automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
... | ... | ||
==حرمت تجسس در زندگی دیگران== | ==حرمت تجسس در زندگی دیگران== | ||
... | قرآن با صراحت تمام تجسس را در آيه فوق منع نموده، و از آنجا كه هيچگونه قيد و شرطى براى آن قائل نشده نشان مىدهد كه جستجوگرى در كار ديگران و تلاش براى افشاى اسرار آنها گناه است، ولى البته قرائنى كه در داخل و خارج آيه است نشان مىدهد كه اين حكم مربوط به زندگى شخصى و خصوصى افراد است، و در زندگى اجتماعى تا آنجا كه تاثيرى در سرنوشت جامعه نداشته باشد نيز اين حكم صادق است.<ref>تفسير نمونه، ج22، ص: 187 | ||
</ref> | |||
اما روشن است آنجا كه ارتباطى با سرنوشت ديگران و كيان جامعه پيدا مىكند مساله شكل ديگرى به خود مىگيرد، لذا شخص پيغمبر ص مامورانى براى جمع آورى اطلاعات قرار داده بود كه از آنها بعنوان" عيون" تعبير مىشود، تا آنچه را ارتباط با سرنوشت جامعه اسلامى در داخل و خارج داشت براى او گرد آورى كنند.<ref>تفسير نمونه، ج22، ص: 188 | |||
</ref> | |||
كلمه" تجسس"- با جيم- به معناى پىگيرى و تفحص از امور مردم است، امورى كه مردم عنايت دارند پنهان بماند و تو آنها را پىگيرى كنى تا خبردار شوى. كلمه" تحسس"- با حاء بى نقطه- نيز همين معنا را مىدهد، با اين تفاوت كه تجسس- با جيم- در شر استعمال مىشود، و تحسس- با حاء- در خير به كار مىرود، و به همين جهت بعضى گفتهاند: معناى آيه اين است كه: دنبال عيوب مسلمانان را نگيريد، و در اين مقام بر نياييد كه امورى را كه صاحبانش مىخواهند پوشيده بماند تو آنها را فاش سازى.<ref>طباطبايى، محمدحسين، الميزان في تفسير القرآن، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج18، ص: 323.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |