trustworthy
۹۳۵
ویرایش
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== آغاز تحصيلات == | == آغاز تحصيلات == | ||
شيخ | شيخ حسنعلی، تحصيل علم و دانش را همراه با سير و سلوک معنوی و تهذيب اخلاق، از همان اوایل كودكی، تحت نظارت پدر و مرحوم حاج محمدصادق تخت پولادی شروع كرد. وی در زادگاهش، اصفهان، مقدمات و ادبيات عرب را فرا گرفت. فقه، اصول، منطق و فلسفه را در همان شهر نزد استادان بزرگ آن عصر آموخت و در سال ۱۳۰۴ ق. پس از زيارت مرقد امام رضا(ع) برای ادامه تحصيلات، راهی نجف اشرف شد. تحصيلات عالی فقه، اصول و عرفان را در آن شهر نزد سرآمدترين استادان گذراند و در سال ۱۳۱۱ ق. دوباره از نجف اشرف راهی ايران شد و در مشهد مقدس، در مدرسه «حاج حسين» و «فاضل خان» اقامت کرد او در حجرهای در صحن عتيق، به رياضت و عبادت مشغول شد و بيش از يکسال، هر شب ختمی از قرآن مجيد در حرم رضوی داشت و روزها به كسب علم و تدريس و تربيت شاگردان مشغول بود. اقامت وی در شهر مشهد، چهار سال به طول انجاميد و در سال ۱۳۱۵ ق. دوباره به اصفهان بازگشت و از آن جا راهی نجف اشرف شد و تا سال ۱۳۱۸ ق. در آن جا ماند. در سال ۱۳۱۹ ق. به اصفهان و سپس به شيراز سفر كرد و در آن جا عصرها به فراگيری كتاب قانون ابنسینا نزد طبيب مشهور عصر، حاج ميرزاجعفر طبيب پرداخت و صبح ها نيز در مطب آن طبيب بزرگ به مداوای مريضان و نسخه نويسی مشغول بود.<ref>مقدادي اصفهاني، علی، نشان از بي نشانها, ج1، ص۲۳ الی ۳۰.</ref> | ||
== جامعيت علمي == | == جامعيت علمي == | ||
شيخ | شيخ حسنعلی اصفهانی بر اين باور بود كه بعد از علم توحيد و ولايت و احكام شريعت كه تحصيل آن واجب است، بايد به تحصيل دانش های ديگر پرداخت؛ چون جهل، در هر دانشی ناپسند است و مراد از حرمت برخی از علوم و فنون، به كار گرفتن آنهاست و نه آموزش آنها. وی فقه، تفسير، هيئت و رياضيات را به طلبهها میآموخت؛ ولی فلسفه و علوم الهی را به اين شرط درس مي داد كه ابتدا طلبه با اخبار معصومين(ع) آشنا باشد و در تزكيه نفس بكوشد؛ چون به نظر وی، برخی از مشكلات حكمت و فلسفه، با مكاشفه ميسر است و اگر برخی شرايط مكاشفه در طالب علم نباشد، تحصيل آن بر وی نارواست و ممكن است او، را از جاده شريعت منحرف كند. | ||
وی درباره فراگيری علم اصول گفت: «قسمتی از اين علم واجب و بسياری از آن اتلاف عمر است».<ref>مجله حوزه, سال اول, شماره ۱۱, نشان از بي نشانها, ج۱, ص۱۱.</ref> | |||
== استادان == | == استادان == | ||
1. مرحوم | 1. مرحوم حاج محمدصادق تخت پولادی خاتون آبادی. | ||
2. آخوند ملا محمد | |||
3. جهانگير خان | 2. آخوند ملا محمد كاشی. | ||
4. | |||
5. حاج سيد | 3. جهانگير خان قشقایی. | ||
6. | |||
7. ملا اسماعيل | 4. حاج سيد سينا. | ||
8. حاج | |||
9. آقا مير سيد | 5. حاج سيد مرتضی كشميری. | ||
10. | |||
6. حاج سيد محمد طباطبایی فشارکی. | |||
7. ملا اسماعيل قرهباغی. | |||
8. حاج محمدعلی فاضل. | |||
9. آقا مير سيد علی حائری يزدی. | |||
10. حاج آقا حسين قمی. | |||
11. آقا سيد عبدالرحمن مدرس. | 11. آقا سيد عبدالرحمن مدرس. | ||
12. آقا سيد جعفر | |||
13. مرحوم حاج | 12. آقا سيد جعفر حسينی قزوينی. | ||
13. مرحوم حاج ميرزاجعفر طبيب. | |||
== تدريس == | == تدريس == | ||
با اين كه شيخ | با اين كه شيخ حسنعلی اصفهانی را از عالمان بزرگ زمان خود دانسته اند، بسياری از علوم را نزد فقها و عرفای بزرگ تحصيل كرد. و اما به دليل توجه زياد مردم و بيماران به او، مي توان گفت او خود را وقف خدمت به مردم و درمان بيمارانشان كرده است. يكي از شاگردان او آيتالله مرواريد ـ مي گويد: | ||
«هر روز در | «هر روز در جلوی منزل او و حتی در محل تدريس او، بيماران صف میكشيدند و از او دعا میخواستند و آن بزرگوار، هميشه با روی خوش با آنها برخورد میكرد و گاه برای پيدا كردن نوعی از گياهان دارویی، به كوهها و نواحی اطراف مشهد مقدس میرفت و كمتر در شهر بود و همين عامل و عوامل ديگر، سبب میشد كه نتواند به نحو دلخواه به تدريس علوم بپردازد؛ ولی با اين حال، تا آنجا كه فرصت داشته، به تدريس و پرورش شاگردانی پرداخته است؛ اما به دليل شهرت او در استجابت دعا و مداواي بيماران، از شاگردان و كرسي تدريس او اطلاعات كمي در اختيار مي باشد.<ref>به نقل از حجهالاسلام و المسلمين محمد علي رحيميان فردوسي.</ref> | ||
== آثار == | == آثار == |