پیش نویس:مبانی قرآنی مقاومت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

[[پرونده:شهدای مقاومت.jpg|بندانگشتی|{{درشت|'''تصویر شهدای برجسته جبههٔ مقاومت'''}}]]

{{پاسخ}}

===مقدمه===

این سؤالات در دوران حکومت [[حضرت محمد|پیامبر(ص)]] نیز وجود داشته، به همین دلیل خداوند، آیاتی را در پاسخ به این سؤالات نازل کرده است. در ادامه، به پاسخ این سؤالات براساس آیات قرآن می‌پردازیم.

===نفی سلطه کفار بر مسلمین===

===دفع فساد و شرک===

{{قرآن|وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیرًا ۗ وَلَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ|ترجمه=و اگر خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها و صومعه‌ها، و معابد یهود و نصارا، و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می‌شود، ویران می‌گردد! و خداوند کسانی را که یاری او کنند (و از آیینش دفاع نمایند) یاری می‌کند؛ خداوند قوی و شکست ناپذیر است.|سوره=حج|آیه=۴۰}}

==هزینه صلح و دوستی==

سپس در آیه دوم خداوند می‌فرماید؛{{قرآن|إِنْ یَثْقَفُوکُمْ یَکُونُوا لَکُمْ أَعْدَاءً وَیَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ|ترجمه=اگر بر شما چیره شوند، دشمنانتان خواهند بود، و دست‌هایشان را [به اسارت، آزار و کشتن] و زبان‌هایشان را به [بدگویی، تحقیر و ناسزا] بر ضد شما می‌گشایند، و دوست دارند شما کافر شوید.}} با توجه به این آیه، دشمنان خدا قبل از سلطه پیدا کردن بر مؤمنین، با آنان طرح دوستی ریخته و از در صلح وارد می‌شوند وآنگاه که بر مؤمنین مسلط شوند، شروع به دشمنی کرده و با دست و زبان و به هر روشی، مؤمنین را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند و تلاش می‌کنند تا مؤمنین نیز کافر گردند.

== پیروزی با مؤمنین است==

*{{قرآن|ترجمه=آری، اگر شکیبایی ورزید و پرهیزکاری کنید و دشمنان در همین لحظه، جوشان و خروشان بر شما بتازند، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشان دار یاری می‌دهد.|سوره=آل عمران|آیه=۱۲۵}}

==شروط و موانع مقاومت==

===جنگ با متخاصم===

{{قرآن|یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ}}ای اهل ایمان، شما اگر خدا را یاری کنید (یعنی دین و پیغمبر خدا را) خدا هم شما را یاری کند و ثابت قدم گرداند. (محمد:۷)

===ترک عجب و غرور===

{{قرآن|لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ فِی مَوَاطِنَ کَثِیرَةٍ وَیَوْمَ حُنَیْن إِذْ أَعْجَبَتْکُمْ کَثْرَتُکُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْکُمْ شَیْئًا وَضَاقَتْ عَلَیْکُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُمْ مُدْبِرِینَ}}خداوند شما را در جاهای زیادی یاری کرد؛ و در روز حنین (نیز یاری نمود)؛ در آن هنگام که فزونی جمعیّتتان شما را مغرور ساخت، ولی (این فزونی جمعیّت) هیچ به دردتان نخورد و زمین با همه وسعتش بر شما تنگ شده؛ سپس پشت (به دشمن) کرده، فرار نمودید! (توبه:۲۵)

بنابراین، همانور که از کمی جمعیت نباید ترسید، از زیادی جمعیت هم نباید به خود مغرور شویم و نباید از جنگ غفلت کرده و سهل‌پندار شویم و در نتیجه از نصرت الهی خود را بی‌نیاز ببینیم.

{{درگاه|حکومت دینی}}در اجرای فرمان الهی باید استقامت کنیم و گرفتار عجله نشویم؛ زیرا عجله کردن، ممکن است عواقبی منفی در پی داشته باشد. همانطور که برای حضرت یونس چنین اتفاقی افتاد.

==جستارهای وابسته==