دعای قاموس: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای قاموس یا سیفی صغیر اولین بار در کتاب [[صحیفه ثانیه علویه]] تألیف محدث نوری (وفات ۱۳۲۰ق) آمده است. [[محدث نوری]] در مقدمه این دعا اشاره کرده که این دعا را در منابع متعدد روایی دیده است. او از مشهور بودن متن دعا نیز خبر داده و این شهرت را کمتر از شهرت [[مناجات خمس عشر|دعای مناجات خمس عشر]] نقل شده از [[امام سجاد(ع)]] نمی‌داند. البته محدث نوری متذکر شده که این دعا را در منابع قابل اعتماد ندیده و نقل اصل این دعا در کتابش را از باب [[تسامح در ادله سنن]] و با تأسی از علمای اعلامی دانسته است.<ref>سماهیجی، عبدالله بن صالح و میرزا حسین نوری طبرسی، ترجمهٔ صحیفهٔ علویه، ترجمهٔ سیدهاشم رسولی محلاتی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۳، ص ۷۳۸.</ref>  

[[شیخ عباس قمی]]، محدث بزرگ متأخر شیعه و شاگرد محدث نوری، نیز در کتاب دعای مشهور خود [[مفاتیح الجنان]] این دعا را آورده است. او توضیحات استاد خود را عیناً در مقدمه این دعا نقل کرده و با این کار نظر محدث نوری درباره این دعا را تأیید کرده است.<ref>قمی، شیخ عباس،  کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۶-۱۰۷.</ref>  

[[محمد سند|محمد سَنَد]]، فقیه معاصر شیعه و متخصص [[رجال]] و [[درایه]] حدیث، درباره جایگاه سندی دعای قاموس بر اهمیت و لزوم استناد دعا به معصومین(ع) به دلیل [[عصمت]] و اطلاع آنان بر حقایق امور تأکید می‌کند. او براساس [[قاعده من بلغ|قاعده مَن بَلَغ]] توسل به دعایی که به لحاظ سندی قابل استناد به معصوم(ع) نیستند را ممکن می‌داند. از نظر او دعای قاموس هم شامل این قاعده است.<ref>محمد السند، منهج التکامل الروحی، بیروت، دارالمهجة البیضاء، ص ۲۰۲-۲۰۳.</ref>   

دعای قاموس حاوی مضامین توحیدی در قالب عباراتی پیچیده است که شباهت به برخی دیگر از دعاهای امام علی(ع) از جمله [[دعای صباح]] دارد. این موضوع باعث توجه و علاقه برخی عارفان شیعه معاصر به این دعا شده است. [[سید محمدحسین حسینی طهرانی]]، از علما و عرفای معاصر، این دعا را دارای مضامین عالی توحیدی می‌داند. او معتقد است که عظمت مقام عبودیت امام علی(ع) در این دعا ظهور و بروز دارد.<ref>سید محمدصادق حسینی طهرانی، نور مجرد (یادنامه آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی)، مشهد، انتشارات علامه طباطبایی، ج ۲، ص ۳۶۰.</ref>