پیش نویس:دخالت ایران در منطقه: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت امیرالمؤمنین(ع) خطاب به امام حسن و امام حسین(ع) می‌فرمایند: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً». یعنی با ظالم دشمن باشید و به مظلوم کمک کنید.<ref>نهج البلاغة، نامه 47</ref> اساساً کسی که اسلام و توحید را می‌پذیرد، ناگزیر است که لوازم عملی آن را نیز قبول کند. یکی از لوازم عملی توحید فرمایشی است که امیر المؤمنین(ع) دارند. برای شرح و توضیح این مطلب و روشن‌تر شدن زوایای آن به ذکر بیانی از رهبر انقلاب اشاره می‌شود. ایشان می‌فرمایند: «ما اگر چنانچه به توحید اعتقاد داریم، نمی‌توانیم زیر بار زور برویم، نمی‌توانیم زیر بار ظلم برویم، نمی‌توانیم در مقابل ظالم نَایستیم، این طبیعت توحید است. اینکه جمهوری اسلامی اعلام می‌کند که هر جا مظلومی هست و نصرتی لازم است، ما آنجا حاضریم، به‌خاطر این است؛ اینکه ما روی مسئلهٔ فلسطین این‌جور اصرار داریم، به‌خاطر این است. چون لازمهٔ توحید این است که انسان در مقابل زورگویی ظالم به مظلوم بِایستد؛ حقیقت توحید این است و بعثت این را به ما یادآوری می‌کند؛ و این مطمئنّاً پیشرفت هم دارد… ایستادن ما در کنار گروه‌های مقاومت، در منطقهٔ غرب آسیا به همین دلیل است. حضور ما در سوریه، در مقابله و مواجههٔ با تروریست‌هایی که آمریکا و عوامل آمریکا در منطقه به وجود آورده بودند، به این دلیل است. اینکه گفته بشود «جمهوری اسلامی ایران توسعه‌طلب است، می‌خواهد فلان‌جا را تصرّف کند»، اینها حرفهای مهمل و بی‌معنا و خلاف واقع و دروغی است؛ نه، ما قصد توسعه و نگاه توسعه‌طلبی به هیچ نقطه‌ای از دنیا نداریم؛ احتیاج هم نداریم، بحمدالله کشور بزرگ، آباد و پرظرفیّتی در اختیار ملّت ایران است. [این حضور] به‌خاطر این است که در منطقهٔ سوریه، در غرب آسیا، مقاومت در مقابل ظلم وجود داشت و وجود دارد؛ به این دلیل ما آنجا حضور پیدا کرده‌ایم.<ref>بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی،25/01/1397 </ref> <ref>بیانات در دیدار با مسئولان نظام اسلامی و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی، 15/09/1396</ref>