدی (علیه السلام‏)|جلد=11|صفحه=806|مکان=قم}}</ref>

* غربت اسلام.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال|عنوان کتاب=عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال|سال=1387|نام=عبد الله بن نور الله|نام خانوادگی=بحرانی|ناشر=مدرسة الإمام المهدی (علیه السلام‏)|جلد=11|صفحه=478|مکان=قم}}</ref>

در دوران پس از رحلت پیامبر(ص) که حق و حقیقت به فراموشی سپرده شد، تنها سلاح [[حضرت زهرا(س)]] در مسیر بصیرت افزایی و روشنگری، گریه و اشک بود. آن حضرت در اشعاری می‌فرماید: «فَلَأَجْعَلَنَّ الْحُزْنَ بَعْدَکَ مُونِسی* وَ لَأَجْعَلَنَّ الدَّمْعَ فِیکَ وَ شَاحِیَا»؛ بعد از تو حزن و اندوه را مونس خود خواهم ساخت و اشک را اسلحه خود قرار خواهم داد. چه باکی است بر کسی که خاک قبر احمد را بوییده، در تمام زندگی هیچ عطری را نبوید».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مناقب آل ابی طالب(ع)|عنوان کتاب=مناقب آل ابی طالب(ع)|سال=1412|نام=ابن شهر آشوب|نام خانوادگی=مازندرانی|ناشر=دار الأضواء|جلد=1|صفحه=243|مکان=بیروت}}</ref> در این اشعار، علاوه بر اشاره بر مصیبت رحلت پیامبر اکرم(ص) تنها و بی یاور شدن و روبرویی با فرومایگان را جز مصائب خویش دانسته که برای آن گریه می‌کند و تنها اسلحه خویش را گریه خویش بیان می‌دارد. از این رو گریه‌های مکرر حضرت زهرا(س) نشان از شیوه مبارزه ایشان بوده است تا فریاد مظلومانه خود را به دیگران برساند. چرا که گریه در برانگیختن احساسات و عواطف دیگران نقش بسیار زیادی دارد و فرد نظاره گر، تحت تأثیر شدید قرار می‌گیرد و سعی می‌کند از ناراحتی گریه کننده بکاهد و یا به او کمک نموده، مشکل او را بفهمد و در حل آن بکوشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.mehrnews.com/news/5663334/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%DA%AF%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D8%A7|عنوان=فلسفه گریه‌های حضرت فاطمه سلام الله علیها|تاریخ بازبینی=5 دی 1401|سال=1403}}</ref>

| لینک‌دهی =  

| ناوبری =  

| نمایه =  

| تغییر مسیر =  

| ارجاعات =  

| بازبینی نویسنده =  

| بازبینی =  

| تکمیل =  

| اولویت =  

| کیفیت =